Το μεγάλο στοίχημα και το κίνητρο του «Φέτφα»
Λεπτομέρειες λένε απομένουν για την επιστροφή του Γιάννη Φετφατζίδη στον Ολυμπιακό με τον οποίο την περίοδο 2009-2013 είχε αγωνιστεί σε 73 παιχνίδια και είχε πετύχει 8 γκολ.
Γενικά δεν είμαι από εκείνους που τους αρέσει να επιστρέφουν παίκτες στις προηγούμενες ομάδες τους, όμως σε ομτι έχει να κάνει με την επιστροφή του «Φέτφα» έχω διαφορετική άποψη…
Για να πάρω τα πράγματα από την αρχή να πω, ότι δεν συμφωνώ με τις επιστροφές για δύο πολύ σημαντικούς λόγους. Πρώτον γιατί το παρελθόν έχει δείξει, ειδικά στον Ολυμπιακό, ότι με εξαίρεση τον τεράστιο Γρηγόρη Γεωργάτο, κανείς άλλος ποδοσφαιριστής, αν θυμάμαι καλά που επέστρεψε, δεν ήταν ο ίδιος που γνωρίσαμε στην πρώτη θητεία του στην ομάδα.
Δεύτερον, γιατί όσοι επέστρεψαν δείχνουν ότι γύρισαν να «αράξουν» (αν μου επιτρέπετε τον χαρακτηρισμό) και λιγότερο να προσφέρουν. Είτε γιατί κουράστηκαν, είτε γιατί δεν έχουν μεγαλύτερες φιλοδοξίες, είτε γιατί τους είναι δύσκολη η ξενιτιά, είτε γιατί ο Ολυμπιακός έχει τα χρυσά συμβόλαια που δεν θα βρουν εύκολα έξω. Είναι πολλοί και διαφορετικοί οι λόγοι…
Όμως, ας επιστρέψουμε στον Φετφατζιδη, για τον οποίο όπως προανέφερα, έχω διαφορετική άποψη. Ο «Φέτφα» την πρώτη του θητεία στο Λιμάνι, ξεκίνησε εντυπωσιακά αλλά δεν είχε την ανάλογη συνέχεια και τελικά κατέληξε μεταξύ αλλαγής και πάγκου. Πάντως στην ενδεκάδα βρισκόταν σπάνια. Όμως έτσι, ούτε βοήθησε, ούτε ρυθμό βρήκε ποτέ, κυρίως όμως έχασε την αυτοπεποίθηση του και αυτό στάθηκε από μόνο του ικανό να μη μπορέσει να έχει διάρκεια στην απόδοση του, κάτι που «βάρυνε» πολύ την παραμονή του στον Ολυμπιακό. Τελικά έφυγε για την Ιταλία, όπου απέκτησε παραστάσεις αλλά ούτε εκεί μπόρεσε να δείξει αυτό που πραγματικά μπορεί. Πήγε στην Σαουδική Αραβία, με ένα χρυσό συμβόλαιο που του πρόσφερε για τρία χρόνια η Αλ Αχλί κι εκεί που έλεγαν οι περισσότεροι ότι «πάει τελείωσε ο Γιάννης», ο Φετφατζίδης αναστήθηκε…
Και για να καταλάβετε τη διαφορά Ιταλίας- Σ.Αραβίας, ορισμένοι αριθμοί δείχνουν την αλήθεια: Μιάμιση σεζόν στη Τζένοα ο «Φέτφα» είχε 37 εμφανίσεις (οι πιο πολλές σαν αλλαγή) και τέσσερα γκολ. Τη μισή σεζόν που πήγε δανεικός στην Κιέβο Μπολόνια, δεν συμπλήρωσε 90λεπτο. Και το καλοκαίρι του 2015, που τον αγόρασε η Αλ Αχλί αντί 1,5 εκατ ευρώ άλλαξαν όλα: 100 εμφανίσεις, 21 γκολ, 29 ασίστ, 3 τρόπαια! Διαφορά όσο η μέρα με τη νύχτα. Και τώρα, ο 27χρονος μεσοεπιθετικός είναι έτοιμος μετά από μια πενταετία να ξαναφορέσει τα «ερυθρόλευκα». Κι έχω την άποψη ότι ο «Φέτφα» έχει το μεγαλύτερο κίνητρο επιστρέφοντας στο Λιμάνι της καρδιάς του. Αυτή η δεύτερη ευκαιρία, να τον καταξιώσει στον Ολυμπιακό. Να δείξει επιτέλους όσα ξέρει και όσα μπορεί να προσφέρει. Θέλει να δείξει και να αποδείξει πολλά και σε πολλούς. Κι αυτό πέρα από κίνητρο αποτελεί για τον ίδιο το μεγαλύτερο στοίχημα. Μεγαλύτερο ίσως και από τα λεφτά που το έδωσε η Αλ Αχλί. Για αυτό και ξεκαθάρισε από την αρχή στην ΑΕΚ που τον πλησίασε ότι αν γυρίσει στην Ελλάδα θα παίξει μόνο στον Ολυμπιακό. Για αυτό και δεν πολυσκέφθηκε τα χρήματα που έπαιρνε στο Ριάντ με αυτά που θα παίρνει στον Πειραιά.
Για αυτό κι έχω διαφορετική άποψη για τον Γιάννη, από κείνη που έχω για τους παίκτες που επιστρέφουν στις παλιές τους ομάδες…
