Ο θρυλικός Λώρης Θεοφάνης: «Στενοχωριέμαι, δεν πάω Λεωφόρο. Πώς βλέπω τον Αλαφούζο; Δεν τον βλέπω»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Ο Λώρης Θεοφάνης είναι παλιά μεγάλη δόξα του Παναθηναϊκού, Λώρης ήταν παρατσούκλι που έμεινε για πάντα, Δημήτρης είναι το όνομά του. Ήταν στη μεγάλη ομάδα που είχε ο Παναθηναϊκός την δεκαετία του '60 όπου πήρε πολλούς τίτλους, ενώ στην προηγούμενη δεκαετία σάρωνε ο Ολυμπιακός. Ρώτησα τον γενικό γραμματέα των βετεράνων του Ολυμπιακού Αντώνη Γλύκα και τον πρόεδρο Γιώργο Δαρίβα και μου είπαν ότι ήταν σπουδαίος παίκτης, ταχύτατος, ευέλικτος, αριστερό εξτρέμ επικίνδυνο.

Από το «ΦΩΣ» έχουν περάσει μεγάλοι παίκτες του παρελθόντος όλων των ομάδων. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι τι ήταν το ελληνικό ποδόσφαιρο. Διότι κοντεύουμε να ξεχάσουμε τι ήταν το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο δε Παναθηναϊκός ακόμα χειρότερα. Ο Ολυμπιακός διατηρεί την αίγλη του, η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ διατηρούν την αίγλη τους όπως και ο Άρης -καμία σχέση βέβαια η απήχηση που είχε το ποδόσφαιρο εκείνη την εποχή-, αλλά ο Παναθηναϊκός έχασε την αίγλη που είχε.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 19/11/2021

Θεωρείτε ότι η ομάδα του Παναθηναϊκού στην οποία παίξατε ήταν ο καλύτερος Παναθηναϊκός όλων των εποχών;

Οι τίτλοι μιλάνε. Παίρναμε κάθε χρόνο το πρωτάθλημα. Εγώ αγωνίστηκα και την προηγούμενη δεκαετία όπου κυριαρχούσε ο Ολυμπιακός. Είχε μεγάλους παίκτες. Αλλά το 1959-60 σπάσαμε αυτήν την κυριαρχία και τα επόμενα χρόνια το παίρναμε εμείς.

Γιατί σας έλεγαν Λώρη;

Ακόμα και τώρα έτσι με λένε! Έγινε το όνομά μου. Είχε βγει από το «Χονδρός και Λιγνός», ήταν ο Σταν Λώρελ ο λιγνός και μου είχαν δώσει το παρατσούκλι Λώρελ επειδή ήμουν αδύνατος. Το Λώρελ γρήγορα έγινε Λώρης.

Ποιος το είχε πρωτοβγάλει;

Ο Λάκης Πετρόπουλος. Αφού όταν παντρεύτηκα έκανε λάθος ο παπάς και είπε στη νύφη «θα παντρευτείς τον Λώρη;». Γέλασε όλη η εκκλησία! Στον Άγιο Διονύσιο.

Καλύτερος παίκτης με τον οποίο παίξατε στον Παναθηναϊκό ποιος ήταν για εσάς;

Όλοι λένε τον Δομάζο λόγω διάρκειας και προσφοράς. Όμως είχε μεγάλους παίκτες ο Παναθηναϊκός τότε, ο καθένας είχε τα δικά του χαρακτηριστικά. Δεν ήταν μεγάλος παίκτης ο Πανάκης; Δεν ήταν μεγάλος παίκτης ο Παπαεμμανουήλ; Ο Λινοξυλάκης; Ο Λουκανίδης;

Ο Δομάζος μού έχει πει σε δηλώσεις ότι ο Λουκανίδης ήταν καλύτερος παίκτης από εκείνον.

Από ευγένεια θα σας το είπε.

Είχε πεθάνει ο Λουκανίδης εκείνες τις μέρες.

Γι’ αυτό θα σας το είπε. Ήταν βέβαια μεγάλος παίκτης ο Λουκανίδης. Ο Παναθηναϊκός τότε δεν είχε καμία σχέση με τον σημερινό. Έπαιξα σε δύο διαφορετικές πεντάδες μπροστά που έβγαζαν μάτια. Να σας τις πω;

Να πείτε ό,τι θέλετε.

