Από τον Σάντος στον… Άγγελο; Ήμαρτον...

Την Κυριακή η Πορτογαλία κατέκτησε το νεοσύστατο Nations League κερδίζοντας με το...αγαπημένο σκορ του Φερνάντο Σάντος (1-0) την Ολλανδία των Φαν Ντάικ, Ντε Λιχτ, Ντε Γιονγκ και Κούμαν. Αποτέλεσμα - «παράσημο» στην καριέρα του 64χρονου Ίβηρα. Όχι μόνο γιατί του επέτρεψε να ντουμπλάρει τις επιτυχίες του στον πάγκο του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος της πατρίδας του, μετά το Εuro2016, στα γαλλικά γήπεδα, κόντρα στην οικοδέσποινα, αλλά γιατί (και) αυτή η επιτυχία ήρθε με τον δικό του τρόπο.

ΕΠΟ: Mένει μέχρι να φύγει ο Αναστασιάδης

Δίχως να οφείλεται, δηλαδή, στον «συνήθη ύποπτο», Κριστιάνο Ρονάλντο.
Ο άσος της Γιουβέντους (που προ 3ετίας είχε τραυματιστεί στον τελικό του «Σταντ ντε Φρανς») κόντρα στους «οράνιε» δεν έκανε τα «όργια» του ημιτελικού με την Ελβετία (χατ τρικ), αφού ο Κούμαν μόνο στην εξουδετέρωση του πέτυχε τακτικά.
Κατά τα λοιπά ο Σάντος, στο «σκάκι» των πάγκων, έκανε πολλαπλά «ματ» στον Ολλανδό.

Έτσι ακολούθησε νέος ορυμαγδός εγκωμιαστικών, δημοσιευμάτων στα μέρη μας για κείνον. Όχι άδικα, αλλά εξαιρετικά αντιφατικά, σε σχέση με όσα κυκλοφορούσαν περί Σάντος, όχι μόνο την περίοδο που ήταν εκλέκτορας της «γαλανόλευκης», αλλά κυρίως παλαιότερα. Όταν καθόταν στους πάγκους τριών από τις δημοφιλέστερες ομάδες της Ελλάδας (ΑΕΚ, ΠΑΟ, ΠΑΟΚ κατά χρονική σειρά).

Κι αν όσα γράφονταν για την ποιότητα του ποδοσφαίρου που απέδιδε η Εθνική μας την 4ετία 2010-14 μοιάζουν... ανέκδοτα, 5 χρόνια μετά - όταν όχι πρόκριση σε τελικά διοργανώσης δεν έχουμε σταυρώσει, άνευ Σάντος, αλλά έχουμε γίνει αγαπημένος αντίπαλος για τις πάσης φύσεως... Αρμενίες, Φινλανδίες έως και Νήσους Φερόες! - κι ο Ίβηρας καταξιώνεται στο τιμόνι του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος της πατρίδας του (οδηγώντας το στις μοναδικές κατακτήσεις τρόπαιων σε επίπεδο Ανδρών!), οι Έλληνες ποδοσφαιρόφιλοι βρίσκονται στα πρόθυρα νευρικής βλέποντας από την μία την εικόνα που βγάζει η ομάδα του και από την άλλη εκείνη της δική μας, που παραπέμπει σε ...σκορποχώρι!

Όχι ότι είχαμε την απαίτηση να κατακτούμε τρόπαια σε διεθνές επίπεδο...
Ξέρουμε πολύ καλά, όλοι όσοι ζήσαμε το 2004, ότι είμαστε μια ευλογημένη από την μοίρα, την τύχη, του ποδοσφαιρικούς θεούς, γενιά που βίωσε μια ανεπανάληπτη εμπειρία. Αλλά από αυτό το σημείο, μέχρι την σημερινή εικόνα διάλυσης κι απαξίωσης του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, υπάρχει απόσταση. Τεράστια.

Από «καρπουζάς»... γκουρού της προπονητικής!

Και να σκεφτεί κανείς ότι ο Σάντος, ο οποίος κατάφερε να πάρει την ποδοσφαιρική κληρονομιά του Ρεχάγκελ και να την κρατήσει ψηλά (αποκλεισμός στα προημιτελικά του Εuro2012, από την Γερμανία και στους «16» του Μουντιάλ της Bραζιλίας, στα πέναλτι, μετά την παρθενική πρόκριση στα νοκ άουτ ματς του θεσμού), δεν ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στις τάξεις των Ελλήνων φιλάθλων. Όχι μόνο γιατί μας «ξίνιζε» το... αντιτουριστικό (έμπλεο κυνισμού) ποδόσφαιρο του, αλλά γιατί πάμπολοι φίλοι των προαναφερθέντων συλλόγων, που είχε συνεργαστεί νωρίτερα μαζί τους, είχαν κάμποσα «ράμματα για τη γούνα» του, για τα πεπραγμένα του στις ομάδες τους...

Π.χ. ο οπαδός της ΑΕΚ δεν μπορούσε να ξεχάσει ότι επί των ημερών του χάθηκε το πρωτάθλημα του 2002, από τον Ολυμπιακό στην ισοβαθμία, παρότι σ’ εκείνο το αλήστου μνήμης 4-3, του ΟΑΚΑ (με τον Βασσάρας να δίνει δύο πέναλτι υπέρ της Ένωσης των Νικολαϊδη, Τσιάρτα, Ζαγοράκη και Γκαμάρα), στον «τελικό» του πρωταθλήματος, πήγαινε για δύο αποτελέσματα... Ή ότι στη δεύτερη θητεία του (2004-06) στην πρώτη της χρονιά χάθηκε το πρωτάθλημα από μια εντός έδρας ήττα από τον Ιωνικό και την επόμενη χρονιά το Κύπελλο από τον Ολυμπιακό στο Ηράκλειο (3-0).

Ο φίλος του Παναθηναϊκού, πάλι, πως να λησμονήσει ότι στα 4 πρώτα ματς πρωταθλήματος της σεζόν 2002-03 είχε χάσει τα 3 (από Προοεδευτική, 1-0, στη Λεωφόρο και από ΠΑΟΚ και ΑΕΚ εκτός έδρας με 4-1 και 1-0) και πριν απολυθεί, άνευ επαίνων, του είχε αποδοθεί το υποτιμητικό προσωνύμιο του «καρπουζά από το Εστορίλ»;

Ή ο υποστηρικτής του ΠΑΟΚ (επι των ημερών της προεδρίας Ζαγοράκη) ότι η ομάδα του τερμάτισε 9η την πρώτη του σεζόν κι άνευ νίκης εκτός Θεσσαλονίκης;
«Τω καιρώ εκείνω» οι διαπρύσιοι, σημερινοί, υποστηρικτές του δεν τολμούσαν να πάνε κόντρα στο «ρεύμα», διαφημίζοντας τον. Τώρα που τα αποτελέσματα είναι υπέρ του τον έχουν αναγάγει σε... γκούρου της προπονητικής! Αλλά περισσότερο κι από αυτά, με τέτοιον τον κάνουν να μοιάζει τα πεπραγμένα των διαδόχων του στον εθνικό μας πάγκο...