Λιονέλ Μέσι: Aλήθεια, αμφιβάλλει κανείς, ότι είναι «Τhe Best»;

Στην Σκάλα του Μιλάνου ο σπουδαιότερος ποδοσφαιρικός …τενόρος της σύγχρονης εποχής παρέλαβε το βραβείο του καλύτερου («The Best»).

Διάκριση που έλειπε από το πλούσιο, ούτως ή άλλως, παλμαρέ του Λιονέλ Μέσι – περι ου λόγος βέβαια - κι ήρθε να πλαισιώσει τις 5 Χρυσές Μπάλες (αριθμός – ρεκόρ, το οποίο μοιράζεται με τον Κριστιάνο Ρονάλντο…) αλλά και το βραβείο της FIFA, που είχε κατακτήσει πριν από 10 χρόνια.

Μπαρτσελόνα: Για πρώτη φορά μαζί Μέσι, Σουάρες, Γκριεζμάν με Βιγιαρεάλ!

Διάστημα που στιγμάτισε, με την παρουσία και τις ανυπέρβλητες ποδοσφαρικές του παραστάσεις, ανεξίτηλα και στο διηνεκές, τον «βασιλιά των σπορ».

Κι όμως, όπως συχνά συμβαίνει με απονομές, που ενέχουν κρίση, η απονομή στον Μέσι, του εν λόγω βραβείου, προκάλεσε αντιδράσεις.

Οι περισσότερες εδράζονται στο ότι ο Αργεντινός δεν κατάφερε να κερδίσει (για 4^η συναπτή χρονιά) το Champions League. Για τον λόγο αυτό, εξάλλου, οι περισσότεροι θεωρούσαν τον δεύτερο στην ψηφοφορία, Βίρτζιλ Φαν Ντάικ, ως επικρατέστερο να το παραλάβει.

Άλλωστε, ο Ολλανδός, κατά γενική ομολογία καλύτερος αμυντικός των τελευταίων δύο χρόνων και στυλοβάτης της Λίβερπουλ που έφτασε πέρσι στον τελικό και τη φετινή κατέκτησε το «τρόπαιο με τα μεγάλα αυτιά», είχε παραλάβει το βραβείο του καλύτερου παίκτη του Champions League, στο γκαλά του Μονακό, στο περιθώριο της κλήρωσης των ομίλων της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.

Απόλυτα δίκαια, αφού στο πρόσωπο του τιμήθηκε και το ομαδικό επίτευγμα της Λίβερπουλ κι η αδιαμφισβήτητη συμβολή του σ’ αυτό.

Δεν είναι λίγοι όσοι υποστηρίζουν πως θα έπρεπε και το βραβείο της FIFA ν’ ακολουθήσει την πεπατημένη εκείνου της UEFA. Άλλωστε αυτό γινόταν τα προηγούμενα 4 χρόνια.

Ωστόσο, υπάρχει κι αντίλογος που λέει ότι από την στιγμή που αφορά τον καλύτερο παίκτη, σε ατομικό επίπεδο, ο Μέσι δεν μπορούσε να το χάσει!

Ιδού γιατί είναι ο καλύτερος

Όχι, μόνο, γιατί σε 58 ματς της σεζόν σκόραρε 54 φορές (αριθμό τερμάτων που ποδοσφαιριστές του ύπατου επιπέδου δεν τολμούν να ονειρευτούν...) κι είχε 25 ασίστ!

Όχι, μόνο, γιατί κατέκτησε την Primera Division κι αναδείχθηκε πρώτος της σκόρερ, αλλά και της Ευρώπης, με 36 γκολ, κατακτώντας το 6^ο του «Χρυσό Παπούτσι» (αριθμός ρεκόρ)!

Όχι μόνο γιατί ήταν αρχικανονιέρης του τελευταίου Τσάμπιονς Λιγκ (12 τέρματα)!

Αυτά είναι στατιστικά στοιχεία, που καταμετρούνται κι ανεβαίνουν ή κατεβαίνουν για κάθε παίκτη.

Αυτό που δεν μετριέται, από καμιά στατιστική κατηγορία και μένει αναλλοίωτο στο πέρας του χρόνου είναι η επίδραση του Μέσι στο άθλημα.

Ως brand name συγκρινέται ή και ξεπερνά εκείνα των μεγαλύτερων ποδοσφαιρικών συλλόγων της υφηλίου (συμπεριλαμβανομένου κι εκείνου που αγωνίζεται...) ενώ ανεβάζει επίπεδο τις ομάδες του.

Γιατί, εξαιτίας του ασχολείται η παγκόσμια ποδοσφαιρική κοινότητα με το «σκορποχώρι» της Αργεντινής (συμπεριλαμβάνοντας το στα φαβορί για την κατάκτηση τίτλων).
Εξαιτίας του (και των δύο τερμάτων του στον πρώτο ημιτελικό) η Μπαρτσελόνα, που αγωνιστικά υπολειπόταν της Λίβερπουλ, πέρσι, βρισκόταν για 3 ημίχρονα στον τελικό της Μαδρίτης...

Για να μπορέσουν οι «κόκκινοι» να πετάξουν εκτός τους «μπλαουγκράνα» του (Best) Μέσι επιστράτευσαν το ομαδικό τους πνεύμα.

Καλός κι... άγιος (πρώην της Σαουθάμπτον γαρ...) ο Φαν Ντάικ, αμυντικός ογκόλιθος, αλλά αν δεν υπήρχε ο Άλισον στη ρεβάνς κι ο επιθετικός οίστρος των Οριγκί – Βαϊνάλντουμ, θα έβλεπε πιθανότητα τον τελικό του «Μετροπολιτάνο» από τηλεοράσεως.

Κάτι που έκανε, τελικά, ο Μέσι.
Αλλά το γεγονός δεν αλλάζει ότι είναι ο καλύτερος παίκτης της χρονιάς.
Που, προφανώς, δεν παίζει στην καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη, αλλά την κάνει καλύτερη με την παρουσία του, σε σημείο ν’ αμφισβητεί την υπεροχή του συνόλου προς το άτομο...

Όλα αυτά, παρότι είναι 32 και τα πόδια του δεν ακολουθούν (όπως μέχρι πρόσφατα) την ταχύτητα της ποδοσφαιρικής του σκέψης. Κι όμως έχει προσθέσει τόσα στοιχεία στο παιχνίδι του, παίζοντας πιο επιτελικός, που του επιτρέπουν να κυριαρχεί στο σπορ, λάμπωντας, εκτυφλωτικά κι υπενθυμίζοντας ότι είναι «το κάτι άλλο»...

Για όλα τα ανωτέρω, ο Μέσι κέρδισε στην ψηφοφορία της FIFA την προτίμηση των αρχηγών των ομάδων και των προπονητών, αλλά και του κοινού που συμμετείχε. Αντίθετα έχασε σε εκείνη μεταξύ των δημοσιογράφων.

Και το ερώτημα, πλέον είναι πιο κριτήριο θα υπερισχύσει (το ατομικό, ή της επιβράβευσης του συνόλου) στη «Χρυσή Μπάλα», που πλησιάζει (02/12).
Εκεί όπου θα βρεθεί ξανά απέναντι στον Φαν Ντάικ, ή ενδεχομένως κάποιον άλλο παίκτη της Λίβερπουλ...