Το θέμα δεν είναι αν περνά τον Μέσι στα 17 ο Γιαμάλ αλλά αν θα το κάνει και στα... 34!

Την ώρα που η UEFA έκανε γνωστό ότι ο Ντένζελ Ντούμφρις έπαιρνε το βραβείο του MVP του πρώτου ημιτελικού του Champions League μεταξύ Μπαρτσελόνα και Ίντερ, χάρη στα δύο γκολ του, στο χορταστικό 3-3, του Μοντζουίκ, η ευρωπαϊκή συνομοσπονδία κι οι ιθύνοντες της έπαιρναν... διαζύγιο με ότι σύμπασα η ποδοσφαιρική κοινή γνώμη είχε διαπιστώσει.

Ότι ανεξαρτήτως αποτελέσματος, ανεξαρτήτως των δύο τερμάτων του Ολλανδού διεθνούς δεξιού μπακ το ματς αυτό θα μνημονεύεται ως ο «ημιτελικός του Λαμίν Γιαμάλ»!

Η γκολάρα του γεννημένου στην Βαρκελώνη από γονείς από την Ισημερινή Γουινέα – που σάλπισε την αντεπίθεση της Μπάρτσα, η οποία έχανε με 0-2 στο 20λεπτο – τα δύο δοκάρια αλλά και τα πεπραγμένα του όλο το 90λεπτο, αφού δεν τον έκανε ...ζάφτι η καλύτερη και προσαρμοσμένη πάνω του με (διπλά και τριπλά μαρκαρίσματα) καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης ήταν αυτά που του έδωσαν κάτι σημαντικότερο, από ένα βραβείο που είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα κερδίσει πολλές φορές στην καριέρα του: την σύγκριση του με ιερά τέρατα του αθλήματος που έχουν γράψει την ιστορία της διοργάνωσης!

Και το τρομερό είναι ότι ο απίστευτος πιτσιρικάς των 17 ετών τους αφήνει να τρώνε την ...σκόνη του!

Και δεν μιλάμε για όποιους κι όποιους αλλά ακόμη και για τους κορυφαίους Λιονέλ Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο.

Αμφότεροι στην ηλικία του Γιαμάλ, που την περασμένη Τετάρτη έγινε ...κατοστάρης σε συμμετοχές (έχοντας 22 γκολ και 33 ασίστ!) είχαν μια πολύ πιο... διακριτική παρουσία στις ομάδες του.

Ο Αργεντινός μέχρι τα 18 του είχε σκοράρει άπαξ κι είχε εννιά παρουσίες, στην Μπάρτσα, ενώ ο Κριστιάνο Ρονάλντο σε 19 ματς είχε 5 γκολ και 4 ασίστ στην Σπόρτινγκ Λισσαβώνας

Όλα αυτά κάνουν άπαντες να μπορούν μόνο να ...ονειρευτούν σε ποια δυσθεώρητα ύψη μπορεί να φτάσει το παιχνίδι του και πόσο να γεμίσει το παλμαρέ του το οποίο μην το ξεχνάμε το κοσμεί ήδη ένα Euro (με τον ίδιο βασικό και πρωταγωνιστή) το περασμένο καλοκαίρι!

Τo θέμα όμως για τον Γιαμάλ και τον... κάθε Γιαμάλ δεν είναι να ξεπερνά τον Μέσι και τον Κριστιάνο Ρονάλντο στα 17 του αλλά να το κάνει και στα... 34 του.

Γιατί μόνο τότε θα δικαιούται να διεκδικεί μια θέση ανάμεσα στους κορυφαίους.

Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι στην θέση που είναι σήμερα ο πιτσιρικάς της Μπαρτσελόνα βρισκόταν μέχρι πρότινος ο Κιλιάν Εμπαπέ.

Κάτοχος του Μουντιάλ σε ηλικία 19 ετών (ως βασικός και γαλλικό «βαρύ πυροβολικό») και με νούμερα σκοραρίσματος στο Champions League που μόνο να ...ονειρευτούν μπορούσαν στην ηλικία του ο Αργεντινός κι ο Πορτογάλος.

Όμως οι συγκρίσεις... ξέφτισαν έκτοτε και βασική αιτία είναι ότι ο Γάλλος δεν κατάφερε, παρότι χρυσοπληρώθηκε στα 26 του να συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό, αλλά και να κατακτήσει την κούπα με τα μεγάλα αυτιά.

Η υπόθεση του Γιαμάλ είναι προϊόν δύο δεδομένων: αφενός της ένδειας αστέρων της οικονομικά καθημαγμένης Μπαρτσελόνα που του επέτρεψε (ευτυχώς) ν’ αναδειχθεί (ντεμπούτο 15 ετών και 9 μηνών), αφετέρου της ανάγκης να βρεθεί κάτοχος για τον θρόνο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου που μετά την αποδημία προς εξωτικά ποδοσφαιρικές χώρες των Μέσι και Kριστιάνο Ρονάλντο χηρεύει!

Αν συνεχίσει μ’ αυτό τον τρόπο ο Γιαμάλ δεν αποκλείεται να στρογγυλοκαθίσει εκεί (ενώ αχνοφαίνεται μια κόντρα με τον Εμπαπέ σε αναβίωση του «διπόλου» Μέσι – Κριστιάνο στις δύο εμπορικότερες ομάδες του πλανήτη), αλλά σε πρώτη φάση δεν χρειάζεται το μυαλό του ν’ απασχολείται μ’ αυτά.

Η ευχή όλων είναι να παραμείνει υγιής και με το μυαλό στον «βασιλιά των σπορ» και μόνο κερδισμένος θα βγει.

Κι εκείνος κι εμείς (που δεν χορταίνουμε το ποδοσφαιρικό θέαμα...)