Το ευρωπαϊκό «restart» του Ερυθρού Αστέρα

 Από το Κύπελλο Πρωταθλητριών του 1991 και τα «πέτρινα» ευρωπαϊκά χρόνια, στους Μπεν και Μάριν και την παρθενική συμμετοχή σε ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.

Το ευρωπαϊκό «restart» του Ερυθρού Αστέρα

Τα… γιορτινά του θα φορέσει σήμερα το Βελιγράδι, ενόψει της αναμέτρησης του Ερυθρού Αστέρα με τη Νάπολι στην πρεμιέρα του τρίτου γκρουπ του Τσάμπιονς Λιγκ. Μία ημέρα «σταθμός» για τους «ερυθρόλευκους», οι οποίοι μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1991 κατάφεραν την εφετινή αγωνιστική περίοδο να κερδίσουν την παρθενική τους συμμετοχή σε ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης και να γράψουν έτσι μία ακόμα «χρυσή» σελίδα στην ποδοσφαιρική τους ιστορία.

«Αυτή είναι η στιγμή που περιμέναμε. Είναι ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι για την ιστορία του συλλόγου και για τους οπαδούς μας. Υπάρχει μεγάλος ενθουσιασμός και θέλουμε να πάμε το σύλλογο εκεί που ανήκει», είπε μεταξύ άλλων ο προπονητής της ομάδας, Βλάνταν Μιλόγεβιτς, κατά τη διάρκεια της χθεσινής συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε, μεταφέροντας το κλίμα που επικρατεί ενόψει του αποψινού παιχνιδιού με τους «παρτενοπέι».

Ο Ερυθρός Αστέρας, που γεννήθηκε στις φλόγες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, είδε το «άστρο» του να λάμπει στο ευρωπαϊκό στερέωμα λίγο πριν ξεσπάσει ένας άλλος πόλεμος, ο Εμφύλιος στη Γιουγκοσλαβία. Έχοντας βρεθεί νωρίτερα στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, την περίοδο 1978/79 όταν ηττήθηκε Γκλάντμπαχ του αρχηγού Μπέρτι Φογκς και του προπονητή Ούντο Λάτεκ (1-0 στο Ντίσελντορφ και 1-1 στο Βελιγράδι), έφτασε στη συνέχεια στο απόγειο της διαδρομής του. Δημιούργησε μία ομάδα αστέρων αποτελούμενη μεταξύ άλλων από τους Σίνισα Μιχαΐλοβιτς, Ρόμπερτ Προσινέτσκι, Ντέγιαν Σαβίσεβιτς, Ντάρκο Πάντσεφ αλλά και τον «δικό» μας Ρέφικ Σαμπανάτζοβιτς κι αφού σάρωσε τους τίτλους στις εγχώριες διοργανώσεις βρέθηκε στην κορυφή της Ευρώπης και του Κόσμου…

Ταξίδι στην κορυφή του Κόσμου

Το Μάη του 1991 έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο στάδιο «Σαν Νίκολα» του Μπάρι της Ιταλίας. Αντίπαλός του ήταν η Μαρσέιγ του Ζαν-Πιερ Παπέν, την οποία νίκησε με 5-3 στα πέναλτι έπειτα από το «στείρο» 0-0 της κανονικής περιόδου και φόρεσε το στέμμα του πρωταθλητή Ευρώπης. Για την ιστορία, μάλιστα, στη συγκεκριμένη αναμέτρηση αξιοσημείωτη ήταν και η συμμετοχή του Ντράγκαν Στοΐκοβιτς, ο οποίος το προηγούμενο καλοκαίρι είχε αφήσει τον Ερυθρό Αστέρα για να συνεχίσει την ποδοσφαιρική του καριέρα στους Μαρσεγιέζους. Αν και μπήκε στον τελικό ως αλλαγή στο 111’, εν τούτοις στη «ρώσικη ρουλέτα» αρνήθηκε να εκτελέσει πέναλτι σε βάρος της πρώην ομάδα του και την είδε τελικά να σηκώνει το τρόπαιο.

Ο Ερυθρός Αστέρας, βέβαια, δεν έμεινε μόνο στην κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1991, αλλά έφτασε και στην κορυφή του Κόσμου σηκώνοντας στο Τόκιο το Διηπειρωτικό στον τελικό με την Κόλο Κόλο (3-0). Η συνέχεια, ωστόσο, δεν ήταν ανάλογη, αφού ήρθε ο «κατήφορος» ως αποτέλεσμα του Εμφυλίου Πολέμου που ξέσπασε στη Γιουγκοσλαβία.

