Ντομένικο Σέπε στο ΦΩΣ: «Ο Ντιέγκο Μαραντόνα ως Έλληνας Θεός»

Δύο χρόνια από το πέρασμα του Ντιέγκο Μαραντόνα στην αιωνιότητα, το «ΦΩΣ» μίλησε με τον δημιουργό του αγάλματος του «πίμπε ντ’ όρο» έξω από το Σαν Πάολο, Ντομένικο Σέπε. Τι σημαίνει το πέρασμα του Ντιεγκίτο για τους φιλάθλους και τον απλό κόσμο της Νάπολι, το εμπνευσμένο από την κλασική Ελλάδα άγαλμα αλλά και το «φως» που βλέπει στους «παρτενοπέι» του σήμερα.

Ντομένικο Σέπε στο ΦΩΣ: «Ο Ντιέγκο Μαραντόνα ως Έλληνας Θεός»

Συνέντευξη στον ΣΤΑΥΡΟ ΛΙΩΣΗ

«Αν επρόκειτο να γίνει ένα άγαλμα στην ψυχή του ποδοσφαίρου της Αργεντινής, αυτό το άγαλμα θα απεικόνιζε ένα παιδί με βρόμικο πρόσωπο, μια τούφα μαλλιών που κάνει επανάσταση απέναντι στη χτένα, με ευφυή λαμπερά μάτια, απατεωνίστικα, που σε ξεγελούν, και ένα λαμπερό βλέμμα, που φαίνεται να υπαινίσσεται ένα γεμάτο γέλιο που όμως δεν καταφέρνει να σχηματιστεί στο στόμα του. Ένα στόμα γεμάτο με μικρά δόντια που μπορεί να έχουν πρόβλημα αν φάνε χθεσινό ψωμί. Το παντελόνι του είναι γεμάτο μπαλώματα, η φανέλα του είναι με τις ρίγες της Αργεντινής με μεγάλο λαιμό και μικρές τρύπες που τις έχουν φτιάξει τα αόρατα ποντίκια της πολλής χρήσης. Τα γόνατά του είναι γεμάτα πληγές που τις έχει απολυμάνει η μοίρα. Χωρίς παπούτσια ή με παπούτσια που έχουν τρύπες στα δάχτυλα των ποδιών που υποδηλώνουν ότι έχουν φτιαχτεί με υπερβολική χρήση. Η στάση του πρέπει να είναι χαρακτηριστική, πρέπει να φαίνεται σαν να ντριμπλάρει με μπάλα από κουρέλια».

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο ΦΩΣ στις 25/11/2022

Το κείμενο αυτό γράφτηκε το 1928 στο «Ελ Γκράφικο» από τον Ουρουγουανό μάλιστα συντάκτη Μποροκοτό. Θα έλεγε κανείς πως ήταν μιας μορφής προφητεία δεκαετίες πριν από την έλευση του… Θεού του αργεντίνικου και όχι μόνο ποδοσφαίρου, του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα.

Η Νάπολι, θέλοντας να τον αφήσει για πάντα στην Ιστορία στο γήπεδο που λατρεύτηκε όσο κανείς, φιλοτέχνησε ένα άγαλμα προς τιμήν του έξω από το πάλαι ποτέ «Σαν Πάολο», νυν «Ντιέγκο Μαραντόνα».

Πώς σας ανατέθηκε να απεικονίσετε τον Μαραντόνα στο άγαλμα;

Ήταν προσωπική μου ιδέα, πάντα φανταζόμουν τον Ντιέγκο ως Έλληνα Θεό. Ως αθλητή. Η καλλιτεχνική έμπνευση παραπέμπει στον Δισκοβόλο (σ.σ. το έργο του Μύρωνα από το 450 π.Χ. που βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο).

Ποια είναι η πηγή έμπνευσής σας ως καλλιτέχνη; Πώς δημιουργήσατε το στυλ σας;

Η έμπνευσή μου προέρχεται από τα κλασικά, από τη φύση και την ανθρωπότητα γύρω μου, οι αναφορές μου είναι ο Μιχαήλ Άγγελος, ο Τζαν Λορέντσο Μπερνίνι, ο Αντόνιο Κανόβα. Το στυλ μου έχει αυτοπροσδιοριστεί με τα χρόνια και εξελίσσεται συνεχώς.

Έχετε δοκιμάσει τις δυνάμεις σας σε άλλες τέχνες ή ήσασταν πάντα γλύπτης;

Έχω ασχοληθεί με το σχέδιο, τη ζωγραφική, τη θεατρική σκηνογραφία. Η γλυπτική είναι αποτέλεσμα προσωπικών εμπειριών και είναι η γλώσσα που αγαπώ περισσότερο.

Τι συναισθήματα γεννήθηκαν μέσα σας κατά την κατασκευή του αγάλματος;

Το άγαλμα του Ντιέγκο έχει βαθύ νόημα, αντιπροσωπεύει τη σχέση ανάμεσα σε πατέρα και γιο. Το αφιέρωσα στον πατέρα μου που δεν είναι πια εδώ.

Αντιπροσωπεύει τον συναισθηματικό δεσμό μεταξύ της πόλης και των φιλάθλων.

Μιλήσατε με την οικογένεια του Μαραντόνα πριν ξεκινήσετε;

Ναι, ήμουν πάντα σε επαφή με τον Ντιέγκο τζούνιορ, τον ενημερώνω συνεχώς. Γνώρισα και την Ντάλμα.

Πόσο μεγάλη είναι η επίδραση που έχει η απουσία του Μαραντόνα σήμερα, το 2022, στην πόλη της Νάπολης;

Η εξαφάνισή του έχει δημιουργήσει μια έντονη αίσθηση κενού. Ο Μαραντόνα για εμάς τους Ναπολιτάνους είναι μέλος της οικογένειας, όταν πεθαίνει είναι σαν να έχει εξαφανιστεί ένα μέλος της οικογένειας. Η παρουσία του θα ζει για πάντα στις καρδιές όλων.

Η Νάπολι έχει υψηλούς στόχους φέτος. Την παρακολουθείς; Πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει;

Η σημερινή Νάπολι έχει ένα φως που θυμίζει τη Νάπολι του Μαραντόνα. Μπορεί να παλέψει για το σκουντέτο.

Θέλετε να κάνετε ένα δικό σας σχόλιο; Να πείτε κάτι στους ανθρώπους που θα σας διαβάσουν;

Η χειρονομία μου να δωρίσω το έργο του Μαραντόνα στην πόλη είναι σαν να επιστρέφω ένα κομμάτι καρδιάς σε όλους τους Ναπολιτάνους, σε όλους τους θαυμαστές, σε όλο τον κόσμο που τον αγάπησε.