Ο επί 25 χρόνια ενωσιακός προπονητής στη Μικτή Αθηνών Τάσος Δημητρίου στο «ΦΩΣ»: «Δεν έχουμε γήπεδα»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Πέρασαν από τα χέρια του γνωστοί παίκτες όταν ήταν μικροί, παίκτες που μετά σήκωσαν το EURO 2004. Η εμπειρία του, μεγάλη. Γιατί δεν βγαίνουν Έλληνες παίκτες όπως έβγαιναν πριν από λίγα χρόνια; Διαβάστε τη συνέντευξη. Αυτά είναι θέματα ουσίας.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 22/11/2022

Από πότε είστε σε αυτό το πόστο;

Από το 1989! Συνολικά όμως είμαι ενωσιακός προπονητής της ΕΠΣ Αθηνών στη Μικτή Αθηνών για 25 χρόνια!

Γνωστοί παίκτες που πέρασαν από τη Μικτή Αθηνών με προπονητή εσάς;

Ο Καραγκούνης, ο Μπασινάς, ο Γιαννακόπουλος, ο Τζόρβας, ο Πετρόπουλος, ο Μάντζιος, ο Ντόι, ο Αλεξανδρόπουλος, πολλά παιδιά.

Πόσα παιδιά περίπου παίζουν στην ΕΠΣ Αθηνών;

Αν πάμε στις αναπτυξιακές ηλικίες από 12 χρόνων που κάνουν το δελτίο τους μέχρι 16-17 που τους έχουμε εμείς, μιλάμε για 10.000 παιδιά! Αν βάλεις και τους μεγάλους, υπολόγισε: 130 ομάδες με ρόστερ 25 παικτών: 3.250 ποδοσφαιριστές. Κάθε χρόνο δοκιμάζουμε 120-150 παιδιά και κρατάμε 30 από αυτά. Κάθε χρόνο, γιατί οι ηλικίες αλλάζουν.

Η ομάδα σας πώς ακριβώς λέγεται;

Μικτή Αθηνών Κ-16, προεθνική Κ-16. Υπάρχει και η Μικτή Αθηνών Κ-14.

Σε ποια ηλικία αρχίζει να ξεχωρίζει ένας ποδοσφαιριστής; Σε ποια ηλικία μπαίνει στο στόχαστρο των σκάουτερ;

Στην Κ-14 δείχνει ένα παιδί αν έχει τις προϋποθέσεις να κάνει κάτι παραπάνω. Μερικές φορές και στην Κ-12. Αλλά πιο σίγουρα στην Κ-14.

Βλέπετε διαφορά στα τωρινά παιδιά σε σύγκριση με πριν από 25 χρόνια; Τώρα είναι τα παιδιά του ίντερνετ και των έξυπνων κινητών.

Ωραία ερώτηση, κύριε Σινάνογλου. Βλέπω τη διαφορά των παικτών που ήταν από τις αλάνες και μπορούσαν να εκφράσουν την προσωπικότητά τους, να πάρουν δικές τους αποφάσεις. Εκεί υπήρχε το ταλέντο, αλλά δεν υπήρχαν η τεχνογνωσία και η σύγχρονη εκπαίδευση ώστε να αξιοποιηθεί το ταλέντο πιο επιστημονικά. Δεν υπήρχε η επιστημονική κατάρτιση των προπονητών που σήμερα υπάρχει με τις σχολές της ΕΠΟ σε συνεργασία με την ΟΥΕΦΑ. Σήμερα η εκπαίδευση των προπονητών είναι καλύτερη, πιο επιστημονική. Σήμερα οι προπονητές εκπαιδεύονται με βασικά προγράμματα υπό την αιγίδα της ΟΥΕΦΑ.

Η φτώχεια των γονέων τι ρόλο παίζει;

Σωστή ερώτηση κι αυτή. Οι γονείς κάνουν δύο δουλειές ο καθένας, δεν έχουν χρόνο να στηρίξουν τα παιδιά τους, να τα πηγαινοφέρνουν για προπόνηση, για αγώνες, δεν έχουν τις οικονομικές δυνατότητες, είναι ένα πρόβλημα. Επίσης τα παιδιά πλέον είναι πολύ πιεσμένα. Σχολείο, φροντιστήρια, ξένες γλώσσες, κομπιούτερ, δεν έχουν τη διάθεση που είχαν παλιά τα παιδιά για ποδόσφαιρο. Όμως έχουν καλύτερες συνθήκες. Όχι μόνο πιο καταρτισμένους προπονητές αλλά και καλύτερη υλικοτεχνική υποδομή. Λίγα χρόνια πριν τα παιδιά έπαιζαν σε ξερά γήπεδα. Τώρα πλέον παίζουν σε πλαστικό χλοοτάπητα. Βέβαια έχουμε τεράστιες ελλείψεις σε γήπεδα στην Αθήνα. Με αποτέλεσμα η εκπαίδευση να μην είναι όπως θα έπρεπε να είναι.

Θα τα πούμε παρακάτω για τα γήπεδα.

