Πανουργιάς Παπαϊωάννου: «Τώρα είναι τα δύσκολα, τίποτα δεν έχει τελειώσει»

Ο Πανουργιάς Παπαϊωάννου μίλησε στο «Ράδιο ΝΕΤ 101,9».

«Δεν υπάρχουν μεγάλες και μικρές νίκες. Σε κάθε νίκη υπάρχουν μόνο τρεις βαθμοί και αυτούς τους έχει ανάγκη η ομάδα όπου κι αν τους παίρνει. Απλά επειδή η προχθεσινή νίκη ήταν κόντρα σε μια ομάδα της ουράς, έχει μεγαλύτερη σημασία. Από εκεί και πέρα, για τη Λαμία ήταν μια δικαίωση, γιατί βούλωσε στόματα σχετικά με όλα όσα ακούγονταν. Αποδείξαμε ότι εμείς παίρνουμε μέσα στο γήπεδο τους βαθμούς. Γιατί η αλήθεια είναι πως και στις δύο αναβολές προηγουμένως, δεν είχαμε καμία ευθύνη.

Όλοι ξέρουμε τι προπονητής είναι ο κ. Γρηγορίου. Είναι αυτός που μαζί με τους ποδοσφαιριστές, έχουν αλλάξει την εικόνα της ομάδα. Αυτό το μόνο που έκανα, ήταν αυτό που έπρεπε να κάνω. Είναι γεγονός πως ο κ. Γρηγορίου είναι ένας πάρα πολύ καλός προπονητής. Όσοι τον κατηγορούν, προφανώς έχουν άλλους λόγους δικούς τους. Όταν ο κ. Γρηγορίου επιλέχθηκε για τη θέση, δέχθηκε να πάρει ένα πολύ μεγάλο ρίσκο. Ακόμα δεν έχει τελειώσει τίποτα, ωστόσο αν δεν δούμε πράγματα και θαύματα από εδώ και πέρα, είμαστε κοντά στο στόχο. Αλλά η μπάλα είναι… περίεργη.

Παίζει μεγάλο ρόλο το από ποιους και σε ποια χρονικά σημεία βγαίνουν οι ανακοινώσεις. Ο συγκεκριμένος κάθε μέρα κατηγορεί αυτούς που βλέπει ως αντιπάλους του. Η ζωή όμως λέει πως τους αντιπάλους μας πρέπει πάντα να τους σεβόμαστε. Το περίεργο λοιπόν θα ήταν να μην έκανε προκλήσεις στο γήπεδο. Ήταν κάτι που το περιμέναμε. Δεν είχαμε ωστόσο κάποια ένταση μεταξύ μας και αυτό οφείλω να το ομολογήσω. Εμείς δεν προκαλέσαμε τους ανθρώπους της ΑΕΛ, αλλά είναι αλήθεια πως και εκεί είχαμε καλή φιλοξενία.

Κατά τη διάρκεια του αγώνα δεν είδα κάτι μεμπτό. Διάβασα μετά τις ανακοινώσεις για τα παράπονα της ΑΕΛ. Πάντως, με το κλίμα που είχε δημιουργηθεί στο τέλος, δεν μπορούσε να παιχτεί μπάλα. Από εκεί και πέρα όμως, στο 97′ έληξε το ματς. Κράτησε τα τέσσερα λεπτά καθυστερήσεων και τρία παραπάνω. Αν θέλουμε να βρούμε δικαιολογίες, ο καθένας μπορεί να βρει χίλιες. Η ουσία είναι ότι μπήκαν τρία καθαρά γκολ και διαμορφώθηκε το αποτέλεσμα. Δεν είδαμε τίποτα χειρουργία και περίεργα σφυρίγματα. Το παιχνίδι είχε πολλά φάουλ όντως, αλλά με αυτό τον τρόπο ο διαιτητής προσπαθούσε να κρατήσει την ηρεμία στο γήπεδο. Γιατί φοβόταν ότι θα υπάρξει μεγάλη ένταση από τους ποδοσφαιριστές. Για εμένα η διαιτησία ήταν 50 – 50. Όλα τα άλλα είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.

Θέλαμε πάρα πολύ να πάρουμε το παιχνίδι και είναι λογικό τα παιδιά να έχουν άγχος πριν μπουν στον αγώνα. Είναι για τους παίκτες η δικαίωση για τη νίκη. Για εμένα ήταν χαρά, δεν είμαι ούτε προπονητής, ούτε παίζω μπάλα για να έχω άγχος.

Έχουμε δώσει πολλά πριμ στα παιδιά και θα πάρουν κι άλλα. Από τον Ιανουάριο και ύστερα, τα παιδιά έχουν πάρει αρκετά, αλλά εμείς δεν θέλουμε να τα διαφημίζουμε.

Η πόλη πλέον έχει συνηθίσει να έχει ομάδα στη μεγάλη κατηγορία, κάτι που ασφαλώς είναι θετικό. Είναι γεγονός όμως πως είμαστε πολύ πίσω σε θέμα εγκαταστάσεων. Η Λαμία αξίζει να βρίσκεται εδώ που βρίσκεται, την αγαπάει ο κόσμος της, αλλά πρέπει και οι τοπικές αρχές να βοηθήσουν με τον τρόπο τους στο θέμα των εγκαταστάσεων. Όταν ακούγεται η Λαμία, ακούγεται ολόκληρη η πόλη, όχι η ομάδα. Πρέπει να καταλάβουν οι Αρχές -Περιφέρεια, πολιτικοί, Δήμος- ότι είναι απαραίτητο να βοηθήσουν. Είμαστε ένα επίπεδο κάτω και όσον αφορά το γήπεδο και όσον αφορά τις υπόλοιπες εγκαταστάσεις.

Όταν θέλουμε μπορούμε. Εγώ έχω κάνει υπέρβαση και στην υγεία μου και οικονομικά, αλλά θέλω και μπορώ να το κάνω. Κάποια στιγμή όμως πρέπει να βρεθούν κι άλλοι πόροι. Είμαστε δέκα χρόνια με τα υπόλοιπα παιδιά στη διοίκηση και κάποια στιγμή έρχεται και η φυσική κούραση. Ακόμα και ο πρόεδρος των ΗΠΑ, μετά από δύο πενταετίες σταματάει. Και δεν είμαι μόνο εγώ. Και ο Ποντίκας και ο Τσικνής έχουν φθαρεί. Με τον τελευταίο μάλιστα έχουμε αποκτήσει προβλήματα υγείας από όλο αυτό. Μαγικά ραβδιά δεν υπάρχουν, θέλει στήριξη από παντού.

Δεν έχει τελειώσει τίποτα ακόμα. Τώρα είναι τα δύσκολα και πρέπει να είμαστε όλοι δίπλα στα παιδιά, γιατί στο ποδόσφαιρο όλα είναι πιθανά».