Παναθηναϊκός: Οι «μικροί»… ξεπόρτισαν!

Αρκετή κουβέντα έγινε πριν από δύο χρόνια για το πρότζεκτ της ελληνοποίησης στον Παναθηναϊκό, με τον Γιώργο Δώνη και τον Νίκο Νταμπίζα να αναλαμβάνουν να το υλοποιήσουν. Η αλήθεια είναι πως υπαγορεύθηκε και από τις τραγικές οικονομικές συνθήκες που επικρατούσαν στην ΠΑΕ εκείνη την εποχή μετά την απόφαση του Γιάννη Αλαφούζου να… τραβήξει την πρίζα ξαφνικά στην ομάδα τον Σεπτέμβριο του 2017.

Έτσι λοιπόν οι «πράσινοι» ανέβασαν στην πρώτη ομάδα πολλά νέα παιδιά συγκροτώντας τα «πιτσιρίκια του Δώνη». Αρκετοί από αυτούς πάντως άρπαξαν την ευκαιρία και το «ΦΩΣ» κάνει τον… απολογισμό του όλου εγχειρήματος με την καθεμία από αυτές τις περιπτώσεις.

Αχιλλέας Πούγγουρας: Πήγε στον Παναθηναϊκό τον Αύγουστο του 2018, ως μια λύση που ενδεχομένως θα μπορούσε να βοηθήσει για κάποια δεκάλεπτα από τον πάγκο. Ωστόσο αναδείχθηκε ως ο πιο βελτιωμένος παίκτης του «τριφυλλιού» και αποτελεί τον παίκτη με τα συνεχόμενα… limit up στο χρηματιστήριο των αξιών μεταξύ των «πιτσιρικάδων» στο Κορωπί. Τον βοήθησε σε υπερθετικό βαθμό η συνύπαρξή του με τον Μπαρτ Σένκεφελντ, ο οποίος είναι μέντοράς του μέσα κι έξω από το γήπεδο. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα που αρκετοί σκάουτερ ομάδων παρακολουθούσαν αγώνες του Παναθηναϊκού για να δουν άλλους παίκτες και… σημείωναν το όνομα του Λαρισαίου!

Νώντας Παντελάκης: Πήγε στον Παναθηναϊκό τον Αύγουστο του 2018 στο… παιδομάζωμα του Νίκου Νταμπίζα, αλλά δεν μπόρεσε να δείξει πολλά πράγματα. Έκανε κάποια καλά παιχνίδια, αλλά δεν είχε διάρκεια με αποτέλεσμα να μείνει ελεύθερος και να μετακινηθεί στον ΠΑΣ Γιάννινα, όπου πάντως έκανε εντυπωσιακές εμφανίσεις

Φάνης Μαυρομμάτης: Ένα από τα μεγάλα πρότζεκτ του Παναθηναϊκού και από τους παίκτες στους οποίους οι «πράσινοι» ποντάρουν. Τον Ιούλιο του 2015 υπέγραψε τριετές επαγγελματικό συμβόλαιο με το Παναθηναϊκό και ενσωματώθηκε στο ρόστερ της Κ20. Κατά τη διάρκεια της σεζόν 2016-2017 υπέστη ρήξη χιαστών και έμεινε εκτός αγωνιστικής δράσης για 6 μήνες χάνοντας το υπόλοιπο της χρονιάς. Επέστρεψε στη δράση τη σεζόν 2017-2018 ως αρχηγός της ομάδας Κ20 του Παναθηναϊκού, ενώ στη συνέχεια ήταν στη βασική ενδεκάδα με μια «γεμάτη» χρονιά αφήνοντας εξαιρετικές εντυπώσεις ως αριστερός στόπερ. Η άνοδος του Πούγγουρα και κυρίως η απόκτηση του Σένκεφελντ τον «εκπαραθύρωσαν» από την ενδεκάδα και παραχωρήθηκε δανεικός στη Σοντερίσκε της Δανίας. Είχε κάποια καλά παιχνίδια, αλλά δεν πρόλαβε να αποκτήσει διάρκεια, καθώς διακόπηκαν όλα λόγω του κορονοϊού. Ωστόσο θα επιστρέψει στο Κορωπί και θα είναι η πρώτη εναλλακτική λύση στα 22 χρόνια του.

Ηλίας Χατζηθεοδωρίδης: Αποκτήθηκε κι αυτός το 2018 μένοντας ελεύθερος από την Τσέλτεναμ χωρίς πολλές ελπίδες για να… πιάσει είναι η αλήθεια. Κι όμως, η επιμονή του στην προπόνηση, η εξέλιξή του, η απόφασή του να προσαρμοστεί στα δεδομένα παίζοντας πότε μπακ, πότε χαφ «υποχρέωσαν» τον Γιώργο Δώνη να τον εμπιστεύεται ολοένα και περισσότερο. Έτσι αποτελεί μία από τις καλές λύσεις στο ρόστερ της ομάδας. «Ανακάλυψη» Νταμπίζα…

Βαγγέλης Θεοχάρης: Είναι από τα 12 χρόνια του στις Ακαδημίες του Παναθηναϊκού και αποτελεί ένα από τα ταλέντα στα οποία οι «πράσινοι» ποντάρουν. Παίζει ως κεντρικός αμυντικός στην ανδρική ομάδα (αμυντικό χαφ στα ματς των υποδομών) με την οποία έχει μία συμμετοχή. Το καλοκαίρι είναι πιθανό να δοθεί δανεικός για να πάρει παιχνίδια.

