Μιχάλης Φωτίου: Γιατί δεν έπαιξε ο Νοβοσέλατς στο μπαράζ του 1982 με τον Παναθηναϊκό!

Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι ο Ολυμπιακός που πήρε 4 σερί πρωταθλήματα στην αρχή της δεκαετίας του '80, έκανε κάτι πρωτοφανές για όλες τις ομάδες στο ελληνικό ποδόσφαιρο από τη θέσπιση της Α' Εθνικής Κατηγορίας.

Μιχάλης Φωτίου: Γιατί δεν έπαιξε ο Νοβοσέλατς στο μπαράζ του 1982 με τον Παναθηναϊκό!

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Το είχε ξανακάνει αυτό μόνο πριν το 1960. Στην Α' Εθνική κατηγορία όμως δεν είχε ξανασυμβεί από καμία ομάδα τέτοιο κατόρθωμα.

Μία μορφή στο κέντρο της άμυνας του Ολυμπιακού ήταν ο Κροάτης, Μάρτιν Νοβοσέλατς. Γιουγκοσλάβος τότε. Πολύ αργότερα, όταν διασπάστηκε η Γιουγκοσλαβία, έγινε ομοσπονδιακός προπονητής στην Εθνική Ελπίδων της Κροατίας.

Το παράδοξο με τον Νοβοσέλατς είναι ότι όταν ήρθε στον Ολυμπιακό, δεν τον ήξερε στο εξωτερικό κανείς. Δεν ήταν γνωστός, δεν είχε βγει ποτέ εκτός Γιουγκοσλαβίας, είχε παίξει βέβαια σε υψηλό επίπεδο στη χώρα του, αλλά δεν ήταν ονοματάρα. Και ήρθε εδώ και κατέπληξε φέρνοντας ένα εντελώς διαφορετικό στιλ παιχνιδιού από κεντρικό αμυντικό. Θα τα διαβάσετε, τι μου λένε οι δύο άλλοι κεντρικοί αμυντικοί του Ολυμπιακού που έπαιξαν μαζί του, ο Σταύρος Παπαδόπουλος που ήταν και κολλητός του, και ο Πέτρος Μίχος.

Υπάρχουν όμως ορισμένοι μύθοι, ορισμένες ιστορίες που είναι θολές και πρέπει να απαντηθούν. Η βασικότερη όλων είναι γιατί δεν έπαιξε ο Νοβοσέλατς στο μπαράζ με τον Παναθηναϊκό το 1982. Προσέξτε, μιλάμε για τον πιο βασικό παίκτη του Ολυμπιακού! Μιλάμε για έναν δάσκαλο στην άμυνα, θα δείτε τι λένε οι συμπαίκτες του.

Μιλάμε για έναν παίκτη που 3 χρόνια στον Ολυμπιακό πήρε 3 πρωταθλήματα, πήρε νταμπλ, και δεν έλειψε από αγώνα! Είχε παίξει 101 συνεχόμενα ματς με τον Ολυμπιακό! Δεν τραυματιζόταν, δεν αρρώσταινε, δεν έπαιρνε κάρτες, δεν λούφαρε, ήταν σούπερ επαγγελματίας.

Το πρόβλημα ήταν η γλώσσα, δεν ήξερε καμία βασική γλώσσα, μόνο τη μητρική του. Πώς ήρθε στον Ολυμπιακό; Ας είναι καλά ένας μεγάλος προπονητής που μου τον ύμνησε και ο Λεμονής, παρ' ότι δεν πήρε το πρωτάθλημα. Έβγαλε πολλά νέα παιδιά που έπειτα έπαιξαν για 10 χρόνια στον Ολυμπιακό, άλλαξε θέση στον Βαμβακούλα από φορ, και έφερε με τις γνωριμίες του τον Νοβοσέλατς. Δεν το λέω εγώ, το λέει ο άνθρωπος που μου μιλάει παρακάτω στη συνέντευξη και ξέρει όλο το παρασκήνιο.

Πέρα από συνεντεύξεις κυνηγάω και το ρεπορτάζ. Πολλές φορές το ρεπορτάζ σού δίνει την ιδέα για να βγάλεις κάτι καλό από μια συνέντευξη. Πρέπει να ξέρεις στο παρασκήνιο τι γίνεται για να μπορείς να ρωτήσεις τον άλλο κάτι καλό στη συνέντευξη. Αλλιώς ρωτάς «καλά είστε»; «Πώς αισθάνεστε που»...

Ο Μιχάλης Φωτίου τα λέει όλα!

Ο Μιχάλης Φωτίου τόσα χρόνια δεν μίλαγε. Φέτος αποκάλυψε πολλά για τον Γουλανδρή στο αφιέρωμα που κάναμε στο μεγάλο πρόεδρο του Ολυμπιακού. Ξέρει όμως πολλά και για την ομάδα του Νταϊφά, αφού έλυνε και έδενε τότε σε επιτελικό κορυφαίο πόστο. Διαβάστε λοιπόν τι μου είπε ο Φωτίου που τότε ήταν το δεξί χέρι του Νταϊφά.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο ένθετο που κυκλοφόρησε με το «ΦΩΣ» στις 25/6/2019

Διερμηνέα τού είχατε τότε του Νοβοσέλατς;

Όχι.

