Το «νεκροταφείο» και η ηλικία του Βαλμπουενά

Πέρυσι τέτοια εποχή, ο Ολυμπιακός του αποψιλωμένου ρόστερ και των φευγάτων παικτών έμπαινε σε μια διαδικασία ολικής ανασύστασης του έμψυχου δυναμικού του, έχοντας ως βασικούς παρονομαστές την ελληνοποίηση του ρόστερ και τη δημιουργία ενός σταθερού κορμού με άξονα τουλάχιστον τριετίας. Οι κινήσεις που έγιναν ήταν μετρημένες και προσεκτικές κι ας ήταν εξαιρετικά δύσκολο στα πλαίσια του γενικότερου και επιβεβλημένου ξεσκαρταρίσματος. Αυτό, κακά τα ψέματα, πρέπει να πιστωθεί στους ιθύνοντες ως επιτυχία.

Ολυμπιακός: Έρχεται στην Αθήνα ο Βαλμπουενά

Το περσινό μεταγραφικό καλοκαίρι ήταν πάνω από όλα διδακτικό. Τα success story των Ποντένσε, Καμαρά, Ζοζε Σα, Μασούρα και Γκιγιέρμε έδειξαν πως στην Ελλάδα του 2019, ακόμη και ένας σύλλογος με την οικονομική ευρωστία του Ολυμπιακού πρέπει να κινείται με απαρέγκλιτους γνώμονες τις αρχές του προσεκτικού scouting και των διασυνδέσεων στη διεθνή αγορά!

Όμως φέτος, η εκκίνηση είναι εντελώς διαφορετική. Ο Ολυμπιακός, με τον προπονητή του υποψιασμένο, με τη βασική του ενδεκάδα του κατά τα 7/11 διαμορφωμένη, το ρόστερ του κατά 80% πλήρες και ένα δίμηνο να τον χωρίζει από τις πρώτες κρισιμότατες αγωνιστικές του υποχρεώσεις, είναι πλέον υποχρεωμένος να χτυπήσει στοχευμένα, καίρια και με όσο το δυνατόν μικρότερες πιθανότητες αποτυχίας.

Πληροί όμως ο Βαλμπουενά τα παραπάνω κριτήρια; Είναι ο παίκτης που πραγματικά μπορεί να δώσει το κάτι παραπάνω δεδομένης της ηλικίας και των τραυματισμών του; Για να απαντήσουμε πρέπει να εξετάσουμε τη μεταγραφή σε 3 βασικά επίπεδα:

1)Δεδομένη αξία

Αρχικά, δεν είναι δυνατόν να γίνεται η παραμικρή συζήτηση για το αν ένας παίκτης με το επίπεδο, την κλάση και τις παραστάσεις του 34χρονου Γάλλου έχει θέση στον Ολυμπιακό και το Ελληνικό πρωτάθλημα. Το γεγονός ότι μόνο το όνομα ενός παίκτη δεν αποτελεί αμάχητο τεκμήριο επιτυχίας μιας μεταγραφής, δεν σημαίνει ότι τα εχέγγυα του Ματιέ Βαλμπουενά δεν αποτελούν πολυτέλεια για το ταλαιπωρημένο Ελληνικό ποδόσφαριο. Μιλάμε για έναν παίκτη 52 φορές διεθνή με την Εθνική Γαλλίας, με πλούσια καριέρα σε διασυλλογικό επίπεδο και με χορό εκατομμυρίων να έχει στηθεί γύρω από τα πόδια του. Και το σημαντικότερο; Με τη συμμετοχή του Ολυμπιακού δεδομένη μέχρι πρόπερσι στο Champions League, πολλοί τείνουν να λησμονούν ότι στο τωρινό ρόστερ της ομάδας οι περισσότεροι παίκτες δεν έχουν αγωνιστεί ποτέ στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Στο βουνό που πρέπει να ανέβουν οι ερυθρόλευκοι για να επιστρέψουν εκεί που ανήκουν, η εμπειρία και η κλάση του Γάλλου θα είναι ισχυρά βέλη στη φαρέτρα του Μαρτίνς.