Χρήστος Δώνης: Ο πιο… μεγάλος από τους «μικρούς». Αποτέλεσε τον παίκτη-στοίχημα όταν ξεκίνησε το πρότζεκτ της ελληνοποίησης τον Αύγουστο του 2018. Παρά την προκατάληψη για τη σχέση του με τον πατέρα του, Γιώργο, είναι από τους καλύτερους παίκτες του Παναθηναϊκού, διεθνής και με πολλά περιθώρια ακόμα για βελτίωση.

Πασχάλης Στάικος: Κι αυτός «προϊόν» των Ακαδημιών του Παναθηναϊκού, χαφ με καλά στοιχεία, αλλά δεν κατάφερε να εδραιωθεί. Πολύ καλός ποδοσφαιριστής, που δεν το έδειξε στον αγωνιστικό χώρο. Πέρσι έμεινε ελεύθερος και συνέχισε στον ΟΦΗ.

Γιάννης Μπουζούκης: Το «next big thing» του «τριφυλλιού». Από τα πρώτα παιχνίδια η τεχνική του, η διορατικότητά του και το ταλέντο του είναι ευδιάκριτα. Πήρε αμέσως ευκαιρίες, τις εκμεταλλεύτηκε και εδραιώθηκε στην ενδεκάδα. Η αλλαγή ρόλου πέρσι τον δυσκόλεψε πολύ, αφού δεν μπορεί να παίζει στη γραμμή, αλλά η επιμονή του στην προπόνηση και η συνεχής δουλειά προοιωνίζουν πως το ελληνικό ποδόσφαιρο θα έχει έναν πολύ καλό ποδοσφαιριστή.

Χρήστος Κουντουριώτης: Αριστερό εξτρέμ με καλή τεχνική, που δεν μπόρεσε να δείξει πολλά πράγματα στις ομολογουμένως λίγες ευκαιρίες που πήρε. Από πέρσι το καλοκαίρι είναι ελεύθερος παίζοντας στη σλοβάκικη Ζέμλιν Μιχάλοβτσε.

Τάσος Χατζηγιοβάνης: Μαζί με τον Μπουζούκη είναι οι «Διόσκουροι» του Κορωπίου. Ο ένας δεξιά, ο άλλος αριστερά στην επίθεση. Από πολύ μικρός στο «τριφύλλι» και από νωρίς (2016) στην ανδρική ομάδα. Από το 2018 είναι βασικός και (σχεδόν) αναντικατάστατος. Με πολλά πάνω κάτω στην απόδοσή του αλλά με ηγετική φυσιογνωμία και συνεχή εξέλιξη είναι μία από τις μεγάλες ελπίδες του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Δημήτρης Εμμανουηλίδης: Ο βενιαμίν της… πιτσιρικαρίας και ένας από τους παίκτες στους οποίους οι πάντες στο Κορωπί έχουν αδυναμία. Από μικρός στις Ακαδημίες, σπιρτόζος, με έκρηξη και καλά τελειώματα. Έγινε λάθος πέρσι και δόθηκε δανεικός, καθώς θα μπορούσε να πάρει ευκαιρίες στον Παναθηναϊκό. Μετά από ένα κακό διάστημα όμως προσαρμόστηκε στον Πανιώνιο και λίγο πριν από το τέλος της σεζόν ήταν από τους διακριθέντες. Θα επιστρέψει και θα πάρει πολλές ευκαιρίες.

Νίκος Βέργος: Η χαμένη ευκαιρία στο ματς Κυπέλλου με τη Λαμία, όπου ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε, ίσως του στοίχισε πολύ. Ένας επιθετικός με έφεση στο γκολ, καλές τοποθετήσεις και σωματικά προσόντα. Δεν πήρε περισσότερες ευκαιρίες, αλλά ο δανεισμός του στην Έρκουλες τον Ιανουάριο τον βοήθησε και μάλλον θα παραμείνει εκεί τη νέα σεζόν.

Αργύρης Καμπετσής: Κι αυτός… στρατολογήθηκε στο «παιδομάζωμα» των Νταμπίζα - Δώνη τον Αύγουστο του 2018 και η παρουσία του στα τμήματα υποδομής της Ντόρτμουντ προδιέθετε για κάτι εξαιρετικό. Οι φίλαθλοι είδαν έναν παίκτη που ξέρει πολύ καλά τη θέση του σέντερ φορ, αλλά θέλει ακόμα παραστάσεις, εμπειρία και αρκετή βελτίωση για να μετουσιωθεί σε γκολ η πολλή δουλειά που κάνει μέσα στο γήπεδο.