Βιθέντε Εσταβίγιο: Ο άλλος θρυλικός μουστάκιας του Ολυμπιακού

Καλοκαίρι του 1981… Ο Σταύρος Νταϊφάς φέρνει στον Ολυμπιακό τον Βιθέντε Εσταβίγιο, το «λιοντάρι» της Ουρουγουάης. Έπιασε λιμάνι σε ηλικία 26 ετών (γεννηθείς στις 17 Μαΐου 1955) και εμφανίστηκε στον Πειραιά με σκοπό να ενισχύσει τον Ολυμπιακό στους χαφ του. Κυρίως αγωνιζόταν σε ρόλο «οχταριού». Στο βιογραφικό του είχε την παρουσία του στην Πενιαρόλ από τις ακαδημίες έως την περίοδο που έγινε επαγγελματίας (1975-78) και αυτό είναι πάντοτε «παράσημο» για έναν Ουρουγουανό ποδοσφαιριστή.

Όταν ένας περνά από το «πανεπιστήμιο» που λέγεται Πενιαρόλ, τότε η ομάδα που αποκτά τον ποδοσφαιριστή έχει κάνει μία «σίγουρη επένδυση», μοιάζει με αυτό που λένε «σίγουρα λεφτά στην τράπεζα». Ο Σταύρος Νταϊφάς λοιπόν δεν το πολυσκέφτηκε και τον πήρε στον Ολυμπιακό για να βάλει μία λατινοαμερικάνικη πινελιά στο ρόστερ του.

Λέγεται ότι ο Εσταβίγιο ήταν λίγο διστακτικός όταν «έσκασε» το τηλεφώνημα από την Ελλάδα. Είχε προτάσεις και από ομάδες της 2ης κατηγορίας της Ισπανίας, αλλά εκείνος πείστηκε από τον Μίλτον Βιέρα, που είχε αγωνιστεί στο παρελθόν σε Ολυμπιακό και ΑΕΚ. Του ζήτησε την άποψή του και ο Βιέρα πολύ απλά του είπε «να μην το σκέφτεσαι, πήγαινε και θα καταλάβεις ότι είναι σαν την Ουρουγουάη»! Ο Εσταβίγιο λοιπόν πήρε το αεροπλάνο για Αθήνα και οι «ερυθρόλευκοι» έβαλαν στο ρόστερ τους ένα… πολυμηχάνημα για τη μεσαία τους γραμμή.

Το φιλικό με την Παναχαϊκή

Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε ούτε ‘Ιντερνετ ούτε τηλεοπτικές εικόνες από τα κατορθώματα του Εσταβίγιο στην Πενιαρόλ και τη Μοντεβίδεο Γουόντερερς - ούτε καν… φωτογραφίες! Ήταν πολύ δύσκολο να πληροφορηθεί ο κόσμος για το τι σόι ποδοσφαιριστής ήταν. Ως όνομα, για όσους ασχολούνταν με το διεθνές ποδόσφαιρο, ήταν γνωστό, καθώς είχε κάποιες συμμετοχές με τη φανέλα της Εθνικής Ουρουγουάης. Ωστόσο, αρκετοί δεν γνώριζαν καν τη φάτσα του. Απλώς, έχοντας περάσει τα προηγούμενα χρόνια δύο σπουδαίοι Ουρουγουανοί ποδοσφαιριστές, όπως ο Λοσάντα και ο Βιέρα, ο κόσμος ήταν πεπεισμένος ότι ο Εσταβίγιο θα συνέχιζε την καλή παράδοση των Ουρουγουανών ποδοσφαιριστών.

Ο 26χρονος λοιπόν τότε άσος παίζει σε ένα φιλικό με την Παναχαϊκή. Σκοράρει, έχει ένα σουτ στο δοκάρι και οι οπαδοί του Ολυμπιακού παραληρούν στις εξέδρες. Ο Νταϊφάς, που καθόταν στην εξέδρα, ένιωθε σίγουρος για την επιλογή του και ανακουφισμένος που στην πρώτη ουσιαστικά παράσταση του Εσταβίγιο ο κόσμος ενθουσιάστηκε με την παρουσία του.