Η πρώτη πεντάδα ήταν Σοφιανός σέντερ φορ, Παπαντωνίου, Πανάκης, Λάκης Πετρόπουλος, Θεοφάνης - δηλαδή εγώ. Η δεύτερη πεντάδα ήταν στη συνέχεια Χολέβας, Παπαεμμανουήλ, Δομάζος, Πανάκης, Θεοφάνης. Παίκτες που έπαιζαν σε όποια θέση ήθελες!

Από τον Ολυμπιακό ποιον θαυμάζατε πιο πολύ;

Τον Μουράτη, τον Ρωσσίδη, τον Μπέμπη, τον Υφαντή, τον Δαρίβα. Αυτοί οι πέντε τράβαγαν όλο τον Ολυμπιακό. Τρομεροί παίκτες! Πρόλαβα και την κυριαρχία του Ολυμπιακού και την κυριαρχία του Παναθηναϊκού.

Προλάβατε και Μουράτη;

Ναι, και μάλιστα ως προσωπικό αντίπαλο! Εγώ ήμουν έξω δεξιά στην αρχή -πριν γίνω έξω αριστερά- και ο Μουράτης ήταν αριστερό μπακ.

Τι καλό είχε ο Μουράτης;

Ήταν γεμάτος καλά!

Πείτε μου, δεν γίνονται τυχαία κάποια ονόματα μυθικά.

Πρώτα απ' όλα -και δίνω σημασία σε αυτό, γιατί είχα φάει πολύ ξύλο από άλλους παίκτες που ήταν «τσεκούρια»- ο Μουράτης ήταν καθαρός παίκτης. Δεν χτυπούσε κανέναν.

Και ενώ ήταν δυνατός.

Πολύ δυνατός! Δεν με χτυπούσε. Ενώ οι άλλοι με χτυπούσαν. Και ήξερε πολλή μπάλα. Πόδι τρομερό, έστελνε την μπάλα διαγώνια 80 μέτρα, δεν το είχαμε ξαναδεί αυτό.

Ποιο ήταν το μεγαλύτερο ατού σας;

Η ταχύτητα. Και το ότι έμαθα το τόπι στην Κατοχή! Τότε οι παίκτες γίνονταν σκληροί και αγάπαγαν αυτό που έκαναν. Στο ξερό παίζαμε, στο χώμα.

Καλύτερος προπονητής του Παναθηναϊκού για εσάς;

Ο Γκλίσοβιτς και ο Μπόμπεκ. Οι Γιουγκοσλάβοι είχαν σχολή.

Ήσασταν και προπονητής μετά, αρκετά χρόνια.

Και στον Παναθηναϊκό σε διάφορα τμήματα και σε άλλες ελληνικές ομάδες. Και στη Νιγηρία πήγα 5-6 χρόνια όπου πήραμε πρωταθλήματα.

Πώς βρεθήκατε στη Νιγηρία; Το διάβασα και μου έκανε εντύπωση.

Είχα έναν φίλο ένθερμο Παναθηναϊκό που ήταν διευθυντής στην Coca-Cola. Η ομάδα ήταν της Coca-Cola.

Πώς λεγόταν η ομάδα;

Λεβέντης Γιουνάιτεντ! Και πήραμε τίτλους.

Αν σας έλεγαν ως προπονητή «θα πάρεις στην ομάδα σου έναν εκ των Δομάζου ή Λουκανίδη, διάλεξε», ποιον θα παίρνατε;

Και τους δύο! Δεν μπορώ να διαλέξω.

Στενοχωριέστε τώρα για τον Παναθηναϊκό;

Φυσικά στενοχωριέμαι. Δεν πάω πια στο γήπεδο… Τα τελευταία χρόνια δεν πάω στο γήπεδο, εγώ που έγραψα βιβλίο και εκδόθηκε το 2015 με τίτλο «Γήπεδο Αλεξάνδρας και πράσινης Τσόχας». Μου έγραψαν στο βιβλίο και ο Καμάρας και ο Αντωνιάδης. Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου πέρασα σε αυτό το γήπεδο. Τώρα τα πράγματα είναι άσχημα.

Πείτε μου για το βιβλίο σας.

Είναι πολύ καλό λένε όσοι το διάβασαν. Μου έστειλε και συγχαρητήριο γράμμα ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο κ. Παυλόπουλος. Από μικρός μου άρεσε η λογοτεχνία, διάβαζα πολύ.

Πόσων χρόνων είστε;

Είμαι 89! Αλλά δεν φαίνομαι για 89 λένε. Ψάχνω για... νύφη να παντρευτώ (γελάει).

