Η Ευρώπη (ως συνήθως) τον περιμένει - O χρόνος πιέζει ασφυκτικά για προσθήκες και αλλαγή εικόνας!

Το μεγαλύτερο πρόβλημα του Ολυμπιακού σε περίπτωση αποκλεισμού από την Σλόβαν Μπρατισλάβας, δεν θα ήταν ότι θα «υποβιβαζόταν» στο Europa Conference League. Ήταν ότι υπήρχε κίνδυνος να παίρνονταν εν βρασμώ αποφάσεις ή να γίνονταν επιλογές στο μεταγραφικό επίπεδο στην… τούρλα του Σαββάτου για να αλλάξει λίγο το κλίμα με τον κίνδυνο να ερχόταν ένας παίκτης τύπου… Καρμπόβνικ!

Δεν λέμε φυσικά ότι ο Ολυμπιακός δεν χρειάζεται ενίσχυση. Μίνιμουμ θέλει έναν βασικό αριστερό μπακ, έναν εξτρέμ ολκής (ξέχωρα από τον Ντε Λα Φουέντε), έναν επιτελικό χαφ που να τον αισθάνεται ο αντίπαλος και από εκεί και πέρα θα ακολουθήσουν ένας επιθετικός και ένας στόπερ.

Απλώς, τώρα έχει την ηρεμία για να κάνει όσο το δυνατόν πιο σωστές επιλογές, όσο κι αν ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά. Επίσης, αλλιώς συζητάς με έναν ποδοσφαιριστή όταν έχεις εξασφαλισμένη παρουσία σε ομίλους τον χειμώνα και διαφορετικά συζητάς με έναν ποδοσφαιριστή, αν διεκδικούσε με την Μόσταρ την είσοδο στο Conference League.

Η Ευρώπη δικαίως τον περιμένει, αλλά ομάδες όπως η Σλόβαν που τον πολιόρκησε στην Μπρατισλάβα από το 70’ και μετά, στο παρελθόν δεν μπορούσαν να βγάλουν ευκαιρία απέναντι στον Ολυμπιακό. Και στους ομίλους θα έρθουν ομάδες που θα είναι δύο κλάσεις πάνω από τους Σλοβάκους.

Αν πρέπει κάτι να βρει ο Ολυμπιακός το επόμενο διάστημα, είναι την αγωνιστική του ταυτότητα. Μια ταυτότητα που θα την βρει με ένα μίγμα παλιών και νέων. Δεν γίνεται άλλωστε να φύγει όλη η ομάδα, όπως έβγαινε προς τα έξω μετά το 0-4 από την Μακάμπι. Όμως, από τους παλιούς να παίζουν όσοι θα το λέει η καρδούλα τους, όσοι θα γυαλίζει το μάτι τους, που θα εξακολουθούν να γοητεύονται φορώντας την ερυθρόλευκη. Αντιλαμβανόμαστε ότι ο πρωταθλητής είχε έλλειμμα αυτοπεποίθησης και ψυχολογίας μετά τα τελευταία ανεπιτυχή αποτελέσματα.

Ήθελαν ένα καλό αποτέλεσμα για να ξαναπάρουν τα «πάνω» τους. Θα το δούμε με τον Απόλλωνα Λεμεσού κατά πόσο έχει φτιαχτεί η ψυχολογία τους μετά την πρόκριση – θρίλερ στην Μπρατισλάβα. Το επιθυμητό αποτέλεσμα λοιπόν ήρθε, έστω κι αν οι Πειραιώτες έκαναν τη διαδρομή παράδεισος – κόλαση καμιά δεκαριά φορές.

Δεν είναι τιμητικό για τον Ολυμπιακό να δέχεται τόσο αστεία γκολ, να βλέπεις την Σλόβαν να τον παίζει στο μισό γήπεδο ή να μην φαίνεται στο χορτάρι ότι είχε το αριθμητικό πλεονέκτημα σε ημίωρη παράταση.

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι ο Ολυμπιακός είχε ένα σωρό απουσίες και αρκετά προβλήματα τραυματισμών που βγήκαν κατά τη διάρκεια του ματς, με αποτέλεσμα να τον επηρεάσουν σε αρκετά μεγάλο βαθμό. Δεκτόν!

Όμως, δεν πρέπει ολόκληρος Ολυμπιακός να στέκεται εκεί, καθώς στο παρελθόν έχει «καλομάθει» τον κόσμο του να πατάει καλύτερα στον αγωνιστικό χώρο σε χειρότερες συνθήκες. Όπως και να 'χει, αποστολή εξετελέσθη και αυτό είναι το πιο σημαντικό από την αναμέτρηση της Μπρατισλάβας.

Εννοείται ότι είχε τα καλά του διαστήματα στο «Tehelne Pole», όμως, δεν αρκούν. Και προφανώς στην παρούσα φάση δεν έχει νόημα να ζητάμε περισσότερα πράγματα από μία ομάδα που ήταν βαθιά «πληγωμένη» και «άδεια» από ψυχολογία. Συν τοις άλλοις, τα προβλήματά της είναι γνωστά και χιλιοειπωμένα. Πλέον, εκείνο που μετράει δεν είναι τίποτε άλλο από το να γίνουν οι απαραίτητες προσθήκες, ώστε να ανέβει επίπεδο ποιοτικά για τον πολύ απαιτητικό χειμώνα που ακολουθεί.

Στα θετικά εκτός από την πρόκριση είναι η παρουσία των Βατσλίκ, Εμβιλά, Κούντε (αν και είχε σκαμπανεβάσματα) και Μασούρα που έφυγε με δύο ασίστ και ένα δοκάρι.

Από εκεί και πέρα, δεν προσφέρεται για πανηγυρισμούς μία πρόκριση επί της Σλόβαν όσο κι αν ο Ολυμπιακός είχε αρκετούς από τους ποδοσφαιριστές του που έσφιξαν τα δόντια για να ανταπεξέλθουν έχοντας «αντιπάλους» την κούραση και μικροτραυματισμούς. Αντιθέτως, η πρόκριση προσφέρει ηρεμία και κυρίως το καθαρό μυαλό για να γίνουν οι σωστές επιλογές έως το τέλος της μεταγραφικής περιόδου.