Έκανε «πελάτη» τον Παναθηναϊκό

Ο Εσταβίγιο, στη διετή θητεία του στο λιμάνι, δεν πέτυχε πολλά γκολ. Υπήρχαν όμως κάποια τέρματα που έμειναν στην ιστορία. Είχε κάνει «πελάτη» τον Παναθηναϊκό, ο οποίος εκείνη τη χρονιά είχε «αρπάξει» από τον Ολυμπιακό τούς Κυράστα και Γαλάκο. Η πρώτη φορά που εκτέλεσε το «τριφύλλι» ήταν στο περίφημο μπαράζ του Βόλου και στη νίκη με 2-1 επί του «αιωνίου» αντιπάλου. Ο Εσταβίγιο ήταν αυτός που άνοιξε το σκορ στο 6’ και ο Αναστόπουλος έγραψε το 2-0 στο 70’. Ο Παναθηναϊκός μείωσε με κεφαλιά του Ζιάκου στο 82’ και ο Ολυμπιακός ήταν αυτός που πανηγύρισε το πρωτάθλημα με προπονητή τον Αλκέτα Παναγούλια.

Την επόμενη σεζόν, το 1982-83, ο Εσταβίγιο, έχοντας επιστρέψει από έναν σοβαρό τραυματισμό που είχε αποτέλεσμα να περάσει την πόρτα του χειρουργείου, επανεμφανίστηκε στην ενδεκάδα στην 29η αγωνιστική στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο. Το παιχνίδι διεξήχθη στις 22 Μαίου 1983 και ο Ολυμπιακός βγήκε σε μία αντεπίθεση με τον Λεμονή να τρέχει από αριστερά, να στρώνει την κατάλληλη στιγμή στον Αναστόπουλο, ο «μουστάκιας» πλάσαρε πάνω στον Δάφκο και ο Εσταβίγιο, που ακολουθούσε τη φάση, σε κενή εστία έσπρωξε την μπάλα στα δίχτυα, διαμορφώνοντας στο 13ο λεπτό το τελικό 0-1 μέσα στην Λεωφόρο! Προπονητής τότε ο Πολωνός Κάζιμιρ Γκόρσκι.

Δεν του ανανέωσε το συμβόλαιο ο Νταϊφάς

Το καλοκαίρι του 1983 το συμβόλαιό του με τον Ολυμπιακό ολοκληρωνόταν. Ο Εσταβίγιο, έχοντας περάσει ένα σοβαρό χειρουργείο, έβαλε σε σκέψεις τον Σταύρο Νταϊφά που συγκάλεσε έκτακτο ΔΣ για να δει τι θα κάνει με το μέλλον του Ουρουγουανού. Ο Νταϊφάς έδειχνε ανένδοτος, ότι δεν πρέπει να παραμείνει ο Εσταβίγιο στο λιμάνι, φοβούμενος ότι δεν θα είναι ο παίκτης που γνώριζαν εξαιτίας του σοβαρού τραυματισμού που είχε περάσει. Ο 28χρονος πλέον Εσταβίγιο αποχώρησε από τον Ολυμπιακό έχοντας κατακτήσει σε δύο χρονιές ισάριθμα πρωταθλήματα και μπαίνοντας στις καρδιές των οπαδών λόγω των δύο κρίσιμων γκολ που είχε πετύχει απέναντι στον Παναθηναϊκό. Συνολικά είχε 40 συμμετοχές και 6 γκολ με τη φανέλα των Πειραιωτών.

Πήγε στον ΠΑΣ Γιάννινα

Αποχωρώντας το καλοκαίρι του ’83 από τον Ολυμπιακό, οι φήμες ήταν έντονες αναφορικά με τις ομάδες που ήθελαν να τον εντάξουν στο δυναμικό τους. Είχε ακουστεί για παράδειγμα η ΑΕΚ. Είχε ακουστεί και ο ΠΑΟΚ. Τελικά, ο Εσταβίγιο προτίμησε να συνεχίσει την καριέρα του στον ΠΑΣ Γιάννινα, παρότι είχε σοβαρές προτάσεις στα χέρια του από την πατρίδα του. Μία εξ αυτών ήταν από την ομάδα–θρύλο, την Πενιαρόλ. Την ομάδα δηλαδή στην οποία έκανε τα πρώτα ποδοσφαιρικά βήματά του. Ο ίδιος δεν ήθελε να γυρίσει στην Ουρουγουάη. Είχε λατρέψει τη ζωή στην Ελλάδα και θεωρούσε ότι αν έκανε μία καλή σεζόν στον ΠΑΣ Γιάννινα ίσως κατάφερνε να πείσει τους ανθρώπους του Ολυμπιακού να τον έφερναν και πάλι στο λιμάνι. Μάταια όμως περίμεναν, καθώς ο Εσταβίγιο δεν έκανε και την καλύτερη περίοδο της καριέρας του στον «Άγιαξ της Ηπείρου». Μόλις 11 συμμετοχές και 1 γκολ είχε, ενώ δεν ήταν και λίγες οι φορές που έμενε εκτός αγώνων λόγω τραυματισμών.

