Ολυμπιακός: Ρίσκο και ταυτόχρονα μαγκιά του Μίτσελ να ξαναβάλει Ντόι!

Ο Μίτσελ είχε τα... άντερα και έκανε κάτι που δεν θα το έκανε άλλος προπονητής, βάζοντας τον Ντόι σε ένα ματς (0-0 με Καραμπάγκ), όπουη μπάλα «έκαιγε» και ενώ λίγα 24ωρα νωρίτερα ο ίδιος ο Ισπανός τεχνικός είχε κοντέψει να τον «κάψει» στο Ηράκλειο!

Ολυμπιακός: Ρίσκο και ταυτόχρονα μαγκιά του Μίτσελ να ξαναβάλει Ντόι!

Οφείλουμε να βγάλουμε το καπέλο στον Μίτσελ! Όχι φυσικά επειδή ο Ολυμπιακός απέσπασε το 0-0 από την Καραμπάγκ, που αν ήταν ο Ολυμπιακός προηγούμενων ετών θα είχε φύγει με το διπλό από το Αζερμπαϊτζάν. Άλλωστε, ο Μίτσελ βρήκε μία ομάδα που δεν ήταν δική του και προσπαθεί να τη σουλουπώσει για να παραμείνει ζωντανή στους στόχους της.

Όπως το προηγούμενο διάστημα λοιπόν, λέγαμε τα στραβά του, όπως π.χ. οι αδιανόητες αλλαγές του στο 0-3 με την Καραμπάγκ του Φαλήρου γύρω στο 60ό λεπτό ή το «βάπτισμα του πυρός» του Ντόι ως στόπερ στο «Γεντί Κουλέ» (σ.σ. χωρίς να ευθύνεται φυσικά ο πιτσιρικάς), έτσι θα πρέπει να του αναγνωρίσουμε ότι πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα, δίχως να λογαριάζει τίποτα και κανέναν! Κάνει του... κεφαλιού του (με την καλή έννοια).

Βέβαια, το ξέραμε ότι ο Μίτσελ είναι ένας... αντιδραστικός προπονητής, δεν κάνει τα χατίρια κανενός και ακολουθεί πιστά το πλάνο που έχει στο μυαλό του.

Όταν έγινε γνωστό ότι οι Σισέ και Μπα είναι στη διάθεσή του για το παιχνίδι με την Καραμπάγκ, ποιος πίστευε ότι θα κάτσουν και οι δύο στον πάγκο για να ξαναπεράσει σε ρόλο στόπερ ο Ντόι; Ξεκίνησε με τριάδα στην άμυνα και μετά το γύρισε σε τετράδα, γιατί πολύ απλά δεν τσούλαγε η ομάδα του. Ακόμα και με τετράδα πίσω, ο Ντόι παρέμεινε στο πλευρό του Παπασταθόπουλου.

Ο Μίτσελ λοιπόν πήρε ένα ρίσκο. Όχι γιατί χρησιμοποίησε ένα 19χρονο ποδοσφαιριστή που γίνεται «πρώτο θέμα» στην Ελλάδα, όταν αγωνίζεται ένα παλικάρι από την Ακαδημία. Το ρίσκο είναι ότι μετά το ντεμπούτο - ψυχρολουσία του πιτσιρικά στο Ηράκλειο, ο Ισπανός αποφάσισε να τον ρίξει στη μάχη του Μπακού και μάλιστα απέναντι σε μία ομάδα που πριν από μία εβδομάδα είχε σημειώσει τρία τέρματα στην ερυθρόλευκη εστία.

Νομίζετε ότι υπάρχουν πολλοί προπονητές που θα έπαιρναν τέτοια απόφαση; Κι όλα αυτά, γνωρίζοντας ο Μίτσελ ότι σε περίπτωση ήττας θα τα... άκουγε από τον κόσμο, τον Τύπο και - ποιος ξέρει - από πού αλλού, για το γεγονός ότι δεν ξεκίνησαν τουλάχιστον ένας από τους Σισέ ή Μπα.

Ήταν ένα ρίσκο από πλευράς Μίτσελ, αλλά του βγήκε 100%. Και είναι μαγκιά του Μίτσελ που κατάφερε μέσα σε λίγα 24ωρα να τονώσει την ψυχολογία του παιδιού, να τον «φτιάξει», να τον «ντοπάρει» με κάποιες κουβέντες του και να του δώσει να καταλάβει ότι στιγμές όπως του «Γεντί Κουλέ» συμβαίνουν στους καλύτερους ποδοσφαιριστές του πλανήτη.

Μαγκιά είναι φυσικά και του Παπασταθόπουλου που είπε στον Ντόι ότι για τα λάθη που θα κάνει ο 19χρονος, θα ευθύνεται ο Σωκράτης και κανένας άλλος! Ο μικρός λοιπόν πείσμωσε, έβγαλε Ολυμπιακή ψυχή και ήταν εκ των κορυφαίων της αναμέτρησης. Χαρακτηριστική είναι μία φάση προς το τέλος του αγώνα που επιχειρεί να διώξει την μπάλα στη μεσαία γραμμή, κάνει ένα «τσαφ», κερδίζει ο αντίπαλός του την μπάλα και βγαίνει στην κόντρα, αλλά ο Ντόι τρέχει... σφαίρα πίσω και τον κόβει για πλάκα!

Ο Ολυμπιακός δεν κράτησε μόνο ζωντανές τις ελπίδες του για πρόκριση στο Europa Conference League. Κυρίως κράτησε ζωντανό ένα παλικάρι που λίγο κόντεψε ο ίδιος ο προπονητής να το «κάψει» στο Ηράκλειο. Κι όμως, λες και το είχε βάλει προσωπικό στοίχημα ο Μίτσελ τον εμπιστεύτηκε τυφλά και δικαιώθηκε. Και μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή που είναι χαφ, αλλά ο Ισπανός τον έβαλε στόπερ!

Μπράβο και πάλι μπράβο...

Για το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, ο Ολυμπιακός είχε ολοφάνερη τακτική να κρατήσει το μηδέν πίσω, να μην δώσει το δικαίωμα στην Καραμπάγκ να απειλήσει (ασχέτως αν είχε την κατοχή) και από εκεί και πέρα, να κυνηγούσε ό,τι μπορούσε επιθετικά. Σε σχέση με άλλα παιχνίδια, οι Πειραιώτες έβγαλαν αγωνιστικό προσανατολισμό και είχαν μία ταυτότητα. Το 0-0 απέναντι στην Καραμπάγκ που έχει το 1/9 του μπάτζετ του Ολυμπιακού δεν προσφέρεται για να ανοίξουμε σαμπάνιες. Όμως, τη φετινή σεζόν με όλα όσα έχουν δει τα μάτια μας με τους Πειραιώτες, είχαμε χάσει πλέον και τα αυτονόητα. Είχαμε χάσει ακόμη και έναν Ολυμπιακό να έχει τουλάχιστον ένα αγωνιστικό πλάνο...