Ολυμπιακός: Αυτό εννοεί ο Μαρτίνς

Δεν έκρυψε ο Πέδρο Μαρτίνς με τις δηλώσεις που έκανε στο διαδικτυακό περιοδικό του Ολυμπιακού ότι η μεγάλη επιθυμία του είναι να συμμετάσχει με την ελληνική ομάδα σε κάποιον τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης.

Αναδεικνύοντας, φυσικά, τις πολύ μεγάλες δυσκολίες που υπάρχουν ώστε να γίνει ένα τέτοιο όνειρο πραγματικότητα για οποιαδήποτε ελληνική ομάδα, ακόμη και με την εμπειρία που έχει τόσα χρόνια στην Ευρώπη ο Ολυμπιακός. Αν όμως υπάρχει μια ομάδα της Ελλάδας που μπορεί να εκπληρώσει ένα τέτοιο όνειρο, αυτή είναι μόνον ο Ολυμπιακός, που εδώ και πολλά χρόνια είναι ο μοναδικός σύλλογος που κρατάει όσο γίνεται όρθιο το ελληνικό ποδόσφαιρο διεθνώς, με τους βαθμούς που συγκεντρώνει στη βαθμολογία της ΟΥΕΦΑ, χάρη στις νίκες και στις πορείες του.

Η δήλωση αυτή του προπονητή του Ολυμπιακού δεν ήρθε… ουρανοκατέβατα. Ούτε ο Μαρτίνς είναι ένας επαγγελματίας που ζει σε έναν δικό του κόσμο. Ό,τι έχει πετύχει μέχρι τώρα στην καριέρα του το κατάφερε με υπομονή, επιμονή, δουλειά, ρεαλιστικές προσεγγίσεις και με σταδιακή άνοδο. Βήμα βήμα. Από τις επιτυχίες του στο πορτογαλικό πρωτάθλημα με μικρομεσαίες ομάδες και όχι με τα κορυφαία κλαμπ της χώρας. Μέχρι τη μετακίνησή του στην Ελλάδα και την πολύ καλύτερη δεύτερη χρονιά του στον Ολυμπιακό σε σχέση με την πρώτη, τότε που έβαλε τις βάσεις, έφτιαξε μια πολύ ισχυρή ομάδα, αλλά δεν είχε τα αποτελέσματα. Φέτος έχει και αυτά.

Ας επιστρέψουμε στη δήλωσή του για τον ευρωπαϊκό στόχο τού «μέχρι τέλους». Διότι στην πραγματικότητα δεν είναι απλά ένα όνειρο για τον Πορτογάλο τεχνικό, αλλά ένας στόχος. Πάρα πολύ δύσκολος, αλλά όχι ανέφικτος. Και όπως είχαμε αναλύσει πριν από μερικές ημέρες σχετικά με την πίστη για τη φετινή σεζόν, η οποία υπάρχει σε όλους στον Ολυμπιακό, θα πρέπει να τονίσουμε ότι ίσως περισσότερο απ’ όλους ο ίδιος ο προπονητής της πειραϊκής ομάδας πιστεύει πως φέτος μπορεί να είναι η μεγάλη ευκαιρία. Κι όχι απλά ένα μακρινό, μελλοντικό όνειρο.

Υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι για τους οποίους ο Πέδρο Μαρτίνς θεωρεί ότι ο Ολυμπιακός έχει σοβαρές πιθανότητες μέσα στον Αύγουστο να προκαλέσει… καύσωνα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, αλλά και στους ίδιους τους οπαδούς του. Και σίγουρα ότι αυτή η χρονιά έχει σοβαρές πιθανότητες να ολοκληρωθεί για τους «ερυθρόλευκους» με κάτι τόσο σπουδαίο όσο ουδέποτε έχει σημειωθεί σε ολόκληρη τη μεγάλη ιστορική πορεία του συγκεκριμένου συλλόγου. Να γίνει κάτι που είναι σαφώς πάρα πολύ δύσκολο, αλλά όχι απίθανο ή σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Οι επτά λόγοι, για τους οποίους ο Πέδρο Μαρτίνς εκτιμά πως ένας ευρωπαϊκός τελικός, ακόμη και φέτος, δεν είναι κάτι ανέφικτο για τον Ολυμπιακό, είναι οι εξής:

Πρώτον: Ο Ολυμπιακός έχει πραγματοποιήσει φέτος εξαιρετική πορεία και δείχνει να έχει την αύρα που απαιτείται για να προχωρήσει περισσότερο. Να μπει στα προημιτελικά κάνοντας υπέρβαση στην Αγγλία και αποκλείοντας τη Γουλβς μετά το (όχι θετικό) εντός έδρας 1-1 του πρώτου αγώνα και έχοντας παράλληλα τη σημαντική απώλεια του Σεμέδο που είχε αποβληθεί στο «Γ. Καραϊσκάκης».