Η… ελληνική περιπέτεια στις ΗΠΑ

Ο Εσταβίγιο αγαπούσε την Ελλάδα. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν αποφάσισε να φύγει από τη χώρα μας το καλοκαίρι του ’84, ψάχτηκε να πάει σε ομάδες που είχαν… ελληνικές ρίζες στο εξωτερικό. Ψάχτηκε αρχικά σε Αυστραλία, σε Αφρική και τελικά πήγε στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Συγκεκριμένα στη Ν. Υόρκη, όπου το ελληνικό στοιχείο ήταν έντονο. Αποφάσισε λοιπόν να παίξει ποδόσφαιρο σε μία ομάδα που δεν έπαιζε στις μεγάλες κατηγορίες του αμερικανικού φουτμπόλ. Το κλαμπ λεγόταν Κρήτη Νέας Υόρκης, όπου εκεί αγωνίζονταν αρκετοί Έλληνες ομογενείς. Ο Εσταβίγιο έμενε στο Μανχάταν, αλλά πάντοτε στον ελεύθερο χρόνο του πεταγόταν στις περιοχές που είχε πολλούς Έλληνες. Στην Αστόρια, για παράδειγμα, πήγαινε αμέσως μετά την προπόνηση για να γευτεί τις ελληνικές λιχουδιές…

Η αποτυχημένη επιστροφή στην Ουρουγουάη

Πλέον είχε φτάσει στα 30 του και οι πολλοί τραυματισμοί δεν τον είχαν αφήσει σε ησυχία. Αφήστε δε που είχε κάνει και ένα βήμα πίσω στην καριέρα του, επιλέγοντας να πάει σε μία… ελληνική ομάδα στις ΗΠΑ. Θέλοντας να ξαναφτιάξει το όνομά του, αποφάσισε να επιστρέψει στην πατρίδα του και γύρισε στην Ομπούρν, όπου δεν έκανε κάτι το σπουδαίο. Είχε καταλάβει ουσιαστικά ότι στα 30 του δεν μπορούσε να αγωνιστεί σε υψηλό επίπεδο, λόγω των τραυματισμών που τον είχαν ταλαιπωρήσει στο παρελθόν. Άλλωστε, εκείνη την περίοδο δεν είχε προχωρήσει τόσο πολύ η ιατρική αθλητική επιστήμη και συνήθως ένας σοβαρός τραυματισμός αποτελούσε αυτομάτως και το τέλος της καριέρας των ποδοσφαιριστών, ακόμα και όταν ήταν 25-26 ετών.

Στο εξοχικό του, την Αυστραλία!

Το πρώτο του σπίτι είναι η Ουρουγουάη, το δεύτερο η Ελλάδα και το… εξοχικό του η Αυστραλία. Το Σίδνεϊ έμελλε να γίνει ένας αγαπημένος τόπος για τον Εσταβίγιο. Το καλοκαίρι του ’86 αποφάσισε να κάνει το ταξίδι στην Αυστραλία. Αγωνίστηκε αρχικά για τρεις μήνες σε μία ομάδα της ουρουγουανής κοινότητας του Σίδνεϊ και μέσω των εμφανίσεών του εκεί τον πλησίασαν οι παράγοντες της Ολίμπικ Σίδνεϊ και του πρόσφεραν συμβόλαιο για να παίξει στην 1η κατηγορία του αυστραλιανού πρωταθλήματος. Εκεί έκλεισε οριστικά την καριέρα του σε ηλικία 32 ετών, αποχαιρετώντας τους αγωνιστικούς χώρους το 1987.

Καριέρα προπονητή

Ο Εσταβίγιο το 1993 πήγε σε σχολή προπονητή και τελικά ανέλαβε τις τύχες της Ολίμπικ Σίδνεϊ έναν χρόνο αργότερα, συγκεκριμένα το 1994-95, χωρίς ωστόσο να τα καταφέρει. Βέβαια, το ποδόσφαιρο στην Αυστραλία εκείνη την περίοδο δεν ήταν και τόσο διαδεδομένο. Περισσότερο έκαναν… χαβαλέ παρά κυνηγούσαν κάποιους στόχους. Η Ολίμπικ είχε κατακτήσει άλλωστε ένα πρωτάθλημα το 1990 και δεν τρελαινόταν τόσο πολύ για τίτλους.

