Η κριτική των παικτών του Ολυμπιακού: «Τρένο» ο Μασούρας, ποιότητα ο Ναουέλ

Ο Ολυμπιακός επιβλήθηκε με 1-0 του Λεβαδειακού χάρη σε γκολ του Μάνου και μπήκε με το δεξί στις υποχρεώσεις του στο κύπελλο Ελλάδας.

Η κριτική των παικτών του Ολυμπιακού: «Τρένο» ο Μασούρας, ποιότητα ο Ναουέλ

Οι «ερυθρόλευκοι» ήταν σαφώς ανώτεροι των αντιπάλων τους, όμως κέρδισαν με το... φτωχό 1-0, αφού ο Μπάγιτς έκανε πολλές σωτήριες επεμβάσεις.

Διαβάστε αναλυτικά την κριτική των παικτών:

ΣΑ: Όσες φορές χρειάστηκε φώναξε “παρών”. Στο 17' στο φάουλ του Μανγκά, αλλά κυρίως στο 43' στη διπλή προσπάθεια των Ιωαννίδη και Γιακουμάκη. Σταθερός με λίγα λόγια.

ΜΑΣΟΥΡΑΣ: Από τους παίκτες που ξεχώρισαν. Πήγαινε πάνω-κάτω, όργωσε όλη τη δεξιά πλευρά, σε γενικές γραμμές δεν αντιμετώπισε πρόβλημα με τον προσωπικότητα του αντίπαλο, ενώ του πιστώνεται σίγουρα η σέντρα πάρε-βάλε που έδωσε στη φάση του γκολ του Μάνου στο 68'. Είχε άλλη μία καλή σέντρα στο 38', πάλι στον Μάνο που δεν κατάφερε να σκοράρει.

ΜΙΡΑΝΤΑ: Σου δίνει μία εντύπωση ότι είναι έτοιμος τόσο για το καλύτερο, όσο και για το χειρότερο σενάριο. Αστάθεια με λίγα λόγια. Δεν είναι από τις εμφανίσεις που θα τις θυμάται ευχάριστα, χωρίς να έχει κάνει τόσο χοντρό λάθος. Απλώς, εμφανίζει σημάδια ανισορροπίας στο παιχνίδι του.

ΣΙΣΕ: Επέστρεψε δυναμικά και κυρίως αντιμετώπισε με την απαιτούμενη σοβαρότητα ένα παιχνίδι, το οποίο υπό άλλες συνθήκες θα το είχε αντιμετωπίσει για... χαβαλέ. Δεν έκανε τρέλες, ούτε επιπολαιότητας. Δείγμα του ότι ήθελε σήμερα να δείξει στον Μαρτίνς ότι μπορεί να τον υπολογίζει περισσότερο. Μέσα σ' όλα είχε και μία κεφαλιά στο 20' που μπλόκαρε ο γκολκίπερ του Λεβαδειακού.

ΚΟΥΤΡΗΣ: Ξαναγύρισε στα γήπεδα μετά από πέντε μήνες και έδειξε ότι θέλει ακόμη το χρόνο του για να απειλήσει τον Τσιμίκα. Είχε αρκετά ανεβοκατεβάσματα και θα μπορούσε να γράψει στο ενεργητικό του και μία ασίστ στον Χασάν στο 77', αν ο Αιγύπτιος δεν πλάσαρε πάνω στα σώματα με εξουδετερωμένο τον Μπάγιτς. Έδειξε όμως ότι χρειάζονται κι άλλες μέρες για να επανέλθει στα επίπεδα που τον είχαμε συνηθίσει.

ΓΚΙΓΙΕΡΜΕ: Από τους παίκτες που ξεχώρισαν. Σοβαρός, χωρίς πολλά “φρου-φρου” και με μετρημένες κινήσεις στο δημιουργικό κομμάτι. Θα μπορούσεπάντως να βάλει μία γκολάρα στο 89'. Όσο για την ανασταλτική του συμπεριφορά; Ο Βραζιλιάνος δείχνει να την ξέρει καλά τη θέση του “κόφτη”. Δεν μπορεί να είναι τυχαία οι γεμάτες σεζόν που έγραψε στην Λα Κορούνια και μάλιστα σε επίπεδο Primera Division.

ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ: Επανεμφανίστηκε στις προπονήσεις, “πρώτη” και σε επίσημο ματς. Ο Θανάσης που έπαιξε δίπλα στον Γκιγιέρμε έτρεξε αρκετά και βοήθησε τόσο επιθετικά, όσο και ανασταλτικά. Του λείπουν όμως παιχνίδια και προπονήσεις με την πρώτη ομάδα, κάτι που φάνηκε στο δεύτερο ημίχρονο με αποτέλεσμα να αντικατασταθεί.

ΤΟΥΡΕ: Είχε αρκετές καλές στιγμές ο Γιάγια και περιμένει πώς και πώς τη διακοπή του Οκτωβρίου για να δουλέψει ακόμα περισσότερο, να κερδίσει ακόμα περισσότερο χρόνο και να ενσωματωθεί πλήρως στις αγωνιστικές υποχρεώσεις του Ολυμπιακού. Στο 22' είχε ένα καλό σουτ που έφυγε ελάχιστα άουτ, αλλά σε γενικές γραμμές μπορούσε να διακρίνει ο οποιοσδήποτε ότι στα χαφ (πίσω από τον Μάνο συγκεκριμένα) υπήρχε ένας Τουρέ που ακόμα και με σβηστές μηχανές έδειξε την τεράστια κλάση του.

ΒΡΟΥΣΑΪ: Είχε καλή συνεργασία με τον Μασούρα, τον βοήθησε αρκετά στο πρώτο ημίχρονο και η παρουσία του Τουρέ να φανεί περισσότερο σε κάποια “τριγωνάκια” που έκανε. Σε γενικές γραμμές ήταν ένα ενοχλητικό... μαμούνι στα άκρα της άμυνας του Λεβαδειακού.

ΝΑΟΥΕΛ: Μπήκε καλά, μπήκε δείχνοντας ότι πατάει γερά στα πόδια του, όμως, κάπου στην πορεία έδειξε να ψάχνεται. Δείχνει ότι είναι ένας ποιοτικός ποδοσφαιριστής με την μπάλα στα πόδια, που του αρέσει και να κάνει την παραπάνω ντρίμπλα, αλλά και να παίζει με τη μία. Κλασικός εξτρέμ δηλαδή. Ίσως θα μπορούσε να βοηθήσει περισσότερο δημιουργικά. Από πλευράς ετοιμότητας δεν είναι ακόμη σε θέση να διεκδικήσει φανέλα βασικού σε πιο σοβαρά παιχνίδια.

ΜΑΝΟΣ: Το έψαξε πολύ το γκολ. Ήταν μέσα στις φάσεις, αλλά με την τρίτη κατάφερε να σκοράρει. Αρχικά ο Μπάγιτς του είπε “όχι” στο 38' και στο 45', αλλά στο 68' ο γκολκίπερ του Λεβαδειακού δεν μπορούσε να αντιδράσει. Ο Μάνος έδωσε πολλές βοήθειες και στην πίεση που άσκησε ψηλά ο Ολυμπιακός, ενώ δεν ήταν και λίγες οι φορές που λίγο έλειψε να δημιουργήσει σοβαρές προϋποθέσεις για γκολ στη συνεργασία που είχε στο πρώτο ημίχρονο με τον Γιάγια.

ΝΑΤΧΟ: Μπήκε περισσότερο γιατί έπρεπε αναγκαστικά να βγει ο Τουρέ, αλλά και για να πάρει κι εκείνος κάποια λεπτά συμμετοχής παραπάνω. Ο Ισραηλινός δεν είναι ακόμα σε θέση να βγάλει 90λεπτα. Παίζει με μία ταχύτητα πιο κάτω από τους υπόλοιπους, έχοντας ως κύριο “όπλο” το μυαλό και την ποδοσφαιρική του οξυδέρκεια. Μετά τη διακοπή του Οκτωβρίου θα βοηθήσει περισσότερο.

ΧΑΣΑΝ: Στη Ν. Σμύρνη ήταν ήρωας, αλλά απόψε με τον Λεβαδειακό έχασε μία καλή φάση στο 77' που για έναν φορ έπρεπε να αναγκάσει τον αντίπαλο τερματοφύλακα να μαζέψει την μπάλα από τα δίχτυα του. Το καλό με τον Αιγύπτιο είναι ότι δεν αφήνει καμία μπαλιά να πάει χαμένη...

ΠΑΡΝΤΟ: Μπήκε στο 83' αντί του Ναουέλ, περισσότερο για να ξεκουράσει τον Ναουέλ. Δεν πρόλαβε να δείξει και πολλά πράγματα.