Ο Μπερνάρ έδειξε τον δρόμο…

Μπορεί ο Βαγιαννίδης με το γκολ στον τελικό να έσωσε τον Παναθηναϊκό από την καταστροφή, αλλά ο βραζιλιάνος με την αυτοθυσία και τη συνέπειά του έδωσε το παράδειγμα για το μέλλον

Ο Μπερνάρ έδειξε τον δρόμο…

Το γκολ του Γιώργου Βαγιαννίδη στις καθυστερήσεις των… καθυστερήσεων έσωσε για τον Παναθηναϊκό δύο σεζόν!

Την φετινή στην οποία οι «πράσινοι» μπορεί να μην πήραν το πρωτάθλημα, όπως διαλαλούσαν ο Γιάννης Αλαφούζος και ο Φατίχ Τερίμ, αλλά τουλάχιστον κατέκτησαν το Κύπελλο και μπορούν να λένε πως έχουν κλείσει την αγωνιστική τους προσπάθεια με έναν τίτλο.

Έσωσε όμως και την επόμενη, αφού εάν έμεναν με άδεια χέρια οι «πράσινοι» θα έμεναν και εκτός Ευρώπης. Αυτό θα σήμαινε πως τα έσοδα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, τους χορηγούς, τα εισιτήρια θα ήταν πολύ λιγότερα.

Παράλληλα η διαπραγματευτική ικανότητα της ομάδας θα ήταν ισχνή στην προσπάθειά της να πείσει είτε μεγάλο προπονητή, είτε παίκτες με φιλοδοξίες.

Με το «χρυσό γκολ» του Βαγιαννίδη λοιπόν ο Παναθηναϊκός θα συμμετάσχει στον β’ προκριματικό του Europa League και θα έχουν την ευκαιρία να ξεκινήσουν χτίζοντας κάτι από την αρχή και σε στέρεες βάσεις.

Ο τελικός ήταν προβληματικός πριν ακόμα ξεκινήσει καν! Η απουσία των φιλάθλων στις εξέδρες, ο κακός αγωνιστικός χώρος, η τοξικότητα που υπήρχε για το ανάθεμα της απουσίας θεατών συμπληρώθηκαν από την φοβική διαιτησία της γαλλίδας Στεφανί Φραπάρ.

Η 41χρονη ρέφερι φοβήθηκε μήπως το παιχνίδι της ξεφύγει και σφύριζε τα πάντα με συνέπεια να μην επιτρέπει στις ομάδες να βρουν ρυθμό.

Παράλληλα για να ελέγξει την ένταση έβγαζε στα πρώτα λεπτά κάρτες με συνέπεια στη συνέχεια να αναγκαστεί συνεχίζοντας την φιλοσοφία «ό, τι βλέπω το σφυρίζω» να αρχίσει τις κόκκινες.

Το παιχνίδι χάλασε τελείως, όχι πως είχαν… μαγέψει με την εικόνα τους οι ομάδες. Κάθε άλλο. Ο Άρης «ταμπουρωμένος» με διπλή ζώνη άμυνας ευελπιστούσε σε μια στημένη φάση ή σε μια κούρσα των Ζαμόρα-Μορόν.

Ο Παναθηναϊκός είχε την εδαφική υπεροχή, αλλά δεν ήξερε τι να την κάνει! Λάθη, κακές τοποθετήσεις, καμία έμπνευση εκτός από έναν!

Τον Μπερνάρ. Ο βραζιλιάνος, ο οποίος έχει συμφωνήσει με την Ατλέτικο Μινέιρο εδώ και τέσσερις μήνες όχι μόνο δεν φύλαξε τα πόδια του, όχι μόνο δεν έκατσε στην άκρη του, αλλά πάλεψε όσο δεν μπορούσε άλλο για να προσφέρει.

Από τα δικά του πόδια άλλωστε προήλθε όχι μόνο το γκολ, αλλά και όσες λιγοστές καλές φάσεις δημιούργησαν οι «πράσινοι». Στο γκολ είναι εκείνος που στρώνει κάθετα τη μπάλα στον Χουάνκαρ με ευχέρεια να δει στο δεύτερο δοκάρι τον Βαγιαννίδη.

Τραγική ειρωνεία! Ο σκόρερ αποκάλυψε μετά το ματς ότι φώναξε στον Ισπανό «στο δεύτερο δοκάρι» κι εκείνος τον άκουσε, αφού δεν είχε κόσμο το γήπεδο. Ο Χουάνκαρ, τον άκουσε!

Ο Μπερνάρ λοιπόν είναι το παράδειγμα της αφοσίωσης, της προσφοράς, της ντομπροσύνης και της αντρίκειας στάσης. Ένα από τα ελάχιστα που πρέπει να κρατήσουν οι «πράσινοι» από την φετινή σεζόν.

Αντί να προφασίζεται τραυματισμούς, να μην βάζει τα πόδια του στις… δρεπανιές, να σκέφτεται την αγαπημένη του Ατλέτικο και τις υποχρεώσεις του εκεί, έπαιζε σχεδόν χωρίς αποθεραπεία από τους τραυματισμούς και πάλευε να τραβήξει τους υπόλοιπους δίνοντας το παράδειγμα! Χωρίς κανένα προσωπικό κέρδος γιατί ο ίδιος στο μυαλό του δεν είχε γυρίσει τη σελίδα.

Η σεζόν τελείωσε για τον Παναθηναϊκό, αλλά τα πολύ σοβαρά τώρα ξεκινούν. Η επικίνδυνα ανεύθυνη διαχείριση της διοίκησης Αλαφούζου έχει αφήσει τεράστια προβλήματα ακόμα και στην ίδια την φιλοσοφία του συλλόγου.

Θα πρέπει να προσληφθεί αρχικά και βασικά ένας μεγάλος προπονητής, ο οποίος θα αντιληφθεί την σοβαρότητα της κατάστασης και δεν θα διστάσει να βουτήξει τα χέρια του μέχρι τους ώμους στα προβλήματα, να αναμετρηθεί μαζί τους..

Κυρίως να έχει τη φλόγα να δημιουργήσει κάτι μεγάλο σε έναν σύλλογο που έχει ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια από την ποδοσφαιρική του ομάδα…