Έβγαλε τα λεφτά του ο (Τουρκοφάγος...) Τικίνιο!

Την Κυριακή (21/11) ήταν ο Ελ Αραμπί που θύμισε κόντρα στην ΑΕΚ (παρά την εκτυφλωτική παρουσία και τα εντυπωσιακά γκολ του Σέρχιο Αραούχο...) ποιος είναι ο κορυφαίος επιθετικός στην Ελλάδα την τελευταία τριετία και την Πέμπτη (25/11) την «σκυτάλη» του σκοραρίσματος πήρε ο Τικίνιο Σοάρες που, πετυχαίνοντας το παρθενικό του ευρωπαϊκό γκολ στο Καραϊσκάκη και δεύτερο του κόντρα στην Φενέρμπαχτσε, όχι μόνο παίρνει επάξια τον τίτλο του ...Τουρκοφάγου, αλλά ταυτόχρονα βάζει τέρμα στην φιλολογία που υπήρξε, το καλοκαίρι, για τη χρησιμότητα της μεταγραφής του κι αν άξιζε τα χρήματα που δαπανήθηκαν για να έρθει από την Πόρτο.

Ο Βραζιλιάνος, που έβαλε της βάσεις του 0-3 στην Πόλη, ανοίγοντας το σκορ και χθες ...σκότωσε τα «καναρίνια» του Τουρκικού ποδοσφαίρου (τα οποία είχαν έρθει με ρεβανσιστικές κορώνες, αναγάγοντας την επικράτηση στην αναμέτρηση σε, περίπου, Εθνική υπόθεση...) με το σεντερφορίσιο γκολ του δεν δικαίωσε μόνο τον Μαρτίνς, που επέμενε στην απόκτηση του, αλλά η παρουσία του αποτελεί βασικό λόγο που ο Ελ Αραμπί μοιάζει να διανύει δεύτερη... νεότητα!

Νιώθωντας την απειλή να χάσει την πρωτοκαθεδρία στην ιεραρχία των επιθετικών του Ολυμπιακού ο Μαροκινός δίνει το 110% των δυνατοτήτων του.

Με μόνο κερδισμένο, από τον συναγωνισμό τους, τον Ολυμπιακό που την Πέμπτη το βράδυ πανηγύρισε την 14η πρόκριση, από όμιλο ευρωπαϊκό σε νοκ άουτ φάση, τα τελευταία 16 χρόνια.

Αυτό λέγεται και ποδοσφαιρική συνέπεια.

Έτσι την τελευταία αγωνιστική, χωρίς άγχος πλέον, αφού ο βασικός στόχος απ’ όταν ξεκίνησε ο 4ος όμιλος του Europa League επετέυχθη, εφόσον νικήσει στο λιμάνι της Αμβέρσας, μπορεί να βάλει πλώρη και για την πρωτιά του γκρουπ, αν η Φενέρμπαχτσε επικρατήσει της Άιντραχτ, που έδειξε τάσεις αυτοχειρίας με την Αντβέρπ και γλίτωσε την ήττα από τους Βέλγους χάρη στον πρώην ...Πειραιώτη Γκονσάλο Πασιένσια, στα «χασομέρια» του ματς.

Προφανώς δεν ήταν όλα ρόδινα στην αναμέτρηση με τους Τούρκους αφού στο πρώτο μέρος ο Ολυμπιακός δεν είχε ισορροπία μ’ αποτέλεσμα ένα ματς «όσα πάνε κι όσα 'ρθούνε», αλλά στα θετικά συγκαταλέγεται η συμβολή του προπονητή ν’ αλλάξει η εικόνα της ομάδας με την είσοδο των Μπουχαλάκη – Λόπες (που έφερεν έλεγχο ρυθμού και ματς) και φυσικά με την κίνηση («ματ») του Τικίνιο...