Ήταν ένας Ελβετός, ένας Γερμανός και μια Μπορούσια

Μία ομάδα χωρίς ταβάνι. Ένας καλός προπονητής. Ένας αρχηγός δικαιωμένος. Και η τρελή χρονιά που διανύουν. 

Ήταν ένας Ελβετός, ένας Γερμανός και μια Μπορούσια

Η Μπορούσια Ντόρτμουντ κατέκτησε τον άτυπο τίτλο της πρωταθλήτριας χειμώνα στη Γερμανία έχοντας διαφορά 9 βαθμών από Μπάγερν Μονάχου και Γκλάντμπαχ, δύο αγωνιστικές πριν το φινάλε του πρώτου γύρου.

Η φετινή πορεία των Βεστφαλών μοιάζει να είναι βγαλμένη μέσα από τα πιο τρελά όνειρα κάθε ονειροπόλου οπαδού τους. Πρώτοι στο πρωτάθλημα, Πρώτοι στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και κάπου εκεί το όνειρο αρχίζει να γίνεται πραγματικότητα.

Το 2013 μετά τον χαμένο τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, η Μπορούσια άρχισε σιγά σιγά να μένει πίσω από την βασική αντίπαλο της Μπάγερν Μονάχου. Η μετακόμιση του Μάριο Γκέτσε στο Μόναχο άνοιξε μία πόρτα που θα άλλαζε τις ισορροπίες μεταξύ των δύο ομάδων. Παίκτες όπως ο Λεβαντόφσκι και ο Χούμελς θα ακολουθούσαν την ίδια πορεία με τον Γκέτσε. Η χρυσή γενιά της Ντόρτμουντ φορούσε πλέον τα κόκκινα του Μονάχου και βύθιζε όλο και πιο χαμηλά την ομάδα του τότε προπονητή Γιούργκεν Κλοπ.

Ένας ήταν εκείνος που έμεινε πιστός στην ομάδα μέχρι σήμερα όσες δελεαστικές προτάσεις και αν πέρασαν από τα χέρια του. Ο λόγος φυσικά για τον Μάρκο Ρόις. Ένας παίκτης σημαία όχι μόνο για την Μπορούσια αλλά και για όλη τη Γερμανία. Οι πολλαπλοί τραυματισμοί του τα τελευταία χρόνια του έχουν στερήσει πολλά πράγματα στο ποδόσφαιρο. Ενδεχομένως αυτός να είναι και ο λόγος που δεν έχει φύγει τόσα χρόνια από την ομάδα της καρδιάς του. Τραυματισμοί ή συναισθήματα κράτησαν τον Ρόις στη Βεστφαλία; Η απάντηση βρίσκεται κάπου στη μέση. Το μόνο σίγουρο είναι πως σε αυτό το πρώτο μισό της σεζόν το ποδόσφαιρο δείχνει να του επιστρέφει όλα όσα του στέρησαν τα τελευταία χρόνια τα χειρουργεία και οι θεραπείες.

Φέτος η τριπλέτα Ρόις, Σάντσο και Αλκάθερ φαίνεται ότι θα αφήσει το δικό της στίγμα στο γερμανικό ποδόσφαιρο. Δείχνει ικανή να διαλύσει κάθε αντίπαλη άμυνα και σε συνδυασμό με τους Βίτσελ, Ντιλέινι, Γκερέιρο, Χακίμι, Γκέτσε και πολλούς ακόμα αφανείς ήρωες έχει δημιουργηθεί ένα υπέροχο σύνολο που για την ώρα μοιάζει να μην έχει ταβάνι.

Τα εύσημα για όλα αυτά ανήκουν φυσικά στον Λούσιεν Φάβρ. Τον προπονητή που καταφέρνει και παίρνει από κάθε παίκτη το 100% και που μπορεί να προσαρμόζεται σχεδόν τέλεια στις συνθήκες κάθε παιχνιδιού που έχει δώσει μέχρι στιγμής στον «κιτρινόμαυρο» πάγκο. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα άλλωστε εκ του αποτελέσματος, αφού ο Ελβετός κόουτς είναι αήττητος στο πρωτάθλημα, ενώ στο Τσάμπιονς Λιγκ έχει μόνο μία ήττα (από την Ατλέτικο Μαδρίτης) και την καλύτερη άμυνα της διοργάνωσεις με παθητικό μόλις δύο γκολ.

Η χρονιά μπορεί να μην έχει τελειώσει ακόμα, όμως αυτά που έχει δείξει και έχει καταφέρει η ομάδα της Βεστφαλίας είναι πράγματι εντυπωσιακά. Μπορεί η Ντόρτμουντ να κατακτήσει το πρωτάθλημα και να κάνει ακόμα μία «τρελή» πορεία στην Ευρώπη; Φυσικά και μπορεί! Αυτή τη στιγμή είναι ίσως η πιο σταθερή ομάδα σε όλες της διοργανώσεις τις οποίες συμμετέχει και δείχνει ικανή να καταφέρει τα πάντα.

Όπως και στη ζωή έτσι και στο ποδόσφαιρο, η υπομονή και η δουλειά πάντα ανταμείβονται.