Δεν θες μπόι για να είσαι μάγκας!
Ο παλιός τελικά είναι... αλλιώς και ο Ματιέ Βαλμπουενά φροντίζει να μας το υπενθυμίζει, όπως έκανε και στο τελευταίο παιχνίδι με τον Βόλο, όπου χάρισε στον Ολυμπιακό τη δύσκολη νίκη με την αριστουργηματική εκτέλεση φάουλ στις καθυστερήσεις του αγώνα.
Αρκετοί ήταν οι υποψήφιοι τίτλοι στο δευτεριάτικο (29/11) πρωτοσέλιδο του «ΦΩΤΟΣ» για να χαρακτηρίσουν την επικράτηση του Ολυμπιακού επί του Βόλου (2-1). Όπως συμβαίνει μετά από κάθε παιχνίδι του Θρύλου άλλωστε. Αυτήν τη φορά επιλέχθηκε ένας απολύτως ποδοσφαιρικός προκειμένου να περιγράψει την άπιαστη εκτέλεση φάουλ του Ματιέ Βαλμπουενά, που έδωσε τελικά και τη δύσκολη νίκη στους πρωταθλητές Ελλάδας.
Δυνατά «έπαιξε» όμως και το «ο παλιός είναι αλλιώς». Έστω κι αν έχασε την κούρσα στην τελική ευθεία, η επιλογή του θα απέδιδε επίσης πιστά την εικόνα του ρόλου που επιτέλεσε ο Γάλλος στο «ξεκλείδωμα» του πολύτιμου τρίποντου. Μαζί του ασφαλώς και ένας ακόμα που εντάσσεται στην κατηγορία αυτή -των… παλιών: ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί. Διότι ο Γάλλος και ο Μαροκινός έδωσαν άλλη πνοή μεσοεπιθετικά στην ομάδα του Μαρτίνς με την είσοδό τους στον αγωνιστικό χώρο του Καραϊσκάκη και με τα γκολ που έβαλαν στα τελειώματα του αγώνα έβγαλαν τους γηπεδούχους από το τέλμα στο οποίο είχαν πέσει. Κι ας πήγε ο Φαν Βέερτ να κάνει… χαλάστρα στη διάθεση των Ολυμπιακών με τη σοκαριστική (και προσωρινή, όπως αποδείχθηκε) ισοφάριση.
Ο Ελ Αραμπί έχει πάρει μπρος στο σκοράρισμα και κάνει και φέτος με συνέπεια τη δουλειά για την οποία τον έχουμε μάθει καλά στην Ελλάδα εδώ και δυόμισι χρόνια. Δέκα γκολ μέχρι τώρα σε πρωτάθλημα - Ευρώπη και συνεχίζει, χωρίς να έχει καν φύγει ο χρόνος.
Το ευχάριστο είναι ότι δήλωσε «παρών» και ο Βαλμπουενά με την γκολάρα εναντίον του Βόλου και τη γενικότερη ηγετική παρουσία του στο γήπεδο. Ο 37χρονος άσος δεν έχει μεγάλο χρόνο συμμετοχής έως τώρα στην τρέχουσα περίοδο και σε σχέση με τις προηγούμενες σεζόν του στο λιμάνι ο ρόλος του στα παιχνίδια είναι κάπως περιορισμένος. Προχθές μάλιστα τίναξε τα αντίπαλα δίχτυα για πρώτη φορά φέτος σε όλες τις διοργανώσεις. Ωστόσο ο Γάλλος βιρτουόζος, είτε παίξει ενενήντα λεπτά είτε ένα, βγάζει πάντα ασίγαστο πάθος. Έχει το προσόν να μπορεί να παρασέρνει τους συμπαίκτες και την εξέδρα στην αποφασιστική ορμή που τον διακρίνει για το κυνήγι της επικράτησης. Πέρα βεβαίως από την αυτονόητη ικανότητά του στον χειρισμό και στο «χάιδεμα» της μπάλας. Η γοητεία της μεγαλοπρέπειας δε που διαπνέει τους πανηγυρισμούς των τερμάτων του -όπως έκανε την Κυριακή- προκαλεί ντελίριο ενθουσιασμού.
Η παλικαριά του Ματιέ στα δύσκολα, στις περιστάσεις όπου η μπάλα… ζεματάει, είναι που τον έκανε ακόμα πιο αγαπητό στον Ολυμπιακό. Η ψυχοσύνθεσή του ταίριαξε απόλυτα με την περιώνυμη πειραϊκή μαγκιά. Αντριλίκι για να βγάλεις δεν χρειάζεσαι απαραιτήτως φουσκωμένα μπράτσα και μπόι. Μπορείς να το κάνεις ακόμα και με μικρό δέμας που δεν ξεπερνά το 1,67 μ.
Ο Βαλμπουενά είναι ένας καθαρόαιμος ηγέτης. Και είναι απαραίτητος στον Ολυμπιακό ακόμα και στα 38 του, τα οποία θα συμπληρώνει δύο μήνες μετά την εκπνοή του ισχύοντος συμβολαίου του με τους «ερυθρόλευκους» στο τέλος του ερχόμενου Ιουνίου. Εξάλλου, δεν πας πουθενά μόνο με τα νιάτα και τη φρεσκαδούρα. Χρειάζεται και η πείρα της ζωής. Γιατί αν δεν έχουν από κοντά τη… γριά κουκουβάγια να τα κατευθύνει με τη σοφία της, το πιο πιθανό είναι να τρακάρουν σε τοίχο…