Περισσότερο την ενδιέφερε το θέαμα παρά τα κύπελλα. Ο Εσταβίγιο όμως, επειδή είναι ένας άνθρωπος που πάντοτε μαχόταν για τίτλους, δεν ήθελε να μείνει σε μία ομάδα που δεν είχε στόχους. Αποχώρησε λοιπόν το καλοκαίρι του ’94 με συνοπτικές διαδικασίες. Μετά έκανε ένα διάλειμμα εννέα ετών! Ανέλαβε τη Στάνμορ Χοκς, επίσης ομάδα της Αυστραλίας, το 2003. Και πάλι όμως δεν έκανε πολλά πράγματα εκεί και αποχώρησε. Τελευταίος σταθμός στην προπονητική καριέρα του, η Σέρο Λάγκο, η οποία εδρεύει στην πόλη Μέλο της Ουρουγουάης το 2007. Στην πόλη όπου γεννήθηκε στις 17 Μαΐου 1955.

Διακοπές διαρκείας!

Ο Εσταβίγιο είχε την ευκαιρία στα πολύ μεγάλα διαστήματα που έμενε χωρίς ομάδα ως προπονητής να κάνει ταξιδάκια αναψυχής. Την Αυστραλία τη γύρισε όλη. Το ίδιο και την Ελλάδα, την οποία θαύμαζε από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του στη χώρα μας για λογαριασμό του Ολυμπιακού. Πήγε επίσης σε ΗΠΑ και σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Γενικότερα οι φίλοι του έλεγαν ότι εξελίχθηκε σε έναν πολίτη του κόσμου και τώρα απολαμβάνει τις διακοπές του με πολλά ταξίδια και αποκτώντας πολλές εμπειρίες σε πολιτισμικό και… γαστρονομικό επίπεδο. Εδώ και μία δεκαετία δεν κάθεται σε κάποιον πάγκο.

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΑ
* Στην Αυστραλία τον συγκαταλέγουν στη λίστα με τους μεγαλύτερους ξένους ποδοσφαιριστές που έπαιξαν ποτέ στη «χώρα των καγκουρό».

* Το μουστάκι του Εσταβίγιο ήταν όλα τα λεφτά πάντως. Μπορεί να μην είχε τη χαίτη ή την αφάνα των άλλων Λατινοαμερικάνων που είχαν φορέσει ή φόρεσαν στην πορεία τη φανέλα του Ολυμπιακού, αλλά ξεχώριζε για τη… μουστάκα του.

* Μετά το παιχνίδι της Λεωφόρου, όπου ο Εσταβίγιο τον Μάιο του ’83 διαμόρφωσε με δικό του γκολ το Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός 0-1, υπήρξαν διοικητικές εξελίξεις στο «τριφύλλι». Τότε στον Παναθηναϊκό ήταν πρόεδρος ο Γιώργος Βαρδινογιάννης. Ξέρετε ποιον είχε υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων; Τον συγχωρεμένο Ανδρέα Βγενόπουλο, έναν από τους μετέπειτα μεγαλομετόχους του Παναθηναϊκού τη δεκαετία του 2000. Ο Βγενόπουλος λοιπόν έπειτα από εκείνο το ματς υπέβαλε την παραίτησή του, η οποία έγινε αποδεκτή από τον Βαρδινογιάννη.

* Μεταξύ άλλων έχει ασχοληθεί το τελευταίο διάστημα και με την προώθηση του ποδοσφαίρου της Ουρουγουάης μέσω διαφόρων φόρουμ και εκδηλώσεων της ΦΙΦΑ.

ΟΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥ
2 πρωταθλήματα Ελλάδας με τον Ολυμπιακό (1981-82, 1982-83).
1 πρωτάθλημα Ουρουγουάης με την Πενιαρόλ (1977-1978)

Η ΚΑΡΙΕΡΑ ΤΟΥ
ΣΕΖΟΝ ΟΜΑΔΑ ΑΓΩΝΕΣ ΓΚΟΛ
1975-78 Πενιαρόλ 62 12
1978-81 Μοντεβίδεο Γουόντερερς 59 8
1981-83 Ολυμπιακός 40 6
1983-84 ΠΑΣ Γιάννινα 11 1
1984-85 Κρήτη Ν. Υόρκης - -
1985-86 Όμπορν 22 3
1986-87 Σίδνεϊ Ολίμπικ 43 8