Μα δεν μιλάει αγγλικά ή γαλλικά ή άλλη διεθνή γλώσσα.

Είχε τον Τόζα Βεσελίνοβιτς προπονητή που ήταν και αυτός Γιουγκοσλάβος. Έμαθε λίγα σπαστά ελληνικά τότε, και με νοήματα. Ήταν τόσο άριστος επαγγελματίας που μίλαγε με τη μπάλα του στο γήπεδο.

Πώς ήρθε στον Ολυμπιακό;

Ο Τόζα τον έφερε. Του χρωστάμε πολλά του Βεσελίνοβιτς. Αυτός μας τον έφερε και με λίγα λεφτά μάλιστα! Αυτή ήταν η μεγαλύτερη προσφορά του στον Ολυμπιακό, ο ερχομός του Νοβοσέλατς.

Γιατί δεν έπαιξε στο μπαράζ με τον Παναθηναϊκό;

Ξύνεις πληγές τώρα.

Ο Σταύρος Παπαδόπουλος και ο Πέτρος Μίχος μού είπαν ότι είχε λήξει το συμβόλαιό του επειδή το μπαράζ είχε αναβληθεί, και δεν τα βρήκε στα λεφτά με τον Νταϊφά. Εγώ έμαθα όμως ότι υπάρχει κι άλλο παρασκήνιο. Το ματς στη Λεωφόρο με τη σφαγιαστική διαιτησία, το 3-2.

Να τα πάρουμε με τη σειρά. Ο Νοβοσέλατς ήξερε τεράστια μπάλα. Δίδαξε τους άλλους αμυντικούς εδώ ποδόσφαιρο. Το μόνο μείον του ήταν ότι δεν πήδαγε στο κεφάλι ψηλά, αλλά ήξερε τόση μπάλα. Και ήταν ηθικό στοιχείο. Τρομερός χαρακτήρας. Το τονίζω ότι ήταν ηθικό στοιχείο.

Ελάτε να μιλήσουμε ξεκάθαρα. Πίστευαν κάποιοι τότε στην ομάδα ότι τα είχε πάρει στο ματς με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο;

Ναι, είναι αλήθεια αυτό που λες. Δυστυχώς. Είχε φάει τέτοια λάσπη ο Νοβοσέλατς. Ενώ η διαιτησία μας είχε αδικήσει κατάφωρα με 3 πέναλτι, με ακυρωθέν γκολ του Μητρόπουλου, με την άλλη φάση που σου είπε ο Λεμονής, είχαν γίνει τρελά πράγματα. Κάποια ντόπια λαμόγια όμως έλεγαν στον Νταϊφά ότι ο Νοβοσέλατς τα πήρε και στέκονταν σε μία φάση που γύρισε αργά τη μπάλα στον Σαργκάνη και από εκεί δόθηκε ένα πέναλτι υπέρ του Παναθηναϊκού. Ενώ άλλοι τα είχαν πάρει σε εκείνο το ματς- όπως αποδείχτηκε! Τα έριξαν στον Νοβοσέλατς.

Ποιοι άλλοι τα είχαν πάρει; Έχω μάθει και εγώ διάφορα.

Δεν μπορώ να πω. Ο Νοβοσέλατς πάντως ήταν καθαρός. Και το απέδειξε με τη στάση του.

Δηλαδή;

Όταν ήταν να γίνει το μπαράζ με τον Παναθηναϊκό, είχε λήξει το συμβόλαιο του Νοβοσέλατς. Και είχαμε τραυματία τον Σταύρο Παπαδόπουλο, είχε πάει στην Κύπρο. Δεν είχαμε τότε ισάξιο παίκτη να αγωνιστεί σε τόσο σοβαρό ματς που θα έκρινε τον τίτλο. Μου λέει ο Νταϊφάς «να βρεις τον Μάρτιν να του δώσουμε κάποια χρήματα να παίξει. Τον χρειαζόμαστε». Απέδειξε λοιπόν τι χαρακτήρας ήταν. Αν τα είχε πάρει από τον Παναθηναϊκό πριν, δεν θα ήταν το πιο εύκολο για εκείνον να παίξει στο μπαράζ και να τα ξαναπάρει; Αφού υπήρχε ανοιχτή πόρτα και γνωριμία με τον Παναθηναϊκό πλέον. Θα έπαιρνε τα λεφτά από τον Νταϊφά για να παίξει ένα ματς, θα τα τσέπωνε και από τον Παναθηναϊκό. Όμως ο Νοβοσέλατς είπε «ευχαριστώ κ. πρόεδρε, αλλά δεν ξαναπαίζω στον Ολυμπιακό». Και φέραμε άρον άρον με ενέσεις τον Σταύρο Παπαδόπουλο να παίξει από την Κύπρο.