Ο ένας τρέχει «100άρι» και οι άλλοι… Μαραθώνιο!

Με όρους στίβου θα μιλήσουμε για όλα όσα συνέβησαν τη 18^η αγωνιστική στη «μάχη» της κορυφής. Ο Ολυμπιακός θυμίζει έναν κορυφαίο σπρίντερ. Βάζει τα παπούτσια του, στήνεται στον βατήρα εκκίνησης, ακούει τον πυροβολισμό του αφέτη και… καλπάζει προς τον τερματισμό! Δίχως να πατάει ιδιαίτερο γκάζι, αλλά και δίχως να νιώθει ιδιαίτερη απειλή.

Οι δύο «Δικέφαλοι» μοιάζουν με μαραθωνοδρόμους. Τρέχουν, τρέχουν, τρέχουν και σε περίπου… 2,5 ώρες αναμένεται να τερματίσουν (αν δεν εγκαταλείψουν στα μισά της διαδρομής), βλέποντας την ίδια στιγμή τον Ολυμπιακό να τερματίζει σε κάτω από 10 δευτερόλεπτα!

Κάπως έτσι θα παρομοιάζαμε την κατάσταση που επικρατεί στην κορυφή της Super League. Το +11 από την ΑΕΚ και το +12 από τον ΠΑΟΚ (και τον Άρη, δεν πρέπει να τον αδικούμε) αποτυπώνει την αλήθεια του φετινού πρωταθλήματος. Θα μας πείτε ότι αν έμπαινε το δοκάρι του Τζόλη στο ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός στο 90’, τότε θα λέγαμε άλλα. Ναι, και αν έμπαινε στο ΠΑΟΚ – ΑΕΚ το πλασέ του Λιβάγια αμέσως μετά το 1-2, τώρα μπορεί να υπήρχε νέος κύκλος τηλεδιασκέψεων από τον Ιβάν Σαββίδη με «κατσάδες» προς το ποδοσφαιρικό τμήμα. Δεν έχει νόημα όμως να μιλάμε υποθετικά.

Ο Ολυμπιακός μπορεί να είχε την τύχη με το μέρος του σε ορισμένα παιχνίδια (γκολ στις καθυστερήσεις με ΠΑΣ, δοκάρι Τζόλη), αλλά αυτό δεν μειώνει σε καμία περίπτωση ότι πριν καλά-καλά φύγει ο Γενάρης, έχει αποκτήσει διψήφια διαφορά από τους βασικούς διώκτες του.

Οι Πειραιώτες πλέον έχουν μοναδικό αντίπαλο τον εαυτό τους και τα όποια ακατάρριπτα ρεκόρ υπάρχουν, εκ των οποίων το 99% είναι δικά του. Μεγάλος στόχος φυσικά είναι να πάρει τον τίτλο αήττητος, κάτι το οποίο ήθελε από πέρσι ο Μαρτίνς.

Και μιας και μιλάμε για τον Μαρτίνς: Το να βάζεις τον Ανδρούτσο στο Περιστέρι και να αφήνεις στον πάγκο τον Ραφίνια, θέλει τόλμη. Βλέπει ότι ο Βραζιλιάνος δεν είναι στα καλύτερά του και τον αφήνει εκτός ενδεκάδας.

Πάνω απ’ όλα είναι δίκαιος… Κι αυτό είναι ένα από τα πολλά μικρά μυστικά της εικόνας που παρουσιάζει ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς. Μιας εικόνας πειστικής και η οποία δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης στους αντιπάλους του, γιατί οι ίδιοι οι παίκτες των Πειραιωτών ξέρουν ότι η φανέλα βασικού θα τους δοθεί μόνο αν καταθέτουν την ψυχή τους και όχι χαριστικά.

Υπήρχε ένα 7ήμερο με έναν χαμηλόστροφο Ολυμπιακό (Αγρίνιο πρωτάθλημα, Τούμπα, ΠΑΣ Γιάννινα). Πήγε, ωστόσο, στο Αγρίνιο για το Κύπελλο με τις ρεζέρβες και καθάρισε χαλαρά την πρόκριση. Ήρθε και το ματς στο Περιστέρι και εμφανίστηκε μία ομάδα που δεν ένιωσε ιδιαίτερη απειλή από τον Ατρόμητο.

Επιθετικά έβγαλε φάσεις, αλλά δεν έβγαλε τα επιθυμητά γκολ. Ίσως αυτό να ήταν το «αγκάθι» της αναμέτρησης στα δυτικά προάστια.

Κατά τ’ άλλα, ο Μαρτίνς βλέπει τον Ρέαμπτσιουκ να μπαίνει στο κλίμα, τον Μπρούμα να βρίσκει δίχτυα για δεύτερο σερί ματς, περιμένει στις προπονήσεις τον Παπασταθόπουλο για να θωρακίσει κι άλλο τα μετόπισθεν και βλέπει τη διαφορά από τους «Δικεφάλους» συνεχώς να αυξάνεται. Τι άλλο να ζητήσει;