Ακούω τη γυναίκα σας, πόσα χρόνια είστε παντρεμένοι;

Από το 1961! Και ήμασταν πιο πριν άλλα 15 χρόνια μαζί! Μια ζωή ολόκληρη μαζί.

O Πανάκης τι ατού είχε;

Τα είχε όλα! Δύο πόδια, καλός στο κεφάλι, στα σουτ και θαυμάσιος χαρακτήρας. Προσωπικός μου φίλος.

Τι θέση έπαιζε;

Από έξω δεξιά έως έξω αριστερά! Και σέντερ φορ έπαιξε.

Ο Παπαεμμανουήλ τι είχε;

Τον έλεγαν και... Παπακανόνι! Σούταρε πολύ δυνατά. Ντρίμπλα είχε. Και αυτός θαυμάσιος χαρακτήρας.

Τι θέση έπαιζε;

Μέσα δεξιά. Το «8».

Ξέρω ότι σας εκτιμούν οι βετεράνοι του Ολυμπιακού. Ποιον θεωρείτε καλύτερο παιδί απ’ όσους αντιμετωπίσατε;

Δύσκολη ερώτηση. Ο Μουράτης που θεωρείται ο πιο αμόρφωτος -δεν μου αρέσει αυτή η λέξη- ήταν φοβερό παιδί! Πολύ κύριος. Με τον Δαρίβα επίσης και τον Υφαντή είχα πολύ καλές σχέσεις, κάναμε και παρέα. Σπάνιο πράγμα να κάνεις παρέα με τέτοιους αντιπάλους. Τότε η Ελλάδα χωριζόταν στα δύο. Μεγάλες ομάδες, με πολύ κόσμο.

Ο Δομάζος φαινόταν από την πρώτη του χρονιά τι θα γινόταν; Τι τον ξεχώριζε;

Από 17 χρόνων ήταν πολύ καλός, ήξερε μπάλα, αλλά αυτό που τον ξεχώριζε ήταν ο χαρακτήρας. Ήταν πολύ εγωιστής και πεισματάρης, δεν μπορούσε να χάνει.

Ποιον θεωρείτε τον μεγαλύτερο παράγοντα που είχατε στον Παναθηναϊκό;

Αυτόν που πήρε τους τίτλους. Μαντζεβελάκης. Προηγείται βέβαια ο Απόστολος Νικολαΐδης χρονικά, όμως ο Μαντζεβελάκης ήταν άλλο πράγμα... Ήταν πιο κοντά σε εμάς, άλλαξε τα συστήματα πληρωμών, ήταν έξυπνος.

Τον Αλαφούζο τώρα πώς τον βλέπετε;

Δεν τον βλέπω! Νομίζω τα λέει όλα η απάντηση.

Ο Βουτσαράς ήταν κορυφαίος τερματοφύλακας; Από αυτά που μου έχουν πει έχω κάποιες αμφιβολίες.

Ήταν από τους καλύτερους τερματοφύλακες στην Ιστορία του Παναθηναϊκού. Ψύχραιμος, δεν έτρωγε εύκολα γκολ.

Ο Οικονομόπουλος στη συνέχεια δεν ήταν καλύτερος;

Ισάξιος.

Πείτε μου για τον Απόστολο Νικολαΐδη.

Ο μόνος που ακούγαμε και τρέχαμε! Ήταν αρχηγός των αρχηγών. Δίκαιος. Δύσκολος άνθρωπος αλλά δίκαιος. Έλυνε τα προβλήματα.

Τον Θόδωρο Νικολαΐδη, τον εκδότη του «ΦΩΤΟΣ», τον γνωρίζατε προσωπικά;

Ήταν η μεγάλη μου συμπάθεια! Δεν ξαναβρίσκεις τέτοιους ανθρώπους. Είχαμε βγάλει και φωτογραφίες στο Παρίσι, είχα μία καταπληκτική φωτογραφία μαζί του, αλλά πριν από χρόνια μού την πήρε ένας δημοσιογράφος και δεν την ξαναβρήκα.

Πώς θέλετε να κλείσουμε;

Εκείνα τα χρόνια ήταν αλησμόνητα. Από τότε που μπήκε στο ποδόσφαιρο το πολύ χρήμα, έφυγε το συναίσθημα. Εύχομαι να μπορούσα να ξαναγεννηθώ για να παίξω πάλι ποδόσφαιρο σε εκείνη την εποχή. Τι ζήσαμε… Ήταν η ωραιότερη εποχή της ζωής μου!