Γι΄αυτό έκλαιγαν οι Τούρκοι
Στο ποδόσφαιρο όλα έχουν την εξήγησή τους. Όπως και η αποθέωση του Βαλμπουενά από τους φίλους της Φενέρ και η απογοήτευση για την απώλεια ενός 35άρη παίκτη, έπειτα μάλιστα από μία κακή σεζόν για την ομάδα τους. Τώρα; Τώρα, VAR εσείς; VARμπουενά εμείς!
Κανείς φυσικά δεν έδινε σημασία σε όσους έλεγαν όταν ο Ολυμπιακός πήρε τον Βαλμπουενά πως είναι «ξεζουμισμένος» και ότι δεν θα βγάζει ενενηντάλεπτα ή θα έπαιζε σε ένα ματς και σε τρία θα κάθεται. Όσοι ξέρουν την καριέρα του παίκτη - και ο Καρεμπέ, με τον Μοντέστο πολύ καλύτερα απ όλους, διότι γνώριζαν και τον χαρακτήρα του, την προσωπικότητά του - δεν είχαν αμφιβολίες. Ο Ολυμπιακός έφερνε έναν ποδοσφαιριστή μεγάλης αξίας που ήταν βέβαιο ότι θα τον βοηθούσε.
Τολμώ να πιστεύω ότι ούτε ο Καρεμπέ, με τον Μοντέστο και τον Μαρτίνς περίμεναν ότι ο Βαλμπουενά θα πετύχαινε όσα έχει προσφέρει έως τώρα. Να έχει συμμετοχή στα μισά από τα γκολ της ομάδας, να μένει στο γήπεδο με αστείρευτες δυνάμεις μέχρι το τελευταίο λεπτό και να έχει γίνει ο απόλυτος ηγέτης του Ολυμπιακού. Κάτι μάλιστα που ήταν ακόμη πιο αναγκαίο μετά τη μεγάλη ατυχία με τον Κώστα Φορτούνη.
Ολυμπιακός: Κινήσεις επίθεσης από την αρχή χωρίς τέλος
Ο Βαλμπουενά βάζει γκολ ο ίδιος, δημιουργεί για όλους τους συμπαίκτες του, τώρα τελευταία έχει απίστευτη «σύνδεση» με τον Ελ Αραμπί, ενώ η «χημεία» του με τον Ποντένσε έδωσε απαντήσεις σε όσους έλεγαν ότι δεν χωράνε οι δύο κοντοί στην ενδεκάδα. Στη Λάρισα έδωσε τη νίκη, πάλευε σαν σκυλί στο χωράφι και μοίραζε τα γκολ με το τσουβάλι και με τον... Ευαγγέλου και το VAR να τα ακυρώνουν. Σα να λέμε VAR εσείς; VARμπουενά εμείς!
Ομολογώ ότι κάτι δεν καταλάβαινα όταν αποκτήθηκε ο Γάλλος παικταράς. Πώς ήταν δυνατό να τον αποθεώνουν τόσο έντονα οι φίλοι της Φενέρ; Να σηκώνεται ένα γήπεδο στο πόδι για να τον χειροκροτήσει, με τους Τούρκους στην εξέδρα να τραγουδάνε το όνομά του και να κλαίνε. Να γεμίζουν με ευχές και λόγια λατρείας τους λογαριασμούς του στα social media. Όλα αυτά για έναν παίκτη 35 ετών που έφυγε έπειτα από μια σεζόν τραγική για τη Φενέρ στο πρωτάθλημα. Έκτη (!) βγήκε πέρυσι η πρώην ομάδα του Ματιέ, ο ίδιος είχε 4 γκολ και 8 ασίστ, αλλά κοντεύει να τους φτάσει στον Ολυμπιακό αυτούς τους αριθμούς μέσα σε ένα μήνα.
Εντάξει, είχε βοηθήσει την Φενέρ να φτάσει στους «32» του Γιουρόπα, ήταν βασικός στο πρώτο ματς με την Ζενίτ, στο 1-0 της Πόλης και δεν έπαιξε λόγω τραυματισμού στο 1-3 της Ρωσίας, αλλά και πάλι δεν καταλάβαινα γιατί τόσος «θόρυβος» από τους Τούρκους στην αποχώρησή του.
Τώρα έχω καταλάβει. Νομίζω όλοι μας...
