Ολυμπιακός: Μάζευε νίκες, κι ας είναι και «άσχημες»

Όπως και με τη Χάποελ, ο Ολυμπιακός κατάφερε και κόντρα στην Παρτιζάν να πάρει ένα ακόμη ματς-«σκυλομαχία» χάρη στο μέταλλό του και τη μπασκετική σκληράδα, την οποία επανέφερε στο ρεπερτόριό του μετά τα πρώτα πέντε-έξι παιχνίδια της EuroLeague. Και το έκανε αφενός όντας λαβωμένος, αφετέρου διανύοντας μια περίοδο προσαρμογής στα νέα δεδομένα.

Και εξηγούμαστε. Καταρχάς οι Μιλουτίνοφ και Φουρνιέ προέρχονταν από ιώσεις που τους κατέβαλαν τις προηγούμενες ημέρες, με συνέπεια αμφότεροι να μην είναι στο 100%. Ιδίως ο Γάλλος ήταν εμφανώς καταβεβλημένος, γεγονός που επιβεβαίωσε και ο κόουτς Μπαρτζώκας μετά το παιχνίδι. Γι’ αυτό και έπαιξε ελάχιστα.

Πέραν αυτού, θυμίζουμε ότι ο Ολυμπιακός παίζει ακόμα χωρίς τον άνθρωπο τον οποίο ο Μπαρτζώκας προόριζε για τον βασικό του πλέι μέικερ στη φετινή σεζόν. Ο Κίναν Έβανς ευτυχώς επιστρέφει και όλοι στο λιμάνι ελπίζουν να βγάλει υγιής τη χρονιά, προσφέροντας πράγματα που λείπουν από τους άλλους «άσους» της ομάδας.

Και μία ακόμα υπενθύμιση. Είχαμε γράψει και πριν από εβδομάδες για την κομβική απουσία του Φαλ από την «ερυθρόλευκη» ρακέτα. Ο Ολυμπιακός είχε συνηθίσει να παίζει με συγκεκριμένο τρόπο τα προηγούμενα χρόνια έχοντας ως βασικό… γρανάζι τον Γάλλο σέντερ.

Όσο καλύτερος, λοιπόν, κι αν είναι επιθετικά (που είναι) ο «Μίλου», η προστασία που προσέφερε ο «Μους» κάτω από το καλάθι στην άμυνα, η ικανότητά του να μαρκάρει γκαρντ στο τρίποντο σε άμυνα με αλλαγές, αλλά και το ταλέντο του στην επιθετική δημιουργία μέσω ασίστ, είναι πράγματα που λείπουν πολύ από την ομάδα. Είναι απόλυτα λογικό για τους Πειραιώτες να χρειαστούν χρόνο για να προσαρμοστούν σε αυτό, γιατί πράγματι δέχονται πολύ περισσότερους πόντους με ντράιβ φέτος, ιδίως όταν στο παρκέ είναι ο Χολ.

Πέρα από αυτά, πάντως, το πρόσημο για τον Ολυμπιακό αυτήν τη στιγμή είναι αναμφίβολα θετικό. Η ομάδα καταφέρνει να μαζεύει νίκες χωρίς να παίζει καλά. Και οι «άσχημες» νίκες, όμως, μετρούν το ίδιο. Και θα μετρήσουν ακόμα περισσότερο όταν γίνει η τελική σούμα στο φινάλε της κανονικής περιόδου.

Ας μας συγχωρέσουν οι… γκρινιάρηδες φίλοι της ομάδας, όμως εμείς αυτήν την γκρίνια Νοέμβριο μήνα την ακούμε βερεσέ. Όταν έρθει το φάιναλ φορ, κανείς δεν θα θυμάται ποιος έπαιζε καλά στην κανονική περίοδο, ιδίως τον… Νοέμβριο. Και σωστά δεν θα το θυμάται, γιατί δεν έχει καμία απολύτως αξία.

Το ζητούμενο για τον Ολυμπιακό (και για κάθε φιλόδοξη ομάδα της EuroLeague) αυτήν την εποχή, πρέπει να είναι αφενός η συγκομιδή νικών και αφετέρου η σφυρηλάτηση χαρακτήρα, ενόψει των δύσκολων που ακολουθούν τους επόμενους μήνες. Και σε αυτούς τους δύο τομείς η ομάδα του Πειραιά τα πάει περίφημα.

ΥΓ1: Ο Ολυμπιακός της τρέχουσας περιόδου δεν θα είναι ο ίδιος με τον Ολυμπιακό του προσεχούς Απριλίου και Μαΐου. Ως τότε θα έχει μπει γερά στην εξίσωση (εφόσον παραμείνει υγιής) ο Έβανς, ενώ θεωρείται σχεδόν σίγουρο ότι η ομάδα θα πάρει κι άλλον παίκτη στα γκαρντ. Το σίγουρο είναι ότι στο λιμάνι ψάχνονται έντονα στη διαθέσιμη αγορά για έξτρα κοντό…

ΥΓ2: Ό,τι και να πούμε για τον άνθρωπο που έχει χαρακτηριστεί κατά καιρούς με ένα σωρό… κοσμητικά επίθετα (μέχρι και από οπαδούς της ίδιας του της ομάδας), θα είναι λίγο. Ο Τόμας Ουόκαπ απέδειξε για άλλη μια φορά ότι το λέει η… περδικούλα του και ήταν από τους βασικούς λόγους που ο Ολυμπιακός κατάφερε να κερδίσει την Παρτιζάν, μαζί με τους Μιλουτίνοφ και Μακ Κίσικ.

ΥΓ3: Περιμέναμε πραγματικά αρκετό καιρό, όμως άξιζε τον κόπο. Ο Σακίλ Μακ Κίσικ, ύστερα από μεγάλο διάστημα απουσίας, βρήκε ξανά το χαμόγελό του και μαζί με αυτόν το βρήκαμε κι εμείς. Η ενέργεια που δίνει στο παιχνίδι του Ολυμπιακού σε άμυνα και επίθεση είναι απαράμιλλη και είχε λείψει πολύ από τους «ερυθρόλευκους».