Ομάδες στην... εξορία!

Ο δεύτερος τελικός του Copa Libertadores δεν έμελλε να γίνει ποτέ στο «Monumental», τη φυσική έδρα της Ριβερ Πλέιτ, όπως είχε αρχικά οριστεί, καθώς οι χούλιγκανς των «εκατομμυριούχων»... φρόντισαν γι' αυτό με την επίθεση στο πούλμαν της Μπόκα Τζούνιορς δύο εβδομάδες νωρίτερα.

Με απόφαση της CONMEBOL, το παιχνίδι μεταφέρθηκε από την Αργεντινή στην Ισπανία και συγκεκριμένα στο «Santiago Bernabeu» της Ρεάλ Μαδρίτης, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ομαλή διεξαγωγή του.

Με αφορμή αυτό το ασυνήθιστο γεγονός, το «ΦΩΣ» παραθέτει περιπτώσεις ομάδων ανά την υφήλιο, οι οποίες υποχρεώθηκαν να… ξενιτευτούν από τις χώρες τους και να παίξουν εντός έδρας ματς στο… εξωτερικό, στο πλαίσιο διεθνών διοργανώσεων!

Από την Κολομβία στο...
«Orange Bowl» του Μαϊάμι!

Μένουμε στη Λατινική Αμερική και στον θεσμό του Κόπα Λιμπερταδόρες, όμως μεταφερόμαστε αρκετά χρόνια πίσω, στο μακρινό 1991, εστιάζοντας σε δύο ομάδες της Κολομβίας. Ο λόγος για τις Ατλέτικο Νασιονάλ και Αμέρικα ντε Κάλι, οι οποίες υποχρεώθηκαν να παίξουν τα εντός έδρας ματς του ομίλου τους (κόντρα στις Ντεπορτίβο Τατσίρα και Μαρίτιμο από τη Βενεζουέλα) στις… Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και συγκεκριμένα στο «Όραντζ Μπόουλ» του Μαϊάμι! Εκεί θα έδιναν αμφότερες πέντε παιχνίδια, ενώ το ένα από τα δύο μεταξύ τους διεξήχθη στο Σαν Κριστομπάλ της Βενεζουέλας. Πώς, όμως, φτάσαμε μέχρι εκεί;

Όλα ξεκίνησαν περίπου έξι μήνες νωρίτερα, στις 29 Αυγούστου του 1990, όταν η Ατλέτικο Νασιονάλ υποδεχόταν τη βραζιλιάνικη Βάσκο Ντα Γκάμα στα προκριματικά. Η κολομβιανή ομάδα πήρε 0-0 στο «Μαρακανά» και κερδίζοντας 2-0 στο «Ατανάσιο Χιράρντο» στο Μεντεγίν εξασφάλισε την πρόκριση στους ομίλους. Ο τότε προπονητής της Βάσκο, όμως, ο σπουδαίος Μάριο Ζαγκάλο, μετά την άφιξή του στο Ρίο Ντε Τζανέιρο προέβη σε σοκαριστικές καταγγελίες περί τακτικής εκφοβισμού από την πλευρά των Κολομβιανών.

Συγκεκριμένα, έκανε λόγο για παρουσία τουλάχιστον έξι ενόπλων -με πιστόλια και αυτόματα- στα αποδυτήρια πριν από τον δεύτερο αγώνα, οι οποίοι απείλησαν ευθέως τον Ουρουγουανό διαιτητή Χουάν Καρντελίνο και τους βοηθούς του πριν από τη σέντρα, προτρέποντάς τον να ευνοήσει την Ατλέτικο Νασιονάλ! Οι καταγγελίες έφθασαν στα… αυτιά των υπευθύνων της CONMEBOL, οι οποίοι τιμώρησαν με τον προαναφερθέντα τρόπο τη Νασιονάλ, ενώ η… μπάλα πήρε και την Αμέρικα ντε Κάλι, καθώς η ομοσπονδία θεώρησε επίφοβη τη διεξαγωγή επίσημου αγώνα γενικά στην Κολομβία, όπου μαινόταν η βίαιη δράση των καρτέλ ναρκωτικών…

