Ο Βαλμπουενά στον Ολυμπιακό ως παίκτης ή ως κάτι άλλο!
Η αποθέωση για τον Ματιέ Βαλμπουενά δεν έχει τέλος, αλλά μπορεί να αποτελεί και την αρχή για μια νέα σεζόν απολαυστικής συνεργασίας του Ολυμπιακού με τον Γάλλο άσο. Το παράδειγμα του Χασάν για Μασούρα, Λοβέρα και η έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης του Σισέ. Γράφει ο Χρήστος Μεγγλίδης.
- Η αποθέωση για τον Ματιέ Βαλμπουενά δεν έχει τέλος, αλλά μπορεί να αποτελεί και την αρχή για μια νέα σεζόν απολαυστικής συνεργασίας του Ολυμπιακού με τον Γάλλο άσο. Τα μηνύματα που έστειλε με τις τρεις ασίστ, τα στατιστικά ρεκόρ της καριέρας του, το ανάποδο ψαλίδι πριν από το σόου της ανατροπής-πρόκρισης, αλλά και η δήλωση επιθυμίας του να παραμείνει κι άλλο στον Πειραιά ήταν σαφέστατα. Αλλά η αποθέωση για έναν άνθρωπο του αθλητισμού με τέτοια καριέρα, πείσμα, ηγετικά χαρακτηριστικά και προσωπικότητα δεν πρόκειται να σταματήσει. Στον Ολυμπιακό ως παίκτης, στον Ολυμπιακό ως κάτι άλλο, ποιος ξέρει…
- Τα πρόσωπα στα οποία αξίζει να σταθούμε περισσότερο από τη γεμάτη σασπένς ρεβάνς και τελικά πρόκριση του Ολυμπιακού με τη Λαμία θα πρέπει να είναι άλλα. Σίγουρα ο Χασάν, που άνοιξε τον δρόμο για την ανατροπή. Και ο Σισέ, που τη σφράγισε. Οι δύο συγκεκριμένοι παίκτες θα πρέπει να αποτελέσουν παράδειγμα. Ο Χασάν έχασε στις αρχές του ματς μια πολύ μεγάλη ευκαιρία για να σκοράρει, αλλά δεν επηρεάστηκε και συνέχισε με την ίδια ένταση στην επανάληψη. Μπορεί η συμπεριφορά του να αποτελέσει παράδειγμα για τον Μασούρα και τον Λοβέρα, δύο παιδιά που είχαν κακή εικόνα στο ματς και αντικαταστάθηκαν στο ημίχρονο. Εάν επηρεαστούν αρνητικά θα είναι λάθος για τους ίδιους, εάν δεν έχουν άλλες ευκαιρίες θα είναι λάθος για τον σύλλογο.
- Ο δε Σισέ πρώτη φορά έχει κάνει στη ζωή του ό,τι είναι πολύ δύσκολο για αμυντικό: να σκοράρει δύο φορές στο ίδιο ματς. Και αντί να έχει το ηθικό στα ύψη, ακούγοντας το όνομά του από την κερκίδα, παρασύρεται από έλλειψη συγκέντρωσης και βάζει ξανά τη Λαμία στο ματς με το πέναλτι που παραχώρησε. Ενώ στις καθυστερήσεις έχει και μία λανθασμένη πάσα σε αντίπαλο, με κίνδυνο να προκαλέσει φάση ισοφάρισης που θα ήταν κάζο από τα μεγαλύτερα στην ιστορία του Ολυμπιακού. Η συμπεριφορά του Σισέ θα πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα προς αποφυγήν για τον ίδιο τον Σισέ.
- Κανείς δεν μπορεί να έχει αμφιβολίες για το δίκαιο της απόφασης του διαιτητή να στείλει με δεύτερη κίτρινη στα αποδυτήρια τον παίκτη της Λαμίας. Εάν ο Κουτσιαύτης ήθελε να «σπρώξει» τον Ολυμπιακό, θα είχε δώσει εύκολα ένα… πεναλτάκι στο πρώτο ημίχρονο και όλα θα είχαν τελειώσει από νωρίς. Αλλά ο άνθρωπος ήθελε να σφυρίξει ό,τι έβλεπε, αυτό ήταν δεδομένο. Και τα φάουλ του υπέρ της Λαμίας έδινε, «κόβοντας» τον ρυθμό του Ολυμπιακού σε φάσεις στη μεσαία γραμμή, όταν επίσης εύκολα θα μπορούσε να κάνει τα «στραβά μάτια». Αλλά ήταν φάουλ και σωστά τα έδινε.
- Σε ό,τι αφορά την ίδια την απόφαση, ας αφήσουμε στην άκρη ότι ο Γκιγιέρμε έκανε… φάουλ, όπως ανακάλυψαν ορισμένοι. Εκεί η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Αλλά ας σταθούμε στο επιχείρημα ότι δεν έπρεπε να δει κίτρινη ο παίκτης της Λαμίας, διότι έκανε μεν «θέατρο», αλλά ήταν μακριά από την περιοχή, άρα δεν είχε κάτι να κερδίσει. Φυσικά και είχε κάτι να κερδίσει. Ο Ολυμπιακός μόλις είχε ισοφαρίσει και οι παίκτες της Λαμίας ήταν δεδομένο ότι σε κάθε φάση θα προσπαθούσαν να κερδίσουν χρόνο και διαιτητικές αποφάσεις για να αποφύγουν την αφόρητη πίεση των Πειραιωτών για το δεύτερο γκολ που χρειάζονταν ώστε να προκριθούν. Ο Κουτσιαύτης δεν σημάδεψε φυσικά τον Ρόμανιτς, αλλά είχε δει νωρίτερα, από τις αρχές της επανάληψης, τους παίκτες της Λαμίας να επιχειρούν να τον ξεγελάσουν προς όφελος του στόχου τους. Όταν έγινε αυτό ακόμη μία φορά, δεν μπορούσε να μη βγάλει κίτρινη. Και πολύ καλά έκανε. Οτιδήποτε άλλο λέγεται για τη διαιτησία του συγκεκριμένου αγώνα γίνεται με προφανή δόλο. Και ειδικά όταν λέγεται από όσους έχουν πάρει βαθμούς, νίκες και προκρίσεις με αποφάσεις της διαιτησίας δεν έχει καν αξία…
- Όσοι περίμεναν αποκαλύψεις-φωτιά απ’ όσους έχουν καταθέσει έως τώρα στη «Δίκη των 28» μάλλον θα πρέπει να αρκεστούν σε σκέτο καφεδάκι, με… παξιμαδάκι. Τέτοια πίκρα…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
