Γιατί ο τελικός του Μουντιάλ είναι το κορυφαίο αθλητικό -και όχι μόνο- γεγονός
Ένα ματς κάθε τέσσερα χρόνια που «νικά» ακόμα και τον γάμο ή την κηδεία της Νταΐάνα...
Σίγουρα ο καθένας μπορεί να θεωρεί κορυφαίο ότι του αρέσει περισσότερο. Υπάρχουν όμως συγκεκριμένοι λόγοι για τους οποίους ο τελικός εντός Παγκοσμίου Κυπέλλου είναι το κορυφαίο αθλητικό γεγονός που σε κάποιες περιπτώσεις ξεπερνά ακόμα και σημαντικά μη αθλητικά γεγονότα.
Γιατί όμως ο τελικός του Μουντιάλ θεωρείται ως το μεγαλύτερο γεγονός κάθε τέσσερα χρόνια; Υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι. Οι Ολυμπιακοί αγώνες δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς στη Νότιο Αμερική και στη Νοτιοανατολική Ασία. Το Παγκόσμιο Κύπελλο του κρίκετ είναι περιορισμένης εμβέλειας και ουσιαστικά αφορά τα έθνη της Κοινοπολιτείας, Το Super Bowl είναι ένα αμερικανικό σόου. Ο τελικός ενός Grand Slam αφορά σε πολλές χώρες μια ελίτ φιλάθλων.
Επίσης, οι Ολυμπιακοί αγώνες αποτελούν ένα σημαντικό τηλεοπτικό γεγονός όμως πολλές φορές τα γήπεδα είναι άδεια και τα περισσότερα εισιτήρια πηγαίνουν στους ντόπιους φιλάθλους. Αντίθετα, η Μόσχα είναι γεμάτη από τουρίστες που βρέθηκαν εκεί για το Μουντιάλ και σήμερα για τον τελικό. Και δεν πρόκειται μόνο για Γάλλους και Κροάτες αλλά και ανθρώπους από Ινδία, Μπαγκλαντές, Ταϊλάνδη, Ιταλία, Νορβηγία, Κίνα και όποια άλλη χώρα βάλει το μυαλό. Μια εξήγηση μπορεί να είναι ότι γι' αυτές τις χώρες η Μόσχα είναι μια βολική μετακίνηση. Όμως και το άβολο Ρίο πριν από τέσσερα χρόνια, την ίδια εικόνα είχε την ημέρα του τελικού του Μουντιάλ.
Ο μεγαλύτερος καθρέπτης για ότι συμβαίνει είναι ενδεχομένως τα τηλεοπτικά νούμερα. Αποδεικνύουν ότι ο τελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου είναι κάτι μοναδικό. Για παράδειγμα, το δημοφιλέστερο τηλεοπτικό πρόγραμμα στο Ηνωμένο Βασίλειο παραμένει ο τελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1966, στον οποίο συμμετείχε η Αγγλία. Περισσότερο και από την κηδεία της Πριγκίπισσας Νταϊάνα, περισσότερο και από τον γάμο της ή, χρόνια αργότερα, των γιων της. Περισσότερο επίσης, από οποιοδήποτε από τα γεγονότα κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012 στο Λονδίνο. Περίπου 32 εκατομμύρια άνθρωποι παρακολούθησαν τότε αυτόν τον αγώνα . Σχεδόν μια ολόκληρη χώρα ήταν μπροστά σε μια τηλεόραση για τις δύο αυτές ώρες.
Κι όλα αυτά στην εποχή που χαρακτηρίζεται ως προ-τηλεοπτική καθώς αργότερα η τηλεόραση έγινε το παντοδύναμο μέσο που είναι σήμερα. Ακόμα και πριν από τέσσερα χρόνια, ο τελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου συγκέντρωσε περισσότερους από ένα δισεκατομμύριο τηλεθεατές - με σημαντικό ποσοστό στην Ασία, παρά τη δυσμενή διαφορά ώρας. Η Ινδία είχε 16 εκατομμύρια τηλεθεατές, σχεδόν 50% περισσότερους από τον τελικό του 2010, παρά το γεγονός ότι γι' αυτούς η σέντρα έγινε μετά τα μεσάνυχτα. Το μόνο γεγονός που μπορεί να συγκριθεί τηλεοπτικά με έναν τελικό Μουντιάλ είναι η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2008 στο Πεκίνο. Έστω και για ένα λεπτό, την παρακολουθήθηκαν περισσότεροι από 1,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι. Η εξήγηση βέβαια είναι ότι έγινε στην Κίνα όπου ο πληθυσμός είναι περίπου 1.4000.000.000 άνθρωποι.