Κριτική Ολυμπιακού: Ο Καμαρά και οι “χρυσές” αλλαγές

ΤΖΟΛΑΚΗΣ: Είχε καλές αντιδράσεις. Κυρίως στη φάση του 37ου λεπτού με την κεφαλιά του Αλί Μπαμπά, αλλά και σε μία σέντρα - ξυραφιά από τον Κώτσιρα στο 39’. Αν θα μπορούσαμε να πούμε ένα “ψεγάδι”, τότε αυτό είναι ότι πρέπει να μιλάει περισσότερο στους αμυντικούς του. Κατά τ’ άλλα, δικαίωσε για ακόμη μία φορά τον Μαρτίνς.

ΡΑΦΙΝΙΑ: Είναι ένας κοντρολαρισμένος ποδοσφαιριστής, που δεν κάνει περιττές ενέργειες. Από δική του ασίστ άνοιξε το σκορ ο Φορτούνης, ενώ είχε και άλλες δύο σέντρες - διαβήτη, αλλά στη μία περίπτωση ο Βαλμπουενά και στη δεύτερη ο Ελ Αραμπί δεν είπαν “ευχαριστώ” στο... δωράκι που τους έκανε. Είχε μία “γεμάτη” εμφάνιση, καθώς βοήθησε πολύ και ανασταλτικά.

ΣΕΜΕΔΟ: Σε καμία περίπτωση δεν έδειξε ότι είναι ένας παίκτης που έχει τάσεις φυγής. Στο 90% των μονομαχιών βγήκε νικητής. “Βράχος” και απόψε ο Πορτογάλος.

ΜΠΑ: Αν εξαιρεθεί ένα λάθος στο 73’ που επέτρεψε στον Μπαράλες να σουτάρει από καλή θέση, σε γενικές γραμμές στάθηκε σε ακόμη ένα παιχνίδι σε υψηλά στάνταρ.

ΧΟΛΕΜΠΑΣ: Δεν είχε την ενέργεια που μας έχει συνηθίσει, αλλά από την πλευρά του έκοψε αρκετές φορές τον προσωπικό του αντίπαλο (Τιλίκα) που επιχειρούσε να γίνει απειλητικός. Θετικό το πρόσημο για τον Ελληνογερμανό μπακ, ο οποίος σίγουρα θα περιμένει από τον εαυτό του να βοηθήσει περισσότερο επιθετικά.

ΕΜΒΙΛΑ: Για μισή ώρα τον έβλεπες ότι ήταν ο ορισμός του “εξαριού”. Ήταν ο παίκτης που έπαιρνε την πρώτη μπάλα, εκείνος που προσπαθούσε να συνδέσει την άμυνα με τη μεσαία γραμμή και οι πάσες του ήταν απόλυτα επιτυχημένες. Είχε μάλιστα και ένα σουτ στο 32’ που έφυγε άουτ. Αντικαταστάθηκε στο ημίχρονο για λόγους τακτικής.

ΜΠΟΥΧΑΛΑΚΗΣ: Ισορροπημένο ματς έκανε ο Κρητικός χαφ. Είχε και καλές, αλλά και κακές στιγμές. Περισσότερες όμως ήταν οι καλές προσπάθειες που έκανε, βοηθώντας και στο δημιουργικό κομμάτι. Από δική του μπαλιά αν ήταν πιο προσεκτικός ο Ελ Αραμπί, θα μπορούσε να σκοράρει στο 54’.

ΚΑΜΑΡΑ: Στο πρώτο ημίχρονο ήταν ο κορυφαίος του γηπέδου. Σχεδόν τα έκανε όλα, καθώς από τα πόδια του περνούσε περισσότερες φορές η μπάλα για να αναπτυχθεί μία επίθεση, περισσότερες και από τα πόδια του Βαλμπουενά. Στο δεύτερο κατέβασε ταχύτητα, δίχως αυτό να σημαίνει ότι έπεσε η απόδοσή του.

ΡΑΝΤΖΕΛΟΒΙΤΣ: Ενώ ήταν δραστήριος, είχε κέφι, είχε διάθεση, ήταν διεισδυτικός και “ταλαιπώρησε” την άμυνα του Αστέρα, κάπου τα “μουντζούρωνε” στην τελική προσπάθεια. Το χαμένο τετ α τετ του 22’ είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.

ΒΑΛΜΠΟΥΕΝΑ: Ήταν σε ακόμη ένα παιχνίδι μαχητικός, μολονότι δεν έπιασε τα στάνταρ απόδοσης προηγούμενων αγώνων. Σε κάποια στιγμή στο πρώτο ημίχρονο, έδειχνε να μην πατάει καλά, αφήνοντας να εννοηθεί ότι έχει κάποιο μικροπρόβλημα τραυματισμού. Τελικά βγήκε στο δεύτερο ημίχρονο στο χορτάρι, ξαναέδωσε τις μάχες του κια αντικαταστάθηκε στο 70’.

ΕΛ ΑΡΑΜΠΙ: Δεν βρέθηκε σε καλή μέρα... Για τα επίπεδα που τον ξέρουμε δηλαδή, ο Μαροκινός δεν θύμιζε τον... Ελ Αραμπί. Πίεζε, ήταν μέσα στις φάσεις, ωστόσο, ενώ είχε τις ευκαιρίες να απειλήσει, είτε αργούσε να πάρει την σωστή απόφαση, είτε τον προλάβαιναν οι αντίπαλοί του, είτε δεν έπιανε καλά κάποιο σουτ.

ΦΟΡΤΟΥΝΗΣ: Μπήκε στο 46’ και έδωσε άλλον αέρα στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Είχε το γκολ στο 59’, την πάσα στο ξεκίνημα της φάσης του 3-0, ενώ θα μπορούσε να σκοράρει και στο 91’. Ήταν από τους κορυφαίους.

ΜΑΣΟΥΡΑΣ: Έπαιξε ένα ημίχρονο (στο δεύτερο) και πέτυχε δύο τέρματα, ενώ θα μπορούσε να έχει και μία ασίστ αν σκόραρε ο Φορτούνης στο 91’. Καθοριστική η συμβολή του για τη νίκη και σίγουρα διεκδικεί το βραβείο του κοιρυφαίου.

ΧΑΣΑΝ: Φάνηκε να πατάει καλύτερα από τον Ελ Αραμπί, παρότι έχασε μία μεγάλη φάση στο 87’. Είχε την ασίστ στον Μασούρα για το 3-0, αλλά έδειξε στο διάστημα που αγωνίστηκε ότι είχε αυτοπεποίθηση.

ΜΠΡΟΥΝΟ: Μπήκε για να δώσει ανάσες και να βοηθήσει επιθετικά και έως έναν βαθμό τα κατάφερε.

ΚΑΦΟΥ: Μπήκε στα τελειώματα και δεν μπορεί να κριθεί...