2)Το "νεκροταφείο"

Τα highlights του Βαλμπουενά: Έτσι... «κεντάει» ο Ματιέ (vids)

Επειδή κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις, οφείλουμε να σταθούμε στο μόνο πραγματικά αποθαρρυντικό στοιχείο της συγκεκριμένης μεταγραφής. Ο Ματιέ Βαλμπουενά της αδιαμφισβήτητης ποιότητας και της τεράστιας καριέρας προέρχεται από το Πανευρωπαϊκά μεγαλύτερο νεκροταφείο παικτών, ήτοι το Τουρκικό πρωτάθλημα. Ο Ολυμπιακός παραδοσιακά έχει καεί από ακριβές περιπτώσεις μεταγραφών από τη γειτονική χώρα, είτε οι παίκτες ήταν φερέλπιδες (Κόλιν Καζίμ Ρίτσαρντς) είτε εγνωσμένης αξίας (Εμμάνουελ Εμενίκε). Ο μόνος αντισταθμιστικός παράγοντας το παραπάνω επιχείρημα είναι το γεγονός ότι οι προηγούμενες σεζόν του Γάλλου είχαν αρκετές συμμετοχές, παρά τη δίχως προηγούμενο κατάπτωση της Φενέρμπαχτσε. Ακόμη και πέρυσι, μέσα στο απερίγραπτο χάλι της ομάδας της Κωνσταντινούπολης, ο Βαλμπουενά κατέγραψε 32 συμμετοχές με 8 γκολ και 4 ασσίστ, αποτελώντας ίσως τον μοναδικό διασωθέντα. Όμως και μόνο το γεγονός ότι ο Βαλμπουενά προτιμά στα 34 του να ενταχθεί σε μία νεανική ομάδα που φιλοδοξεί να επιστρέψει στο Champions League παρά σε ένα χρυσοφόρο κλουβί της Σαουδικής Αραβίας, λέει πολλά για τη νοοτροπία του.

3)Η ηλικία

Συνήθως «πιάνουν» στον Ολυμπιακό οι 30+

Ίσως η φράση «η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός» σας ακούγεται αμερικάνικο κλισέ βγαλμένο από το Sex and the City, γι αυτό θα μιλήσουμε με παραδείγματα, και μάλιστα μόνο με παραδείγματα της εποχής Μαρινάκη. Ο Αριέλ Ιμπαγάσα, έπιασε λιμάνι στα 34 του καθοδηγώντας μαεστρικά την ομάδα με την απαράμιλλη κλάση του για 2 γεμάτες σεζόν. Ο Τσόρι Ντομίνγκεζ αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό στα 32 προς 33 του. Ο Εστεμπάν Καμπιάσο στα 35 του. Ακόμη και περιπτώσεις όπως ο Σαβιόλα ή ο Πάντελιτς που αποκτήθηκαν σε προχωρημένη ηλικία προσέφεραν τα μέγιστα στο λιμάνι. Κοντολογίς, ασφαλέστερο κριτήριο από την ηλικία ενός παίκτη αποτελούν οι συμμετοχές που κατέγραψε τη σεζόν πριν αποκτηθεί. Η πρόσφατη μεταγραφική ιστορία του Ολυμπιακού βρίθει παραδειγμάτων παικτών που ήρθαν πριν τα 30 με νεκρές τις προηγούμενες σεζόν τους και απέτυχαν και αντίστοιχα με παίκτες πιο προχωρημένες ηλικίας που έκαναν τη διαφορά άμεσα, απλά επειδή προέρχονταν από γεμάτες σεζόν. Εκτός αν πιστεύετε ότι το Ελληνικό πρωτάθλημα έχει υπερβολικά εξοντωτικό ρυθμό για να ανταπεξέλθουν παίκτες παγκοσμίου κλάσης, ακόμη και στα 34 του.

Συμπερασματικά, ο Ματιέ Βαλμπουενά αποκτάται από τον Ολυμπιακό ως πολυτέλεια και όχι ως ανάγκη. Στα μάτια μου και μόνο αυτό το γεγονός δίνει στη μεταγραφή αυξημένες πιθανότητες επιτυχίας. Αν ο βραχύσωμος έμπειρος Γάλλος επρόκειτο να αποκτηθεί για να χτιστεί γύρω του μια ομάδα, η βάση συζήτησης θα ήταν διαφορετική και σίγουρα όχι τόσο αισιόδοξη. Από εδώ και πέρα, μένει μόνο να τον δούμε στο γήπεδο…