Δίνοντας έτσι συνέχεια σε αυτήν την ασταμάτητη πορεία του, η οποία θυμίζουμε ότι έφερε πρόκριση απέναντι σε τρεις δύσκολους αντιπάλους το περασμένο καλοκαίρι (Πλζεν, Μπασακσεχίρ, Κράσνονταρ) στον όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ εκεί είχε κάτι παραπάνω από αξιοπρεπή πορεία απέναντι σε μεγαθήρια (Μπάγερν, Τότεναμ) και πρόκριση στα νοκ άουτ του Γιουρόπα Λιγκ επί του Ερυθρού Αστέρα. Και εν συνεχεία ακολούθησε η θριαμβευτική επιτυχία απέναντι σε έναν αντίπαλο όπως η Άρσεναλ, παρά την εντός έδρας ήττα στο πρώτο παιχνίδι. Συνεπώς, γιατί να μην υπάρχει η δυνατότητα αποκλεισμού και της Γουλβς, αλλά και περαιτέρω διάκρισης μέχρι ακόμη και στον τελικό;

Δεύτερον: Ο Μαρτίνς έχει πολύ σημαντικές επιτυχίες και καταπληκτική παράδοση απέναντι στις αγγλικές ομάδες. Κι όχι μόνο με τον Ολυμπιακό, αλλά και πολύ παλιότερα, το 2012, όταν ως τεχνικός της Μαρίτιμο είχε φέρει 0-0 στην Πορτογαλία και 1-1 στην Αγγλία απέναντι στη Νιούκαστλ για τον όμιλο του Γιουρόπα Λιγκ. Με τον Ολυμπιακό έχει αποκλείσει πέρυσι στα προκριματικά την Μπέρνλι, ενώ φέτος «πέταξε» έξω την Άρσεναλ. Και απέναντι στην Τότεναμ είχε το 2-2 στο Φάληρο, ενώ στο Λονδίνο η ομάδα του προηγήθηκε 2-0, προτού ανατραπεί το σκορ λόγω κυρίως σοβαρών προσωπικών λαθών στην άμυνα.

Αλλά και πριν από μερικά χρόνια είχε καταφέρει να νικήσει ξανά εκτός έδρας την Άρσεναλ, για το Τσάμπιονς Λιγκ μάλιστα, με εκείνο το εντυπωσιακό 3-2 υπό τις οδηγίες ενός άλλου Πορτογάλου τεχνικού, του Μάρκο Σίλβα. Άρα γιατί να μη συνεχίσει αυτήν την παράδοση απέναντι στη Γουλβς (και γιατί όχι μετέπειτα και κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που θα είναι ένας πιθανός αντίπαλος, έχοντας ήδη προκριθεί με το 5-0 του πρώτου αγώνα στην Αυστρία κόντρα στη ΛΑΣΚ);

Τρίτον: Επειδή όλα γίνονται με τη σειρά στον προγραμματισμό του Μαρτίνς, ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του να ξεπεράσει το εμπόδιο της Γουλβς. Και μπορεί το χάντικαπ να είναι δεδομένο με το αποτέλεσμα του πρώτου αγώνα, αλλά ο Ολυμπιακός με τον Πορτογάλο στον πάγκο του ξέρει να ανατρέπει καταστάσεις και μακριά από την Ελλάδα. Όπως έκανε με την Κράσνονταρ στα προκριματικά, αλλά και φυσικά με την Άρσεναλ στο φετινό έπος. Κάτι σημαντικό σε ό,τι αφορά τη ρεβάνς με τους Άγγλους που θα γίνει αρχές ή μέσα Αυγούστου, μάλλον στο «Μολινό» (αλλά χωρίς κάτι τέτοιο να είναι ακόμη οριστικό, διότι πάντα υπάρχει ανοιχτό το ενδεχόμενο να γίνει το ματς σε άλλη χώρα), είναι το εξής: λογικά τα πρωταθλήματα σε Ελλάδα και Αγγλία θα αρχίσουν μέσα στον Ιούνιο.

Με τον Ολυμπιακό, αν υπολογίσουμε και τους αγώνες Κυπέλλου, να έχει περισσότερα παιχνίδια στα πόδια του. Την ώρα που για τη Γουλβς κάθε ματς στην Πρέμιερ Λιγκ θα είναι σαν τελικός στην προσπάθειά της να εξασφαλίσει ξανά θέση για την Ευρώπη, τα ελληνικά πλέι οφ θα αποτελούν περισσότερο αγώνες απόκτησης ρυθμού και διατήρησης σε καλή κατάσταση για τον Ολυμπιακό, ο οποίος έχει τη βαθμολογική διαφορά που επιτρέπει να θεωρείται σχεδόν βέβαιος πρωταθλητής. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τραυματισμούς ή απώλειες που μπορεί να υπάρχουν και στις δύο πλευρές, αλλά θεωρητικά για τον Ολυμπιακό παρατηρείται στον τομέα αυτό ένα σημαντικό μπόνους.

