Το ύπουλο 0-0 και ο ρόλος του κόσμου

Λίγο πολύ όλοι είδαμε την εικόνα του Ολυμπιακού στο πρώτο επίσημο παιχνίδι της σεζόν. Και ήταν μια εικόνα ανετοιμότητας, σε μεγάλο βαθμό λογικής. Σε επίπεδο δυνάμεων ή καλύτερα «φρεσκάδας». Αλλά και σε πνευματική διαχείριση κάποιων φάσεων που θα έπρεπε να είχαν δημιουργηθεί καλύτερα στις αντεπιθέσεις.

Είδαμε ότι ο Σα και ο Σεμέδο αποτελούν τεράστια ισχύ για το σύλλογο, παίκτες πολύ πάνω από το μέσο όρο του ελληνικού πρωταθλήματος. Όπως είναι και ο Ποντένσε με τον Βαλμποευνά, αλλά αυτοί καλούνται να το δείξουν περισσότερο στη ρεβάνς. Εκεί όπου ο Ολυμπιακός θέλει και ρυθμό και αποτελεσματικότητα και κατάθεση ποιότητας.

Ο Μαρτίνς έκανε αυτό που έπρεπε όταν είδε ότι το ματς άρχισε να δυσκολεύει. Δεν του αρέσει το 4-3-3 αλλά δεν είναι... κομπλεξικός και το χρησιμοποίησε όταν η λογική το έκανε επιτακτικό. Στο βωμό της στρατηγικής πολλά πράγματα δεν πήγαν βάσει σχεδίου, όμως σημασία έχει ότι η ομάδα δεν δέχτηκε γκολ από έναν αντίπαλο που σχεδόν πάντα σκοράρει. Θα μπορούσε ο Ολυμπιακός να είχε καλύτερες επιλογές στην επίθεση, τα κενά των Τσέχων όντως υπήρχαν, αλλά οι επιλογές των παικτών σε τελικές πάσες δεν ήταν οι ενδεδειγμένες.

Για τη ρεβάνς δεν υπάρχει πολύς χρόνος ώστε να δούμε θεαματικά διαφορετικό τον Ολυμπιακό που τώρα αρχίζει άλλωστε να μαθαίνει να παίζει χωρίς τον Φορτούνη. Και δεν είναι κάτι καθόλου εύκολο, το καταλαβαίνει ο καθένας. Αυτό που θα μετρήσει στον επαναληπτικό είναι να έχει η ομάδα την ίδια και ακόμη καλύτερη αμυντική προσήλωση (αλλά και από το κέντρο και απ' όλους, όχι μόνο τους αμυντικούς και τον Σα), διότι το 0-0 είναι ένα αποτέλεσμα που όντως είναι καλό αλλά μπορεί να γίνει και επικίνδυνο.

Επιθετικά ο Ολυμπιακός θα πιέσει την Βικτόρια, είναι καλύτερος από αυτή και φάνηκε ακόμη και στο Πλζεν. Σε ματς που ο Ολυμπιακός δεν ήταν πραγματικά καλός. Χρειάζεται, όμως, στήριξη απ' όλους αυτή η προσπάθεια. Και το γεμάτο Καραϊσκάκη θα είναι ένα «όπλο» που η δυναμική και έμπειρη τσεχική ομάδα θα δυσκολευτεί πολύ να διαχειριστεί.