Η Σερίφ ως παλιάτσος
H Σερίφ (και η κάθε Σερίφ) είναι απλώς ένας παλιάτσος που διασκεδάζει το κοινό στο τσίρκο πριν βγουν στην πίστα τα λιοντάρια.
Το 2-1 της Σερίφ Τιράσπολ μέσα στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» αναμφισβήτητα αποτέλεσε μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην Ιστορία του Champions League και έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από τους απανταχού φιλάθλους, εκτός φυσικά από τους φίλους της Ρεάλ.
Αμέσως μετά το σφύριγμα της λήξης ακούστηκαν και γράφτηκαν τα γνωστά περί μαγείας του ποδοσφαίρου, για τη δυνατότητα του Δαβίδ να κερδίσει τον Γολιάθ κ.λπ. Προφανώς και όλα αυτά ισχύουν. Άπειρες φορές στον αθλητισμό έχουμε δει τον αδύναμο να κατατροπώνει τον δυνατό. Είναι δε τέτοια η φύση του ποδοσφαίρου, που εκεί το φαινόμενο είναι κάτι παραπάνω από σύνηθες.
Κάπου εδώ όμως λυπάμαι, αλλά νιώθω υποχρεωμένος να προσγειώσω τους ρομαντικούς. Στο ποδόσφαιρο όντως όλα γίνονται. Στο Champions League όμως όχι. Πράγματι, μια άσημη ομάδα από τη Μολδαβία μπορεί να νικήσει τον μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό σύλλογο στον κόσμο. Μέχρις εκεί όμως. Ωραία, οι φοβεροί Μολδαβοί ξεκίνησαν με δύο στα δύο στον όμιλο. Πόσο όμως θα προχωρήσουν; Έχετε αναλογιστεί τι τους περιμένει; Δύο αγώνες μέσα - έξω με την πρωταθλήτρια Ιταλίας Ίντερ, μετά ταξίδι στην Ουκρανία κόντρα στην πάντα δυνατή Σαχτάρ, ενώ τελευταία αγωνιστική θα υποδεχτούν τη Ρεάλ, η οποία πιθανότατα θα είναι υποχρεωμένη να πάρει κάποιο αποτέλεσμα.
Ας υποθέσουμε όμως πως οι «σερίφηδες» υπερβάλλουν εαυτόν και τα βγάζουν πέρα. Μετά; Στους «16» λογικά θα διασταυρωθούν με ένα ακόμα πάμπλουτο ποδοσφαιρικό γίγαντα. Ακόμη όμως και αν εκεί… κοιμηθεί ο Θεός και τους κάτσει κάποια καλή κλήρωση και συνεχίσουν τις εκπληκτικές εμφανίσεις και αντιμετωπίσουν μια ομάδα ντεφορμέ και έχουν και την τύχη με το μέρος τους και και και… άντε να φτάσουν έως τους «8». Εκεί θα τους περιμένει η Μάντσεστερ Σίτι, η Παρί Σεν Ζερμέν, η Λίβερπουλ και η σεμνή τελετή θα λάβει τέλος. Έτσι έχει σχεδιαστεί το Champions League τα τελευταία χρόνια. Από ένα σημείο και πέρα συνεχίζουν μόνο οι δυνατοί και οι φραγκάτοι.
Παλαιότερα με δύο εμφανίσεις όπως εκείνες με τη Σαχτάρ και τη Ρεάλ μια ομάδα σαν τη Σερίφ θα μπορούσε να μπει τετράδα, να πάει τελικό, ακόμα και να το σηκώσει, όπως κατάφεραν οι ερασιτέχνες τότε Ρουμάνοι της Στεάουα το 1986. Τώρα η Σερίφ (και η κάθε Σερίφ) είναι απλώς ένας παλιάτσος που διασκεδάζει το κοινό στο τσίρκο πριν βγουν στην πίστα τα λιοντάρια.
