Άδειες φανέλες, άδεια γήπεδα

Δύο από τις μεγαλύτερες αγγλικές ομάδες, αν όχι οι μεγαλύτερες, διασταύρωσαν τα ξίφη τους δίνοντάς μας μια πρόγευση για ό,τι θα επακολουθήσει αυτή τη σαιζόν κι έχουμε ήδη τον πρώτο ήρωα της χρονιάς τον Σακίρι με το περίφημο ψαλίδι στο 4ο γκολ των φιλοξενουμένων.

Αυτό που θα έπρεπε να μας απασχολήσει κυρίως δεν είναι τόσο η έκβαση του αγώνα, όσο συναρπαστικός κι αν ήταν. Είναι πολύ νωρίς για να βγάλει κανείς συμπεράσματα. Οι ασφυκτικά γεμάτες εξέδρες του γηπέδου του Μίσιγκαν, ωστόσο, Ιούλιο μήνα, στέλνουν το δικό τους μήνυμα στο ελληνικό ποδόσφαιρο που σε λίγο θα παίζεται ερήμην θεατών.

Το γεγονός ότι οι τηλεοπτικές οθόνες καλύπτουν όλα τα σημαντικά ματς στα γήπεδα του κόσμου, δεν πρέπει να μας κάνει να λησμονούμε ότι στοιχείο ενός ποδοσφαιρικού αγώνος είναι και οι φίλαθλοι στις εξέδρες. Τα τελευταία χρόνια τα ματς των εγχώριων πρωταθλημάτων έχουν πάψει να είναι «οικογενειακή υπόθεση», ενώ οι κερκίδες αδειάζουν κάθε χρόνο και περισσότερο.

Η βία στα γήπεδα είναι ίσως το πιο σοβαρό σύμπτωμα του «Έλληνα ασθενή», όπως αποκάλεσε πρόσφατα η εφημερίδα «ΦΩΣ» το ελληνικό ποδόσφαιρο. Δεν είναι όμως το μόνο. Οι ανάλγητοι μισθοφόροι που επανδρώνουν πολλές από τις ελληνικές ομάδες δίνουν συχνά την εντύπωση πως λείπει το αγωνιστικό τσαγανό. Είναι σαν να παίζουν «άδειες φανέλες στο γήπεδο». Σήμερα που το ποδόσφαιρο τείνει να γίνει μια κοσμική θρησκεία χωρίς θεό, θα πρέπει να προσέξουν οι σύλλογοι σε ποιους εμπιστεύονται το σύμβολο της ομάδας τους.

Το ποδόσφαιρο, το «όπιο του λαού», σύμφωνα με ορισμένους μπλαζέ διανοούμενους του καιρού μας, έχει τόσο αγιοποιηθεί στα μάτια του κόσμου, ώστε δεν είναι κανείς να παίζει με την λατρεία και την ιδέα της αγαπημένης ομάδας. Παρατηρήσατε με τι πάθος κυνηγούσαν χτες το τόπι όλες αυτές οι ποδοσφαιρικές διασημότητες στο Μίσιγκαν; Ήταν έτοιμοι να τη φάνε την μπάλα στην κυριολεξία.

Άδειες φανέλες σημαίνουν άδεια γήπεδα. Ας το έχουν κατά νου διοικήσεις και ποδοσφαιριστές και στη χώρα μας.