Γιατί προκλήθηκε «σύγχυση» στο θέμα του Ελ Αραμπί;
Ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί ψάχνει ένα συμβόλαιο στα 2 εκατομμύρια ευρώ, μπορεί αυτά τα χρήματα να τα βρει στον Περσικό Κόλπο και ξαφνικά επικρατεί ένα... αλαλούμ (σε επίπεδο σόσιαλ μίντια) για το αν αξίζει τα 2 εκατομμύρια ή όχι. Υπήρχε λόγος που δημιουργήθηκε σύγχυση από ανθρώπους που δεν συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις και εντελώς ξαφνικά του «χρέωσαν» ακόμη και την γκέλα της Ριζούπολης;
Πρώτον, ας ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα. Ο Ελ Αραμπί και ο κάθε Ελ Αραμπί μπορεί να κοστολογεί τον εαυτό του με όσα χρήματα επιθυμεί. Κανένας δεν μπορεί να του αφαιρέσει αυτό το δικαίωμα. Μπορεί στα 35 του να μην θέλει μόνο 2 εκατομμύρια ετησίως, αλλά 3, 4 ή 5. Αυτό έλειπε κιόλας να του βάλουμε και... χέρι για τα χρήματα που ζητάει για να υπογράψει νέο συμβόλαιο.
Από την άλλη, ο εκάστοτε σύλλογος, είτε λέγεται Ολυμπιακός Πειραιώς, είτε... Ολυμπιακός Βόλου, έχει επίσης το αναφαίρετο δικαίωμα να πράττει ανάλογα με το μπάτζετ του και με τη δική του ματιά για το πόσο κοστίζει ένας ποδοσφαιριστής.
Έχουμε λοιπόν τα ακόλουθα δεδομένα: Ο Ελ Αραμπί για να ζητάει ένα τέτοιο συμβόλαιο, προφανώς ξέρει ότι μπορεί να το βρει σε κάποιο άλλο πρωτάθλημα. Ενδεχομένως στον Περσικό Κόλπο. Η λογική λέει ότι αυτά τα χρήματα όντως θα τα βρει ακόμα και στα 35 του. Και - επαναλαμβάνουμε - είναι δικαίωμά του να ζητάει όσα χρήματα επιθυμεί. Άλλωστε, πρόκειται για το τελευταίο του καλό συμβόλαιο.
Ο δε Ολυμπιακός έχει μπει σε μία διαδικασία να ζυγίσει τα πράγματα σε μία υπόθεση που εδώ και ενάμισι μήνα βρίσκεται στην επικαιρότητα.
Ο Ολυμπιακός θέλει να κρατήσει τον Ελ Αραμπί. Δεν είναι ανόητοι στο λιμάνι. Γνωρίζουν τι «λαχείο» τούς έλαχε το καλοκαίρι του 2019. Αν δεν το επιθυμούσε, δεν θα καθόταν να συζητήσει μαζί του την ανανέωση για κλειστό διετές συμβόλαιο, να τον κρατήσει δηλαδή έως τα 37 του. Το ότι μπορεί να υπάρχει μία οικονομική διαφορά, αυτό είναι κάτι που είναι σύνηθες φαινόμενο σε μία διαπραγμάτευση.
Από κάποιο σημείο και μετά, όμως, αρχίζουν οι υπερβολές. Εκείνο που ειλικρινά δεν μπορούμε να καταλάβουμε είναι τα εξής: Από τη μία επιχειρήθηκε να αποδομηθεί όλη η προσφορά του Ελ Αραμπί για μία χαμένη ευκαιρία στην Ριζούπολη, διαβάζοντας κείμενα τύπου «εμ χάνεις τέτοια γκολ, εμ θες και 2 εκατομμύρια». Από την άλλη όταν κάνει το ένα ρεκόρ πίσω από το άλλο, ο... Λούκι Λουκ μοιάζει με νήπιο μπροστά του ως προς την εκτελεστική του δεινότητα.
Αυτές οι εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις ανάλογα με το αν σκοράρει ή χάνει μία ευκαιρία, δείχνουν και τη σύγχυση που έχει δημιουργηθεί εξαιτίας ενός θέματος, που εκτιμάμε ότι αύριο - μεθαύριο το πιθανότερο είναι να λυθεί.
Και αυτή η σύγχυση προκαλείται από ανθρώπους που δεν συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις, αλλά φροντίζουν να δημιουργούν εντυπώσεις.
Ας δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα και μετά ας αρχίσει ο καθένας να λέει το μακρύ του και το κοντό του. Οι πρωταγωνιστές θα κριθούν στην ώρα τους και για τις επιλογές που θα κάνουν. Δεν έχει κανένα νόημα να τρώει σχεδόν όλο το... ανάθεμα της Ριζούπολης ο Ελ Αραμπί, επειδή δεν έχει συμφωνήσει ακόμα για το συμβόλαιο. Είναι τουλάχιστον προσβολή σε όλα όσα έχει προσφέρει.
Ακόμα δηλαδή και να μην συμφωνήσει για νέο συμβόλαιο, ο Μαροκινός φορ θα παραμείνει στην Ιστορία του συλλόγου ως ένας εκ των κορυφαίων «μπόμπερ».
Ό,τι και να συμβεί, ούτε ο Ολυμπιακός, ούτε ο Ελ Αραμπί θα χαθούν. Πιστεύουμε ότι στο τέλος οι δύο πλευρές θα δώσουν τα χέρια. Αν δεν τα δώσουν, όμως, ο Ολυμπιακός είναι εκείνος που θα κληθεί να βρει έναν άξιο αντικαταστάτη του. Εκτός κι αν τον έχει βρει στο πρόσωπο του Τικίνιο.
Με τον Ελ Αραμπί αναπόφευκτα θα ασχοληθεί ξανά ο κόσμος μόνο σε μία περίπτωση: Αν ο αντικαταστάτης του δεν δίνει τις απαιτούμενες επιθετικές λύσεις. Δυστυχώς, η σύγκριση με το παρελθόν είναι στο DNA του οπαδού.
Όλα αυτά, όμως, είναι υποθετικά... Ας μην βιαζόμαστε και ας περιμένουμε την κατάληξη των συζητήσεων.