Έξω από τα γήπεδα είναι το πρόβλημα
Ορθές και μακάρι να υλοποιηθούν οι εξαγγελίες στη σύσκεψη για τη βία. Με μια μικρή ένσταση, μέσα στην όλη ένταση.
Ασφαλώς και χρειάζονται γενναίες και αποφασιστικές κινήσεις για να λυθεί το πρόβλημα της βίας στην Ελλάδα και παντού και σε ό,τι μας αφορά μετά τα τελευταία τραγικά συμβάντα στην Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα, δεν πάει άλλο.
Μόνο που και άλλες φορές δεν πήγαινε άλλο, αλλά πήγε. Εάν δεν υπάρξει για καιρό, όχι περιστασιακά και λόγω της πρόσφατης δολοφονίας, αυτή η τόλμη για ριζικές τομές και υλοποίηση όσων κι άλλες φορές εξαγγέλθηκαν, πάλι τα ίδια θα γίνουν. Αργά ή γρήγορα. Πάντως ποτέ, όχι.
Ολυμπιακός: Κινήσεις επίθεσης από την αρχή χωρίς τέλος
Όλα σωστά είναι όσα ειπώθηκαν, με πιο κοντά στην πραγματικότητα ότι για να σταματήσει αυτή η εκτεταμένη ένταση απαιτούνται κινήσεις μακριά από τα γήπεδα. Όχι τόσο μέσα σε αυτά.
Οι πρόσφατες δολοφονίες δεν έγιναν μέσα στα γήπεδα. Δεν έγιναν σε ώρα αγώνα. Οι περιπτώσεις ήταν διαφορετικές, αλλά οι αιτίες των συγκρούσεων ίδιες. Και των φονικών χτυπημάτων. Σε αρτηρίες. Στο πόδι του Άλκη, στο χέρι του Μιχάλη.
Στα γήπεδα, τουλάχιστον της Ελλάδας, δεν έρχονται σε επαφή οπαδοί αντίπαλων ομάδων πολύ απλά γιατί δεν υπάρχουν φιλοξενούμενοι. Εάν έχουν γίνει επεισόδια είναι ανάμεσα σε οπαδούς και Αστυνομία. Τον τελευταίο καιρό αυτό συμβαίνει. Με όποια επικινδυνότητα καταλαβαίνει κανείς ότι υπάρχει για μεγαλύτερα προβλήματα, εφόσον εντός των γηπέδων η επιτήρηση αυξηθεί και η επαφή γίνει στενότερη.
Οι αιτίες της βίας είναι πολλές και η κουβέντα δεν έχει τελειωμό. Δεν έχει να κάνει μόνο με το ποδόσφαιρο, πεδίο γίνεται το ποδόσφαιρο. Από την πλευρά των υπευθύνων απαιτείται σχεδιασμός, πρόληψη, θέληση, αυστηρές ποινές. Ολόκληρος ο μηχανισμός πρέπει να είναι σε επιφυλακή από τη στιγμή που ποτέ δεν ξέρεις από πού μπορεί να συμβεί.
Πάρα πολλά λέμε κάθε φορά. Λίγα κάνουμε. Οι αναλύσεις ωραίες είναι, οι ιδέες επίσης, τα προβλήματα λύνονται με πράξεις. Αν λύνονται. Και σε αυτή τη φάση, δεν προκύπτει ως ορθή η στενότερη συνάντηση αρχών και οπαδών μέσα στα γήπεδα. Μέτρα ασφαλείας εννοείται. Ακόμη περισσότερα. Μακριά από τα γήπεδα, όμως, θα πρέπει το πράγμα να λειτουργήσει καλύτερα. Μπας και έχει κάποια επιτυχία.
Πολύ μακριά αυτή την ώρα φαίνονται οι πραγματικές λύσεις. Παιδεία, μόρφωση, πολιτισμός, κοινωνικές ισορροπίες. Ας μην πάμε τόσο μακριά. Αλλά ας μη μείνει το γήπεδο και η εξέδρα ως η πιο εύκολη λύση. Διότι δεν είναι ή μπορεί να μην είναι.
