Θα τα έκανε αλλιώς

Μικρές λεπτομέρειες που θα μπορούσαν να είχαν φέρει καλύτερο ξεκίνημα για τον Ολυμπιακό στο Γιουρόπα Λιγκ.

Θα τα έκανε αλλιώς

Στην πρεμιέρα του ομίλου ο Ολυμπιακός απλά επιβεβαίωσε αυτό που ήξερε εξ΄αρχής. Ότι δεν είναι εύκολο να κερδίσει την Μπέτις, μία από τις καλύτερες ομάδες της Ισπανίας την τελευταία διετία. Πολύ περισσότερο να την αποκλείσει. Ειδικά όταν ο ίδιος ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε φάση δημιουργίας και η Μπέτις είναι μια ομάδα με ισχυρές βάσεις από πέρυσι και πολύ ενισχυμένη στις μεταγραφές.

Η ισοπαλία, έτσι όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι μετά την αποβολή του Τσιμίκα, είναι ένα καλό αποτέλεσμα διότι κρατάει τον Ολυμπιακό ολοζώντανο για τον στόχο της πρόκρισης. Υπέρβαση χρειαζόταν για να αποκλείσει την Μίλαν και την Μπέτις, υπέρβαση χρειάζεται.

Η δυσάρεστη γεύση - που είπε και ο Μαρτίνς - όντως υπάρχει, διότι επιθετικά ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να είναι περισσότερο δραστήριος και να πάρει πιο πολλά ρίσκα. Τουλάχιστον όσο είχε τον ίδιο αριθμό παικτών με την Μπέτις στο γήπεδο. Ο Πορτογάλος πήρε δύο αποφάσεις για τις οποίες δεν θα πρέπει να αισθάνεται δικαιωμένος, έστω κι αν όσοι έχουν δει τα παιχνίδια της Μπέτις φέτος θα πρέπει να γνωρίζουν καλά ότι οι τρεις ευκαιρίες που έκανε ο Ολυμπιακός απέναντί της δεν ήταν και λίγες. Κι ότι οι τρεις που δέχτηκε από την ίδια, δεν είναι πολλές.

Ο προπονητής του Ολυμπιακού μάλλον διάλεξε λάθος παιχνίδι να αφήσει έξω τον Γκερέρο. Όχι επειδή ο Χασάν έχασε την ευκαιρία στο τέλος του πρώτου μέρους, άλλωστε ο Αιγύπτιος έδωσε τις δικές του μάχες με τους αμυντικούς της Μπέτις και δεν ήταν εύκολες. Η παρουσία του Γκερέρο, όμως, θα έδινε στον Ολυμπιακό τη δυνατότητα να κάνει πιο καλή πίεση ψηλά στην αντίπαλό του, να της πάρει μπάλες από την κατοχή της και εν τέλει να της δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα. Όποτε ζορίστηκε από το πρέσινγκ η Μπέτις έκανε λάθη. Και με τον Γκερέρο, θα ζοριζόταν περισσότερο.

Και η δεύτερη επιλογή που θα μπορούσε να κάνει διαφορά ήταν η παρουσία από την αρχή του Νάτχο. Όχι μόνον επειδή ο Μπουχαλάκης εμφανίστηκε κουρασμένος, με τη γρήγορη κάρτα να του δημιουργεί εκνευρισμό και να χάνεται έτσι πριν από το ημίχρονο μία αλλαγή για την ομάδα. Αλλά διότι ο Ισραηλινός προερχόταν από το γκολ με τον Αστέρα, είχε ψυχολογία στα ύψη και ίσως περίμενε ότι θα ήταν λογική η χρησιμοποίησή του στο αρχικό σχήμα.

Ό,τι έγινε, έγινε. Ο Ολυμπιακός μπορούσε να κερδίσει αυτό το ματς, μπορούσε και να το χάσει. Το σίγουρο είναι πως όσο περνάει ο καιρός θα γίνεται καλύτερος, θα μειώνει τα λάθη του σε κάθε τομέα και θα διεκδικήσει μέχρι το φινάλε του ομίλου μια πρόκριση που εξ΄αρχής έχει χαρακτηριστεί υπερβατική. Η ομάδα είναι πολύ καλή, ο προπονητής δουλεύει αμείωτα και ο κόσμος είναι δίπλα.

Διαιτησία χωρίς «παραξενιές» έχει καιρό να βρει στην Ευρώπη, αλλά ας βρει πρώτα στην Ελλάδα και βλέπουμε...