Λίβερπουλ: Το heavy metal ποδόσφαιρο επέστρεψε!

«Νομίζω ότι (ο Αρσέν Βενγκέρ) του αρέσει να έχει την μπάλα, να παίζει ποδόσφαιρο, να πασάρει... είναι σαν ορχήστρα», δήλωσε ο Γιούργκεν Κλοπ πριν η τότε ομάδα του, Μπορούσια Ντόρτμουντ αντιμετωπίσει την Άρσεναλ του Βενγκέρ το 2013. «Αλλά είναι ένα σιωπηλό τραγούδι, μου αρέσει περισσότερο το heavy metal».

Στη δεκαετία που ακολούθησε, το στυλ του Κλοπ εξελίχθηκε, ειδικά μετά το 2018, όταν η νυν ομάδα του, η Λίβερπουλ, αύξησε την ικανότητά της να ελέγχει τα παιχνίδια, διατηρώντας παράλληλα την απειλή της στο τρανζίσιον.

«Το να έχεις περισσότερη μπάλα δεν πρέπει να σε οδηγεί στο να επαναπαύεσαι πάνω στην μπάλα, αλλά μοιάζει πιο... ελεγχόμενη», δήλωσε ο βοηθός προπονητή της Λίβερπουλ, Πίτερ Κρόιτζ, στην "The Athletic" μετά την κατάκτηση της Premier League το 2020. «Σου επιτρέπει να μετακινείς τον αντίπαλο.

Δεν είμαστε αναγκασμένοι να κυνηγάμε το γκολ σε κάθε κίνηση. Μπορούμε να ακολουθήσουμε μια πιο στρατηγική γραμμή, αλλάζοντας το παιχνίδι, προετοιμάζοντας χώρους και καταστάσεις επίθεσης με συστηματικό τρόπο. Η ομάδα μας έχει κάνει μεγάλα βήματα προόδου σε αυτό το θέμα, κυρίως λόγω της ατομικής της ποιότητας.

Η υψηλή ατομική ποιότητα των παικτών μας μας επιτρέπει να ελέγχουμε τα παιχνίδια στην κατοχή της μπάλας τώρα και να παίρνουμε θέσεις κοντά στη μπάλα - για να μπορούμε να την ξανακερδίσουμε γρήγορα αν τη χάσουμε».

Τα τελευταία πεντέμισι χρόνια, η Λίβερπουλ είναι μία από τις καλύτερες ομάδες στην Premier League στο τρανζίσιον- «αντιπιέζει» αποτελεσματικά για να κερδίσει ξανά την κατοχή της μπάλας αφού μόλις την έχει χάσει, και επιτίθεται γρήγορα στη μετάβαση για να αιφνιδιάσει τους αντιπάλους πριν επιστρέψουν στο αμυντικό τους σχήμα.

Το τελευταίο τους γκολ, εναντίον της Μπέρνλι την Τρίτη, είναι ένα από τα πολλά παραδείγματα του πώς η Λίβερπουλ εξακολουθεί να αγκαλιάζει την απειλή της στην μετάβαση.

Ο Ουαταρού Έντο αντεπιτίθεται αμέσως μόλις ο Ντάρα Ο’Σέι υποκλέψει την πάσα του Τζάρελ Κουάνσα που προοριζόταν για τον Μο Σαλάχ, και στη συνέχεια παίζει την μπάλα στον Ντιόγκο Ζότα για να ξεκινήσει μια επιθετική μετάβαση, η οποία καταλήγει με τον Πορτογάλο επιθετικό να σκοράρει για να διπλασιάσει το προβάδισμα στο τελευταίο λεπτό της κανονικής διάρκειας.

Θυμηθείτε επίσης το πρώτο από τα δύο γκολ του Σαλάχ στην εκτός έδρας αναμέτρηση με την Μπράιτον τον Οκτώβριο.

Τότε, ο Αλέξις Μακ Άλιστερ αναχαιτίζει την πάσα του Λιούις Ντανκ και η Λίβερπουλ συνδυάζεται γρήγορα με τους Σόμποσλαϊ, Ντίας και Νούνιες για να βγάλει τον Σαλάχ σε θέση για γκολ, και όλα αυτά μέσα σε επτά δευτερόλεπτα από τη στιγμή που κέρδισε την μπάλα στο κέντρο του γηπέδου.

Ωστόσο, αν έχετε παρακολουθήσει το παιχνίδι της Λίβερπουλ αυτή τη σεζόν και νιώσατε ότι αυτές οι μεταβατικές καταστάσεις συμβαίνουν πιο συχνά και οι επιθέσεις της μοιάζουν λίγο πιο άγριες από ό,τι στο παρελθόν, τότε βρίσκεστε στις σωστές γραμμές.

Η προτίμηση της Λίβερπουλ στην αξιοποίηση των μεταβάσεων ως επιθετικό εργαλείο το 2023-24 είναι ξεκάθαρη στους αριθμούς των άμεσων επιθέσεων της. Αυτές ορίζονται ως οι κατοχές που ξεκινούν στο δικό της μισό και καταλήγουν είτε σε σουτ είτε σε επαφή εντός της αντίπαλης περιοχής πέναλτι εντός 15 δευτερολέπτων.

Το ποσοστό των 4,2 άμεσων επιθέσεων ανά 90 λεπτά στην Premier League αυτή τη σεζόν είναι το υψηλότερο της Λίβερπουλ από το 2018-19.

Μια εξήγηση για μια τέτοια αύξηση θα μπορούσε να είναι ότι παίρνει το προβάδισμα νωρίτερα στα παιχνίδια και στη συνέχεια χτυπάει τις ομάδες στην κόντρα με περισσότερο διαθέσιμο χώρο, αλλά αυτό δεν συμβαίνει εδώ.

