Αρκεί όταν επιστρέψει, να είναι όπως το αγαπήσαμε!

Ο Γιάννης Κατσαρός γράφει στο ΦΩΣ για το πώς το ποδόσφαιρο πρέπει να επιστρέψει. Ποτέ ξανά χωρίς κόσμο. 

Αρκεί όταν επιστρέψει, να είναι όπως το αγαπήσαμε!

Μια εβδομάδα και κάτι ημέρες πέρασαν από την τελευταία φορά που είδαμε ποδόσφαιρο. Τελευταίο, το παιχνίδι του Ολυμπιακού με τη Γουλβς στο άδειο λόγω…κορονοϊού, «Γεώργιος Καραισκάκης». Ένα ματς με γκολ (1-1), ένταση και ανοιχτούς «λογαριασμούς». Κάτι όμως του έλλειπε, και αυτό ήταν η παρουσία φιλάθλων στις κερκίδες.

Η εξάπλωση του φονικού αυτού ιού, σταμάτησε κάθε αθλητική δραστηριότητα στον πλανήτη (ορθώς έγινε) και άπαντες αναμένουμε την επιστροφή στην…κανονικότητα. Με μια διαφορά όμως. Όταν θα παρακολουθήσουμε ξανά αγώνα να έχει κόσμο στις εξέδρες.

Να ακούμε τα συνθήματα, τα πανηγύρια, τα σφυρίγματα και όχι τις φωνές των ποδοσφαιριστών και τις οδηγίες των προπονητών. Να μας συγχωρέσετε αλλά αυτό, δυστυχώς, δεν είναι ποδόσφαιρο. Το δημοφιλέστερο άθλημα του πλανήτη δεν έχει…νοστιμάδα χωρίς θεατές. Η ουσία του είναι να κάνει τον κόσμο να ξεχνάει τα προβλήματα του. Να έχει ο καθένας μας την ευκαιρία να πάρει το εισιτήριο και να δει από κοντά την αγαπημένη του ομάδα.

Τι και αν μπήκαν επτά γκολ στο Βαλένθια - Αταλάντα, τι και αν παίζουν οι καλύτερες ομάδες του κόσμο, τι και αν είναι τελικός Τσάμπιονς Λιγκ, κανένας δεν μπορεί να απολαύσει ένα ματς χωρίς κόσμο. Και αυτό είναι νόμος! Κάντε εικόνα μια αναμέτρηση με οπαδούς και των δύο ομάδων και ένα άλλο όπου ακόμη και ο ήχος από την επαφή με τη μπάλα φτάνει στα αυτιά σας.

Ο ρυθμός, η ένταση, η ενέργεια που εισπράττουν οι παίκτες δεν συγκρίνεται με τίποτα άλλο. Ρωτήστε και εκείνους. Δεν υπάρχει ούτε ένας που θα θέλει να παίξει σε ένα «κρύο» γήπεδο και δικαιολογημένα μάλιστα. Άλλωστε, πέραν της εμπορικότητας που έχει αποκτήσει το ποδόσφαιρο, δεν έχει χάσει ακόμη την ουσία του, που είναι η διασκέδαση.

Ας αργήσει λοιπόν, αρκεί να είναι κανονικό ποδόσφαιρο

Μερικοί μάλιστα είπαν – με αρκετό θράσος- να συνεχιστούν κανονικά τα πρωταθλήματα αλλά με «λουκέτο» στις θύρες. Τους αθλητές βέβαια λίγοι τους σκέφτηκαν, οι οποίοι ήταν, είναι και θα είναι οι πρωταγωνιστές. Δηλαδή, εκείνοι να εκτεθούν στον κορονοϊό, την ίδια ώρα που όλες οι μεγάλες πόλεις της Ευρώπης έχουν ερημώσει.

Άγνωστο λοιπόν πότε θα ξαναμπούμε σε κανονικούς, αγωνιστικούς ρυθμούς. Προτεραιότητα έχει η δημόσια υγεία. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δοκιμάζεται και το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να προφυλαχθούμε, ακούγοντας προσεκτικά κάθε οδηγία. Ας κάνουμε υπομονή, να φερθούμε με σύνεση απέναντι σε έναν δημόσιο κίνδυνο και όλα θα γίνουν όπως ήταν πριν.

Ας αργήσει να επιστρέψει λοιπόν, το ποδόσφαιρο στη ζωή μας. Τίποτα δεν χάνεται. Ειδικά ο «βασιλιάς των σπορ». Αρκεί όταν θα έρθει να είναι κανονικό. Όπως το αγαπήσαμε. Με κόσμος στις εξέδρες. Με πανό, τύμπανα, χαρτάκια και παλμό. Και κυρίως, όλοι να είναι υγιείς και νικητές στη «μάχη» με τον συγκεκριμένο αντίπαλο. Να μπορούν να πανηγυρίσουν με τη ψυχή τους!