Για την ιστορία, η Αμέρικα ντε Κάλι κέρδισε και τις δύο αναμετρήσεις των δύο ομάδων στη φάση των ομίλων, εκμεταλλευόμενη μάλιστα στο δεύτερο εξ αυτών μία από τις πολλές… γκάφες στην καριέρα του τότε γκολκίπερ της Νασιονάλ, Ρενέ Χιγκίτα. Ο τελευταίος, πάντως, έμεινε γνωστός στην ιστορία για την περίφημη απόκρουσή του σε σέντρα του Τζέιμι Ρέντναπ κατά τη διάρκεια φιλικού της Κολομβίας κόντρα στην Αγγλία στο «Γουέμπλεϊ» το 1995, η οποία ονομάστηκε «χτύπημα του σκορπιού»! Μια απόκρουση την οποία θρυλείται ότι έκανε πρώτος ο Χιγκίτα στα ποδοσφαιρικά χρονικά…

Σημειωτέον ότι οι δύο ομάδες συναντήθηκαν ξανά στη συνέχεια της διοργάνωσης του 1991 και συγκεκριμένα στα προημιτελικά, όπου η Νασιονάλ ήταν αυτή που προκρίθηκε στους «4» με μία νίκη και μία ισοπαλία στα δύο παιχνίδια. Εκεί έμελλε να λάβει τέλος η πορεία της στο Λιμπερταδόρες, καθώς κι αυτή αποκλείστηκε με τη σειρά της σε διπλούς αγώνες από την Ολίμπια της Παραγουάης.

Οι… περιοδεύοντες σύλλογοι του Ισραήλ

Οι διαρκείς ταραχές στη Λωρίδα της Γάζας είναι απόλυτα φυσιολογικό να έχουν επιπτώσεις και σε αθλητικό επίπεδο για τις ποδοσφαιρικές ομάδες του Ισραήλ, οι οποίες έχουν υποχρεωθεί να… περιοδεύουν ανά την Ευρώπη προκειμένου να δώσουν τα εντός έδρας παιχνίδια τους για το Τσάμπιονς και το Γιουρόπα Λιγκ. Οι περιπτώσεις πάρα πολλές, με την πρώτη εξ αυτών να αφορά τη Χάποελ Τελ Αβιβ, η οποία τον Μάρτιο του 2002 υποδέχθηκε τη Μίλαν στο ΓΣΠ της Λευκωσίας για τα προημιτελικά του τότε Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ!

Έκτοτε τη… σκυτάλη πήραν πάμπολλοι ακόμη σύλλογοι του Ισραήλ, με δύο εξ αυτών μάλιστα, τη Μακάμπι Χάιφα τον Σεπτέμβρη του 2002 και τη Μακάμπι Τελ Αβίβ τον Αύγουστο του 2014, να αγωνίζονται κόντρα σε ελληνικές ομάδες, τον Ολυμπιακό και τον Αστέρα Τρίπολης αντίστοιχα. Το ΓΣΠ έχει υπάρξει… συνηθισμένος προορισμός για τις ισραηλινές ομάδες, οι οποίες όμως έχουν χρησιμοποιήσει πολλά ακόμη γήπεδα:

Η Μακάμπι Χάιφα έχει αγωνιστεί επίσης στο «Μπαλγκάρσκα Αρμίγια» στη Σόφια και στο «Βαλερί Λομπανόφσκι» στο Κίεβο, η Χάποελ Τελ Αβίβ στο «Αρτέμιο Φράνκι» στη Φλωρεντία, η Μακάμπι Τελ Αβιβ στο «Φέρεντς Ζούζκα» στη Βουδαπέστη και στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» στη Λάρνακα και η Χάποελ Μπέερ Σεβά στο ΓΣΖ στη Λάρνακα…

Ο Άγιαξ πάει… Ντίσελντορφ!

Χαρακτηριστική περίπτωση… εξορίας λόγω χουλιγκανισμού ήταν αυτή του Άγιαξ, ο οποίος για το Κυπελλο ΟΥΕΦΑ της σεζόν 1991-1992 αναγκάστηκε να… μετακομίσει στη Γερμανία και συγκεκριμένα στο «Ράινσταντιον» του Ντίσελντορφ, όπου έδωσε τα τρία πρώτα εντός έδρας παιχνίδια του σε ισάριθμους γύρους. Η τότε φυσική έδρα του «Αίαντα» ήταν ακόμη το στάδιο «Ντε Μέερ», όπου και είχε εκτυλιχθεί ένα από τα πλέον κακόφημα περιστατικά της ευρωπαϊκής ποδοσφαιρικής ιστορίας, το οποίο αποτέλεσε και τον λόγο που η ολλανδική ομάδα χρειάστηκε να παίξει επί γερμανικού εδάφους.