Τέταρτον: Ξέρει ο Ολυμπιακός και ο προπονητής του ότι οι αντίπαλοι στη διοργάνωση, ακόμη και αν επιτευχθεί η πρόκριση επί της Γουλβς, είναι πάρα πολύ δύσκολοι, αλλά ουδείς εξ αυτών άτρωτος. Ο Ολυμπιακός μπορεί να πέσει – εκτός από τη Γιουνάιτεντ – πάνω σε Ιταλούς (Ίντερ ή Ρόμα) και Ισπανούς (Χετάφε ή Σεβίλη), αναλόγως ποιοι θα προκριθούν από τα μεταξύ τους ματς για τη φάση των «16». Σε Γερμανούς (Λεβερκούζεν που έχει μεγάλο πλεονέκτημα επί της Ρέιντζερς), Ελβετούς (Βασιλεία, μετά το 3-0 επί της Άιντραχτ μέσα στη Φρανκφούρτη στο πρώτο ματς), Δανούς ή Τούρκους (με το Μπασάκ-Κοπεγχάγη 1-0 στο πρώτο παιχνίδι) ή τους Ουκρανούς της Σαχτάρ (που έχει νικήσει 2-1 εκτός έδρας στο πρώτο ματς τη Βόλφσμπουργκ). Μπορεί κάποιες ομάδες να έχουν βαρύτερο όνομα, αλλά εάν περάσει τη Γουλβς θεωρείται σίγουρο ότι ο Ολυμπιακός και ο Μαρτίνς πιο πολύ απ’ όλες τη Σαχτάρ θα θέλουν να αποφύγουν.

Αν σκεφτεί κανείς ότι ούτε το κλαμπ έχει καλή παράδοση απέναντι στις ομάδες αυτής της χώρας (αποκλεισμός από Μέταλιστ, από Ντνίπρο, αλλά και μαζί με τον Μαρτίνς πέρυσι από την Ντιναμό Κιέβου), αλλά ούτε ο Πορτογάλος τα καταφέρνει εναντίον των Ουκρανών. Διότι εκτός από την παρουσία του στον πάγκο του Ολυμπιακού στον περσινό αποκλεισμό από την Ντιναμό Κιέβου (2-2 και 0-1), είχε κοουτσάρει και τη Ρίο Άβε (το 2014), με πλήρη αποτυχία απέναντι πάλι στην Ντιναμό Κιέβου, με δύο ήττες (0-3 μέσα και 0-2 έξω).

Κόντρα σε Ισπανούς ο Ολυμπιακός έχει φέρει και καλά και άσχημα αποτελέσματα τα τελευταία χρόνια, αλλά δεν μπορεί να πει κανείς ότι θα είναι αποκλεισμένος «από χέρι», ειδικά εάν βρεθεί στον δρόμο του η Χετάφε αντί για τη Σεβίλη. Ενώ από τη στιγμή που κοίταξε στα μάτια πέρυσι και απέκλεισε τη Μίλαν, το ίδιο μπορεί να πετύχει απέναντι σε ισχυρότατες ομάδες της Σέριε Α, όπως η Ίντερ ή η Ρόμα. Την Μπασάκ την είχε αποκλείσει στα προκριματικά. Δεν μπορεί να είναι «φόβητρο» ούτε η Λεβερκούζεν (που έχει και την τραυματική εμπειρία στην ιστορία της του 6-2 της Ριζούπολης), αλλά ούτε φυσικά και η Βασιλεία ή η Κοπεγχάγη.

Πέμπτον: Η αναστάτωση που έχει προκληθεί από τον κορονοϊό στο ποδόσφαιρο έχει φέρει πλήρη αβεβαιότητα και στις ίδιες τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Το πλάνο που υπάρχει είναι να διεξαχθούν μέσα στον Αύγουστο όλα τα παιχνίδια που εκκρεμούν στο Τσάμπιονς Λιγκ και στο Γιουρόπα Λιγκ.