Από το 1992 όταν το Κύπελλο Πρωταθλητριών μετονομάστηκε σε Τσάμπιονς Λιγκ, ο Ερυθρός Αστέρας όσες φορές κι αν προσπάθησε να κερδίσει τη συμμετοχή του στους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης δεν τα κατάφερε. Η πορεία του διακόπτονταν στα προκριματικά του θεσμού και το όνειρο της συμμετοχής του στα γκρουπ παρέμενε ανεκπλήρωτο.

Ώρα (Μπιγκ) Μπεν και… επανεκκίνηση!

Την περσινή σεζόν ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς άφησε τον Πανιώνιο για να καθίσει στον πάγκο του Ερυθρού Αστέρα και στην πρώτη του χρονιά στη νέα του ομάδα έδειξε το δρόμο στους «ερυθρόλευκους» για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Από τον περασμένο Γενάρη ενίσχυσε ακόμα περισσότερο την επιθετική του γραμμή με την απόκτηση του Μπεν από τον Ολυμπιακό, για να ακολουθήσουν το καλοκαίρι νέες προσθήκες, όπως αυτές των Μάρκο Μάριν, επίσης από τον Ολυμπιακό, Λορέντζο Εμπεσίλιο από τον ΑΠΟΕΛ, Ρίτσμοντ Μποάκιε από την κινέζικη Τζιανγκζού Σούνινγκ, Γκόραν Τσάουσιτς από την ρωσική Άρσεναλ Τούλα, Σρτζαν Μπάμπιτς από τη Ρεάλ Σοσιεδάδ και Ζόναταν Καφού από την Μπορντό. Τι κι αν ο σύλλογος ξεκίνησε την εφετινή ευρωπαϊκή του πορεία από τον πρώτο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ, τελικά αυτή τη φορά το όνειρο έγινε πραγματικότητα…

Πέρασε αρχικά το «εμπόδιο» της λετονικής Σπάρτακς Γιούρμαλα, πριν προκριθεί και από τον δεύτερο προκριματικό γύρο νικώντας την Σούντουβα από την Λιθουανία και στον τρίτο προκριματικό έκαμψε και την αντίσταση της Σπαρτάκ Τρνάβα από τη Σλοβακία στην παράταση, φτάνοντας έτσι ένα σκαλοπάτι πριν τους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Εκεί βρήκε στο δρόμο του τους «κόκκινους ταύρους» της Σάλτσμπουργκ. Μετά το «στείρο» 0-0 στο Βελιγράδι, έφυγε με το 2-2 από τη ρεβάνς της Αυστρίας χάρη στα δύο γκολ του Μπεν και για πρώτη φορά στην ιστορία του κέρδισε τη συμμετοχή του στα γκρουπ του Τσάμπιονς Λιγκ.

Ο Μπεν, μάλιστα, υπήρξε μεγάλος πρωταγωνιστής της πορείας του Ερυθρού Αστέρα στα εφετινά μεγάλα «σαλόνια» του θεσμού. Πέρα από τα τρία γκολ που έχει πετύχει σε ισάριθμες εμφανίσεις του στο εγχώριο πρωτάθλημα, βρήκε δίχτυα έξι φορές και μοίρασε δύο «ασίστ» σε οχτώ συμμετοχές του στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ ανοίγοντας διάπλατα το δρόμο της πρόκρισης στους «ερυθρόλευκους».

Η κλήρωση της φάσης των ομίλων δεν στάθηκε ευνοϊκή στον Ερυθρό Αστέρα, που βρέθηκε στο γκρουπ του «θανάτου» με αντιπάλους την Λίβερπουλ, την Παρί Σεν Ζερμέν και τη Νάπολι. Πρώτος «σταθμός» για τους «ερυθρόλευκους» είναι το παιχνίδι με τους «παρτενοπέι» στο Βελιγράδι και ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων στο γκρουπ, αυτό που μένει να φανεί είναι αν θα καταφέρει ο σύλλογος να κάνει ακόμα μεγαλύτερα βήματα προόδου στα ευρωπαϊκά «σαλόνια» και να γράψει νέες «χρυσές» σελίδες στην ποδοσφαιρική του ιστορία.