Όταν προσαρμόζουμε τους αριθμούς ώστε να συμπεριλάβουμε μόνο τις καταστάσεις των αγώνων όπου η Λίβερπουλ δεν κερδίζει - δηλαδή, ισοπαλία ή ήττα - το ποσοστό των 3,1 άμεσων επιθέσεων ανά 90 στην Premier League αυτή τη σεζόν είναι υψηλότερο από ό,τι σε οποιαδήποτε από τις πέντε προηγούμενες. Το πλησιέστερο ποσοστό άμεσων επιθέσεων ανά 90 για αυτή την κατάσταση παιχνιδιού είναι το 2,3 της περσινής σεζόν.

Δεν αποτελεί έκπληξη, λοιπόν, το γεγονός ότι η Λίβερπουλ έχει συγκεντρώσει τις περισσότερες άμεσες επιθέσεις (80) στην κατηγορία κατά τους πρώτους πέντε μήνες της σεζόν. Ωστόσο, όπως έχει ξαναπεί ο προπονητής της Μάντσεστερ Σίτι, Πεπ Γκουαρντιόλα, «αν κάνεις την επίθεσή σου γρήγορη, θα επιτεθούν πιο γρήγορα».

Το μειονέκτημα της ταχείας επίθεσης της Λίβερπουλ φέτος είναι ότι η ομάδα τεντώνεται και είναι πιο δύσκολο στη συνέχεια να κερδίσει ξανά την μπάλα, αν η επιθετική μετάβαση αντιστραφεί. Με άλλα λόγια: μια συνταγή για χάος.

Αυτό εξηγεί εν μέρει γιατί η ομάδα του Κλοπ δέχθηκε τις τρίτες περισσότερες άμεσες επιθέσεις (65) στην Premier League στο πρώτο μισό της σεζόν (μέχρι και την 19η αγωνιστική).

Λαμβάνοντας υπόψη το προφίλ των σημερινών παικτών της Λίβερπουλ, είναι ένα ρίσκο που αξίζει να πάρει.

Η ικανότητα του Βίρτζιλ Φαν Ντάικ να υπερασπίζεται τον χώρο, η ταχυδύναμη του Ιμπραχίμα Κονατέ και η ικανότητα του τερματοφύλακα Άλισον σε καταστάσεις ένας εναντίον ενός, είναι χαρακτηριστικά που είναι ευεργετικά όταν πρόκειται να αντιμετωπιστούν οι μεταβιβάσεις των αντιπάλων - αυτό συμβαίνει αν η αντεπίθεση της Λίβερπουλ δεν καταφέρει να τις σταματήσει.

Από την άλλη πλευρά, ο ρυθμός και η ικανότητα ντρίπλας των Σαλάχ, Νούνιες, Ζότα και Ντίαζ τους καθιστούν την απόλυτη απειλή όταν η ομάδα του Κλοπ έχει κερδίσει την μπάλα πίσω και επιτίθεται στον χώρο.

Ο νέος ρόλος του Τρεντ Αλεξάντερ-Άρνολντ παίζει καθοριστικό ρόλο.

Έχοντας τον δεξιό αμυντικό της Αγγλίας σε πιο κεντρική θέση - ή μερικές φορές παίζοντας στην πραγματικότητα ως ένας από τους τρεις μέσους - η Λίβερπουλ μπορεί να χρησιμοποιήσει την ικανότητα του να πασάρει για να βρει γρήγορα οποιονδήποτε από τους τρεις μπροστά αφού κερδίσει την μπάλα στο κέντρο του γηπέδου.

Το γκολ του Σαλάχ απέναντι στη Γουέστ Χαμ Γιουνάιτεντ στον πρόσφατο προημιτελικό του Carabao Cup το αποδεικνύει τέλεια.

Ο Λούκας Πακετά χάνει την κατοχή της μπάλας μπροστά από την περιοχή της Λίβερπουλ, ο Αλεξάντερ-Άρνολντ επιτίθεται στη χαμένη μπάλα και στη συνέχεια βρίσκει τον Σαλάχ που τρέχει στον χώρο με πάσα μια την μια. Ο Σαλάχ καταφέρνει να σκοράρει στην κάτω γωνία, αλλά έχει και τους Ντίαζ και Νούνιες να υποστηρίζουν τη μετάβαση σε περίπτωση που χρειαστούν.

Σε έναν τέλειο κόσμο, η Λίβερπουλ θέλει να επιτίθεται γρήγορα στο τρανζίσιον, ενώ περιορίζει παρόμοιες επιθέσεις που πηγαίνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση με αποτελεσματική αντεπίθεση μόλις χάσει τη μπάλα στη φάση της κατοχής. Ωστόσο, η γρήγορη επίθεση στη μετάβαση θα τεντώσει αναπόφευκτα το σχήμα της ομάδας και θα αφήσει ακόμα και τις καλύτερες πλευρές ανοιχτές σε αντεπιθέσεις.

Τότε γίνεται ένα παιχνίδι από άκρη σε άκρη.

Αλλά η φετινή εκδοχή της Λίβερπουλ δεν έχει πρόβλημα με αυτό, γιατί μόλις συμβεί, οι αντίπαλοί της αναγκάζονται να παίξουν με τον τρόπο που θέλουν.

Το heavy-metal ποδόσφαιρο του Κλοπ επέστρεψε - θα δούμε πόσο μακριά θα τους οδηγήσει τους επόμενους μήνες.