Με νοκ άουτ αναμετρήσεις σε ουδέτερες έδρες τόσο στα προημιτελικά όσο και στα ημιτελικά να είναι ένα πολύ σοβαρό πλάνο που εξετάζεται αυτήν τη στιγμή από την ΟΥΕΦΑ, προκειμένου να γίνει δυνατή η ολοκλήρωση των διοργανώσεων με τους τελικούς (σε Κωνσταντινούπολη και Γκντανσκ) στα τέλη Αυγούστου. Εάν πράγματι συμβεί κάτι τέτοιο, τότε ο Ολυμπιακός μπορεί να μην έχει τη δύναμη της έδρας του (όπως άλλωστε το ίδιο θα ισχύει για όλες τις ομάδες), αλλά σε μονά παιχνίδια, σε ουδέτερα γήπεδα, έχει σαφώς έναν λόγο παραπάνω να ελπίζει ότι απέναντι σε ισχυρότερες από εκείνον ομάδες (τύπου Γιουνάιτεντ, Ίντερ), θα έχει περισσότερες πιθανότητες να καταφέρει να κάνει πάλι υπερβάσεις.

Έκτον: Εάν εξαιρέσει κανείς τη Λεβερκούζεν από τη Γερμανία, εκεί όπου ήδη έχε επαναρχίσει το πρωτάθλημα με τις χθεσινές αναμετρήσεις (με τη Λεβερκούζεν να μπαίνει αύριο στη δράση, στη Βρέμη με τη Βέρντερ), σε όλα τα υπόλοιπα πρωταθλήματα οι ημερομηνίες επανεκκίνησης θα είναι πάνω κάτω οι ίδιες. Συνεπώς δεν θα υπάρχει τέτοιου τύπου μειονέκτημα για τον Ολυμπιακό στη συνέχεια του Γιουρόπα και εφόσον αποκλείσει τη Γουλβς και πάει στους «8».

Έβδομον: Οι φιλοδοξίες για ένα τόσο φαινομενικά υπερβολικό στόχο δεν ανήκουν μόνο στον Πέδρο Μαρτίνς, ο οποίος έκανε τη δήλωση περί ονείρου συμμετοχής σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Δεν είναι μόνον ο Πορτογάλος που το οργανώνει και το πιστεύει. Η ίδια φιλοδοξία υπάρχει διαχρονικά στον κόσμο του Ολυμπιακού αλλά και στις διοικήσεις του. Είναι ένας πολύ μεγάλος στόχος για τον Βαγγέλη Μαρινάκη έπειτα από μια δεκαετία παρουσίας στο διοικητικό «τιμόνι» και στην ιδιοκτησία της ΠΑΕ. Είναι και μια επιδίωξη η οποία θεωρείται εφικτή από στελέχη της ομάδας που έχουν καταφέρει να πετύχουν κάτι αντίστοιχο προτού συνεργαστούν με τον Ολυμπιακό, όπως για παράδειγμα ο Κριστιάν Καρεμπέ.

Ή έχουν φτάσει πολύ κοντά όπως ο Ματιέ Βαλμπουενά, για τον οποίο θα είναι επίσης μια μεγάλη προσωπική δικαίωση για την πολυετή καριέρα του στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Όπως θα είναι για τον Αβραάμ και τον Τοροσίδη που έχουν συνδέσει την πορεία τους με τον Ολυμπιακό ή ακόμη και για τον Ομάρ με τον Φορτούνη που βρίσκονται έξι χρόνια στην πειραϊκή ομάδα. Αλλά και για παίκτες μεγάλης αξίας, όπως ο Γκιγιέρμε που πριν από λίγο καιρό είχε δηλώσει σε μια συνέντευξή του στη Βραζιλία ακριβώς το ίδιο πράγμα. Και είναι κάτι το οποίο πιστεύει ειλικρινά ότι μπορεί να συμβεί, όπως και άλλοι συμπαίκτες του με μεγάλη αυτοπεποίθηση απέναντι σε κάθε αντίπαλο. Και γι’ αυτόν τον λόγο, λοιπόν, για όσα βλέπει γύρω του, στο περιβάλλον του, στους συνεργάτες του, ο Πέδρο Μαρτίνς μίλησε για τελικό στην Ευρώπη με τον Ολυμπιακό.

Όλα τα παραπάνω είναι, βέβαια, θεωρίες. Όχι, όμως, θεωρίες συνωμοσίας. Όλα καταλήγουν στο ότι αν ο Ολυμπιακός μπορέσει και αποκλείσει τη Γουλβς, τότε τίποτα δεν μπορεί να… αποκλειστεί. Και σίγουρα πολύ δύσκολα θα αποκλείσει τον ίδιο τον Ολυμπιακό οποιοσδήποτε από τους συλλόγους που θα κληθούν να το κάνουν. Κι ο Μαρτίνς όλα τα παραπάνω τα ξέρει, τα προγραμματίζει και γι’ αυτό δεν έκανε καθόλου τυχαία τη δήλωση περί ονείρου για τελικό. Δεν το βλέπει σαν άπιαστο όνειρο, δουλεύει και σχεδιάζει να το πετύχει ΚΑΙ αυτό…