Τ' αστέρια είναι κόκκινα...

Η νίκη του Ολυμπιακού επί της Ρωσικής ομάδας με 4-0 ήταν το πρώτο βήμα του συλλόγου του Πειραιά για τον τελικό του προορισμό που δεν είναι άλλος από τα αστέρια του Champions League. 

Τ' αστέρια είναι κόκκινα...

Για να μην παρασυρθούμε ωστόσο από τον θρίαμβο, πριν πούμε οτιδήποτε για τη μαγική βραδιά που ζήσαμε στο «Καραίσκάκη» το βράδυ της Τετάρτης, θα πρέπει να σημειώσουμε αυτό: Το 4-0 δίνει σαφέστατο προβάδισμα στην ομαδάρα του Πέδρο Μαρτίνς, όμως δεν της έχει χαρίσει ακόμα και την πρόκριση...

Για αυτή, χρειάζεται υπομονή, σύνεση, μεθοδικότητα και αποτελεσματικά. Στοιχεία που τα επέδειξε ο Ολυμπιακός στο πρώτο μεταξύ τους ματς και για τον λόγο αυτό έφτασε στο τελικό 4-0, σε μια βραδιά μαγική που όποιος την έζησε μέσα από το γήπεδο θα τη μνημονεύει για χρόνο.

Δεν σας κρύβω ότι μόλις εμφανίστηκε το σεντόνι του Champions League στη σέντρα του γηπέδου ένα δάκρυ κύλησε στο πρόσωπό μου. Ο Ολυμπιακός επέστρεφε και επίσημα εκεί που ανήκει. Δηλαδή στους συλλόγους που αποτελούν την «αφρόκρεμα» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Στα κλαμπ που έχουν βάλει τη δική τους, ξεχωριστή σφραγίδα στην κορυφαία ποδοσφαιρική διοργάνωση του πλανήτη.

Για όσους... αλλόθρησκους βιάζονται να γελάσουν, πριν το κάνουν ας θυμηθούν ότι ο Ολυμπιακός στην έδρα του έχει υποτάξει ευρωπαϊκά μεγαθήρια όπως η Γιουβέντους, η Ατλέτικο Μαδρίτης, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Έχει καταφέρει να είναι η μοναδική ομάδα στην Ευρώπη που έχει κρατήσει την Μπαρτσελόνα στο 0 σε αγώνα ομίλου.

Τα βράδια που ο σύλλογος μας έκανε να φουσκώνουμε από περηφάνια είναι αμέτρητα. Τέτοιο ήταν και αυτό της Τρίτης, 21 Αυγούστου. Ένα βράδυ που φεύγοντας από το γήπεδο ήσουν πλήρης όχι μόνο από τη νίκη, αλλά από τη γενικότερη ατμόσφαιρα.

Ο κόσμος χαμογελούσε και σχολίαζε την αγαπημένη του ομάδα με πάθος. Αισθανόταν δικαιωμένος που προτίμησε να αφήσει τις διακοπές του και να επιστρέψει στην Αθήνα για τον Ολυμπιακό.

Μέσα στο γήπεδο οι παίκτες έτρωγαν για μια ακόμα φορά σίδερα. Ακολουθούσαν κατά γράμμα τις εντολές του «καθηγητή» Μαρτίνς και μεθοδικά έφτασαν σε ένα 4-0 που τους όπως προαναφέραμε ένα τεράστιο προβάδισμα, αλλά όχι και την πρόκριση.

Ο τρόπος που ο Ολυμπιακός επέλεξε να διαχειριστεί τον αγώνα δείχνει ότι η δουλειά που γίνεται στην ομάδα επί Μαρτίνς είναι κάτι περισσότερο από σοβαρή. Οι ποδοσφαιριστές δεν παρασύρθηκαν από την ορμή του κόσμου, δεν προσπάθησαν να «πνίξουν» τους Ρώσους από την αρχή όπως έκαναν στους αγώνες με την Βικτόρια Πλζεν και την Μπασακσεχίρ.

Αντίθετα, είχαν υπομονή στο παιχνίδι τους, φρόντισαν να μην δώσουν κενούς χώρους στην Κράσνονταρ και να την αφήσουν να κάνει ότι και στο «Ντραγκάο» όταν καθάρισε με συνοπτικές διαδικασίες την Πόρτο, ενώ όταν τους δόθηκε η ευκαιρία «σκότωσαν» τους Ρώσους τέσσερις φορές.

Θα είναι άδικο να κάνουμε ξεχωριστή μνεία σε κάποιον ποδοσφαιριστή σε έναν τέτοιο αγώνα, όμως προσωπικά θέλω να αναφερθώ στον Ραντζέλοβιτς. Τα στοιχεία που έχει δείξει όσο αγωνιστεί είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητικά. Ο Σέρβος έχει το ποδοσφαιρικό θράσος που χρειάζεται κάποιος ώστε να κάνει σπουδαία καριέρα, αλλά και την τεχνική και την ταχύτητα για να το υποστηρίξει. Αν συνεχίσει έτσι, ο Ολυμπιακός ίσως να βρει στο πρόσωπό του ένα νέο Τζόρτζεβιτς.

Η δουλειά όμως την Τρίτη έγινε συνολικά κι όχι εξαιτίας αυτού. Στην εποχή του Πέδρο Μαρτίνς ο Ολυμπιακός βαδίζει σε σταθερές και γερές βάσεις. Έχει όλα τα εχέγγυα να πάει πολύ ψηλά αυτή η ομάδα τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη.

Τόσο ψηλά, ώστε να βάψει και τα αστέρια κόκκινα...