Τάουνσεντ: «Κατάφερα να χάσω 46.000 λίρες σε ένα ποντάρισμα»
Για τον εθισμό του στον τζόγο έγραψε ο Άντρος Τάουνσεντ στο «The Players Tribune».
Ο συμπαίκτης του Λούκα Μιλιβόγεβιτς στην Κρίσταλ Πάλας, Άντρος Τάουνσεντ με κείμενο του στο «The Players Tribune», έστειλε το δικό του μήνυμα για τον εθισμό στον τζόγο.
Ο ίδιος παραδέχθηκε ότι η απεξάρτηση του ήταν δύσκολη και πως υπήρξε παθολογικός παίκτης για ένα διάστημα της ζωής του.
Αναλυτικά το μήνυμα του:
«Δεν πίνω, δεν παίρνω ναρκωτικά. Δεν νομίζω να έχω μπει ποτέ σε κλαμπ στη ζωή μου. Αλλά και πάλι κατάφερα να χάσω 46 χιλιάδες λίρες με μόλις ένα πάτημα στο κινητό μου.
Δεν χρειαζόταν καν να βγω έξω από το δωμάτιο μου. Ίσως είμαι ο μόνος παίκτης στην ιστορία που χάνει 46 χιλιάδες, ξαπλωμένος στο κρεβάτι, ένα βράδυ Τετάρτης στο Μπλάκπουλ. Δεν είναι μια ιστορία για ακόμη ένα golden boy. Πρέπει να το ξεκαθαρίσω αυτό.
Δεν κλίκαρες για να διαβάσεις ένα παραμύθι, λυπάμαι που το λέω. Δεν μου αρέσει να μιλάω πολύ για τον εαυτό μου, δεν λέω αυτήν την ιστορία για όλον τον κόσμο. Την λέω για τους ανθρώπους εκεί έξω που είχαν επίσης τις ατυχίες τους, για εκείνους που παρεξηγήθηκαν, έπεσαν σε κατάθλιψη, ένιωσαν χαμένοι και κυρίως, σε όσους πάλεψαν με τον εθισμό.
Πήγα δανεικός σε πέντε συλλόγους προτού επιστρέψω στην Τότεναμ και νομίζω εκεί ξεκίνησε το πρόβλημα. Μπορώ να θυμηθώ πότε ήταν το πρώτο μου στοίχημα. Ήμουν σε ένα τυχαίο ξενοδοχείο πριν από έναν αγώνα, βαριόμουν και είδα μια διαφήμιση για μια εφαρμογή δωρεάν στοιχήματος.
Κατέβασα την εφαρμογή και έπαιξα λίγο στοίχημα για να περάσει η ώρα. Μέσα σε λίγους μήνες, είχα βρεθεί εκτός ελέγχου. Συνέχιζα να χάνω. Προσπάθησα να με βγάλω από τον λάκκο μου. Και μετά, μέσα σε μια στιγμή, ήμουν εντελώς εθισμένος.
Θυμάμαι όταν ήμουν στην Μπέρμιγχαμ το 2012, την βραδιά πριν το παιχνίδι των play-offs. Ήμουν ξαπλωμένος, προσπαθούσα να ξεκουραστώ. Ήταν το πιο κρίσιμο ματς της σεζόν και δεν με έπαιρνε ο ύπνος. Τσέκαρα συνέχεια το κινητό μου, βάζοντας περισσότερα στοιχήματα. Εκείνη τη νύχτα έχασα 46 χιλιάδες λίρες σε ένα ματς.
Συνέχισα μέχρι να κληθώ από την Ομοσπονδία για τον εθισμό μου στον τζόγο. Κι αυτό όχι μόνο έσωσε την καριέρα μου, έσωσε πιθανόν και τη ζωή μου ως ανθρώπου».