Το εν λόγω συμβάν έλαβε χώρα στις 27 Σεπτεμβρίου του 1989, όταν ο Άγιαξ υποδέχθηκε την Αούστρια Βιέννης στο δεύτερο ματς των δύο ομάδων για τον πρώτο προκριματικό γύρο του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Ο «Αίαντας» είχε ηττηθεί 1-0 στο πρώτο παιχνίδι στη Βιέννη και κατάφερε να οδηγήσει το ματς στην παράταση προηγούμενος με το ίδιο σκορ, όμως στον έξτρα χρόνο η Αούστρια έφτασε στην ισοφάριση. Κάπου εκεί τα μέλη του συνδέσμου χούλιγκαν του Άγιαξ «F-Side» άρχισαν να αποκαλούν τους Αυστριακούς «ναζί» με συνθήματα, ενώ ένας εξ αυτών εκσφενδόνισε μια μεταλλική βέργα από την εξέδρα, η οποία χτύπησε τον τερματοφύλακα της Αούστρια, Φραντς Βόλφαρτ, στην πλάτη.

Το γεγονός έμεινε στην ιστορία ως «περιστατικό της σιδερόβεργας» («Staafincident» στα ολλανδικά) και ο αγώνας κατακυρώθηκε με 3-0 υπέρ της Αούστρια, όμως το χειρότερο για τον ολλανδικό σύλλογο ήταν ότι τιμωρήθηκε με ποινή μεταφοράς της έδρας του κατά τουλάχιστον 200χλμ. μακριά από το Άμστερνταμ για δύο χρόνια! Η διοίκηση του συλλόγου έκανε έφεση και πέτυχε τη μείωση της ποινής σε ένα χρόνο, παρ’ όλα αυτά ο Άγιαξ έπαιξε στο «Ράινσταντιον» κόντρα στη σουηδική Έρεμπρο, τη γερμανική Ροτ-Βάις Έρφουρτ και την ισπανική Οσασούνα πριν εκπνεύσει η τιμωρία. Βεβαίως, όλα αυτά εν τέλει δεν πτόησαν τον «Αίαντα», καθώς εκείνη τη σεζόν προχώρησε μέχρι τον (διπλό) τελικό και κατέκτησε το τρόπαιο σε βάρος της Τορίνο!

Τα «θύματα» των πολέμων...

Ο πόλεμος της Γιουγκοσλαβίας ξεκίνησε τον Μάρτιο του 1991 και στη δεκαετία που κράτησε, κόστισε τη ζωή σε πολλές χιλιάδες ανθρώπους, ενώ περίπου 4 εκατομμύρια άλλοι χρειάστηκε να εκτοπιστούν. Το ανθρώπινο δράμα στον υπερθετικό και φυσικά μπροστά στις ανθρώπινες ζωές όλα τ’ άλλα ωχριούν. Το εν λόγω τραγικό γεγονός, όμως, επηρέασε σε μεγάλο βαθμό και το ποδόσφαιρο των ομάδων της πρώην Γιουγκοσλαβίας και κατά κύριο λόγο των δύο ιστορικότερων, του Ερυθρού Αστέρα και της Παρτιζάν.

Οι «ερυθρόλευκοι» του Βελιγραδίου, οι οποίοι τη σεζόν 1990-1991 είχαν πανηγυρίσει το μοναδικό Κύπελλο Πρωταθλητριών (νυν Τσάμπιονς Λιγκ) της ιστορίας τους, την αμέσως επόμενη βρέθηκαν να υπερασπίζονται τα σκήπτρα στα γήπεδα της Ουγγαρίας και της Βουλγαρίας, καθώς ήταν αδύνατο να παιχθεί ποδόσφαιρο με ασφάλεια στη Γιουγκοσλαβία. Ο Ερυθρός Αστέρας αποκλείστηκε στη φάση των ομίλων και λόγω του τότε εμπάργκο του ΟΗΕ στη Σερβία, δεν του επετράπη να αγωνιστεί ξανά στην Ευρώπη μέχρι τη σεζόν 1997-1998. Τελικά κατάφερε να επανέλθει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις τον Ιούλιο του 1998, για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ…

Το αυτό ισχύει και για την Παρτιζάν, καθώς στο μοναδικό ευρωπαϊκό εντός έδρας παιχνίδι της για το ΟΥΕΦΑ τον Οκτώβρη του 1991 υποχρεώθηκε να χρησιμοποιήσει το στάδιο «Ινονού» στην Κωνσταντινούπολη, γνωρίζοντας τον αποκλεισμό στα πέναλτι από την ισπανική Σπόρτινγκ Χιχόν. Η επανεμφάνισή της στο ευρωπαϊκό στερέωμα καταγράφηκε τον Ιούλιο του 1997 στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ…