Ολυμπιακός - ΠΑΟΚ: 1981 ή 2001;

Ο τελικός του ‘81 ήταν ο πρώτος που είδα ζωντανά στην τηλεόραση. Δέκα ετών τότε, παραθέριζα σε ένα φιλικό εξοχικό σπίτι και απήλαυσα το ματς σε μια μικροσκοπική ασπρόμαυρη. Στον δεύτερο τελικό ήμουν πλέον τριαντάρης. Δούλευα στα «Νέα» και έβαλα όσα μέσα μπορούσα για να βρεθώ στη Νέα Φιλαδέλφεια, καθώς τα εισιτήρια ήταν περιορισμένα. Ποιος θα φανταζόταν τότε πως κάποτε θα διεξαγόταν τελικός με την κάθε ομάδα να δικαιούται μόλις έντεκα προσκλήσεις...

Οι δύο αυτοί τελικοί και ο φετινός έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: τον Ολυμπιακό απείρως ανώτερο αγωνιστικά και ποιοτικά του ΠΑΟΚ. Το 1981 υπήρξε ίσως το πικ της υπερομάδας του Νταϊφά. Γαλάκος και Κυράστας φιγούραραν για τελευταία σεζόν στο «ερυθρόλευκο» ρόστερ, ενώ το πρωτάθλημα είχε κατακτηθεί πολύ εύκολα, με κερασάκι στην τούρτα το εκκωφαντικό 6-0 επί της ΑΕΚ (το οποίο δυστυχώς αμαυρώθηκε από την τραγωδία της Θύρας 7). Την εποχή εκείνη ο ΠΑΟΚ διέθετε μεν παιχταράδες, αλλά περιοριζόταν σταθερά (με φωτεινή εξαίρεση το 1984-85) στην τρίτη-τέταρτη θέση της εκάστοτε ετήσιας κατάταξης.

Κάτι αντίστοιχο συνέβη και το 2001. Ο Ολυμπιακός του ρούκι τότε Τάκη Λεμονή ίσως και να είναι ο καλύτερος του 21ου αιώνα. Κατέκτησε το πρωτάθλημα με περίπατο, ενώ πραγματοποίησε (μέχρι τον τελικό) την καλύτερη πορεία της ιστορίας του με το 1-4 στη Λεωφόρο, το 6-1 επί της ΑΕΚ αλλά και ένα θεαματικό 5-4 επί του πανίσχυρου τότε Ηρακλή. Ο ΠΑΟΚ εκείνη τη χρονιά είχε κινηθεί στα ρηχά, τερματίζοντας μακριά από τις πρώτες θέσεις.

Φέτος μια από τα ίδια. Ο Ολυμπιακός κατέκτησε το πιο χαλαρό πρωτάθλημα των τελευταίων ετών με δεκάδες βαθμούς διαφορά και με εκτός έδρας πεντάρες και τεσσάρες σε ΑΕΚ και Παναθηναϊκό, τη στιγμή που ο ΠΑΟΚ δεν έδειξε απολύτως τίποτα. Το αήττητο πρωτάθλημα του 2019 φαντάζει ήδη μια ξεθωριασμένη παλιά ανάμνηση.

Το ‘81 ο Θρύλος επικράτησε μάλλον εύκολα του αντιπάλου του με 3-1. Το 2001 υπέστη πανωλεθρία. Όσοι θυμόμαστε το παιχνίδι, ξέρουμε πως το τελικό 2-4 ήταν μάλλον τιμητικό για τους τότε πρωταθλητές. Ίδιες ακριβώς συνθήκες, τελείως διαφορετικό ματς και αποτέλεσμα. Μια χειροπιαστή απόδειξη για το ότι ένας τελικός παρουσιάζει πάντα ιδιαιτερότητες.

Υπάρχει βέβαια μια ένδειξη πως ο αυριανός τελικός θα βρεθεί πιο κοντά σε εκείνον του 1981: η μάχη του πάγκου. Το 2001 ο ΠΑΟΚ διέθετε έναν από τους πιο επιτυχημένους προπονητές στην Ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, τον Ντούσαν Μπάγεβιτς. Ο Λεμονής μόλις ξεκινούσε. Το ’81, αντίθετα, προπονητής του Ολυμπιακού ήταν ο γερόλυκος Κάζιμιρ Γκόρσκι, ενάμιση χρόνο ήδη στο «ερυθρόλευκο» τιμόνι, πρώην ομοσπονδιακός τεχνικός στην τρίτη στον κόσμο το 1974 Εθνική Πολωνίας, με ένα επιτυχημένο πέρασμα από τον Παναθηναϊκό και δημιουργός της μεγάλης Καστοριάς που σήκωσε την κούπα το ‘80. Ήταν λογικό να κάνει μια χαψιά τον βετεράνο άσο του ΠΑΟΚ, Αρίσταρχο Φουντουκίδη, ο οποίος είχε κληθεί εσπευσμένα να αντικαταστήσει τον αδικοχαμένο Γκιούλα Λόραντ.

Κάτι τέτοιο συμβαίνει και φέτος. Ο Πέδρο Μαρτίνς είναι ένας φτασμένος προπονητής, που έχει ήδη πραγματοποιήσει μια σπουδαία καριέρα στον Ολυμπιακό. Απέναντί του βρίσκεται ένας μαθητευόμενος μάγος. Ο Πάμπλο Γκαρσία δεν έχει πετύχει κάτι έως τώρα ως προπονητής και απλώς εξαργυρώνει την πωρωτική του παρουσία ως ποδοσφαιριστής με την ασπρόμαυρη φανέλα.

Αυτό βέβαια μπορεί να λειτουργήσει και ανάποδα. Ο Γκαρσία παίζει ολόκληρη την προπονητική του σταδιοδρομία. Αν σηκώσει την κούπα μέσα στην Αθήνα απέναντι στον Ολυμπιακό, θα έχει ήδη καταξιωθεί στα μάτια των ΠΑΟΚτσήδων. Αν χάσει, πιθανότατα θα πάει σπίτι του για καιρό. Ίσως και για πάντα. Το αυτό όμως ισχύει συνολικά για τον ΠΑΟΚ. Ενδεχόμενη κατάκτηση του Κυπέλλου θα σώσει μια χρονιά τελείως αποτυχημένη. Κάποτε, για να γίνει αυτό, έφτανε μια νίκη επί του Ολυμπιακού στον αγώνα πρωταθλήματος στην Τούμπα. Φανταστείτε τώρα…

Όλα αυτά όμως είναι φιλολογία. Το αυριανό ματς θα κριθεί κυρίως από την απόδοση του Ολυμπιακού. Όσο καλά και αν παίξει ο φετινός ΠΑΟΚ, δεν δύναται να κοντράρει τα φετινά «ερυθρόλευκα» στάνταρ. Και, ναι. Κίνητρο υπάρχει και για τον Ολυμπιακό: δεν κατακτάς νταμπλ κάθε μέρα και μάλιστα δεύτερο συνεχόμενο. Επίσης, όταν είσαι ο καλύτερος, καλό είναι να το αξιοποιείς και να το αποδεικνύεις σε κάθε ευκαιρία. Και ο Ολυμπιακός αυτήν τη στιγμή είναι μακράν ο καλύτερος.