Είναι πολύ μεγάλο θέμα τα γήπεδα.

Θα τα πούμε, το υπόσχομαι. Τι κοιτάτε σε αυτές τις ηλικίες κάτω από 14 ετών;

Υπάρχει ένα προφίλ παίκτη προεθνικής ομάδας. Πρώτον, αγωνιστική ευφυΐα. Δεύτερον, τεχνική και επιδεξιότητα, να μπορεί να χειρίζεται την μπάλα κάτω από την πίεση του χώρου, του χρόνου και του αντιπάλου. Τρίτον, η ταχύτητα, να μπορεί να σκέφτεται και να εκφράζεται γρήγορα στον αγωνιστικό χώρο. Τέταρτον, η σωματολογική ανάπτυξη.

Στο τρίτο που μου είπατε για ταχύτητα. Δεν μετράει η ταχύτητα των ποδιών;

Βεβαίως. Εξετάζουμε την ταχύτητα στην ενέργεια, την ταχύτητα στην αντίδραση και τη δρομική ταχύτητα. Τα ερασιτεχνικά σωματεία είναι το κύτταρο του ποδοσφαίρου και ο αιμοδότης του. Δυστυχώς, πάρα πολλά ταλέντα χάνονται, με αποτέλεσμα το ελληνικό ποδόσφαιρο να μη βγάζει παίκτες για τα εθνικά συγκροτήματα και για το επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

Και τι πρέπει να γίνει;

Χρειάζεται μεθόδευση από την Πολιτεία και από το οργανωμένο ποδόσφαιρο. Να υπάρξει η βούληση στους εμπλεκόμενους του ποδοσφαίρου να αξιοποιηθούν τα Ελληνόπουλα. Να δώσουμε χώρο και εμπιστοσύνη στα νέα παιδιά. Να τους δώσουμε αθλητικές εγκαταστάσεις, καλύτερη εκπαίδευση και εμπιστοσύνη ως σύλλογοι. Να αλλάξουν επιτέλους ρότα οι παράγοντες, να φέρνουν ξένους που κάνουν τη διαφορά και όχι ξένους που απλά γεμίζουν τα ρόστερ. Βλέπετε ότι παρά τους τόσους πολλούς ξένους ακόμα βγαίνουν παιδιά. Ο Ντόι στον Ολυμπιακό, ο Αλεξανδρόπουλος και ο Βαγιανίδης στον Παναθηναϊκό, ο Τζαβίδας στον Ατρόμητο, στον ΠΑΟΚ γίνεται αξιόλογη προσπάθεια τώρα με τα νέα παιδιά. Υπάρχουν ταλέντα.

Πείτε μου τώρα για τα γήπεδα.

Είναι το Νο1 πρόβλημα, διότι όλες οι ερασιτεχνικές ομάδες της Αθήνας σήμερα έχουν αναπτύξει πολύ τα τμήματα υποδομής. Η ΕΠΣ Αθηνών κάνει μεγάλη προσπάθεια, πιέζει να δημιουργηθούν νέοι αγωνιστικοί χώροι, αλλά υπάρχει πρόβλημα. Έχουμε καλύτερα γήπεδα από παλιότερα, αλλά λίγα. Δεν επαρκούν. Υπάρχουν μέρες που βλέπεις 4 ηλικιακές κατηγορίες στο ίδιο γήπεδο. Και αναγκάζονται να χωρίζουν το γήπεδο στα τέσσερα. Δεν μπορεί να γίνει σωστή δουλειά έτσι.

Μου λένε ότι η Μακεδονία διαχρονικά βγάζει τα καλύτερα ταλέντα. Ποιος παίρνει τα πρωταθλήματα;

Μοιράζονται τα πρωταθλήματα. Πολλά πρωταθλήματα παίρνουμε εμείς ως Αθήνα, και η Μακεδονία βεβαίως, και ο Πειραιάς, ακόμα και η Λάρισα και η Κρήτη. Γεγονός είναι ότι οι μεγάλες ενώσεις επικρατούν διότι υπάρχει μεγαλύτερη δεξαμενή παικτών. Εξαρτάται βέβαια και από τη δουλειά που γίνεται σε κάθε ένωση.

Έχει ρίξει πολλά λεφτά ο ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια στις μικρές ηλικίες;

Πράγματι έχει δώσει έμφαση στα μικρά παιδιά. Έχει πολύ καλή οργάνωση στις ακαδημίες του. Αλλά και ο Ολυμπιακός κάνει καλή δουλειά, και ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ, ο Ατρόμητος. Υπάρχουν πολλά ταλέντα. Αρκεί να τους δώσουμε τη δυνατότητα να αξιοποιηθούν. Καλύτερα γήπεδα, περισσότερα γήπεδα, καλύτεροι προπονητές και οι σύλλογοι να έχουν τη βούληση. Δεν είναι δυνατόν να βλέπουμε ελληνικές ομάδες χωρίς έναν Έλληνα παίκτη. Είναι αποθαρρυντικό, είναι ανασταλτικό, πρέπει κάτι να γίνει.

Τι μπορεί να γίνει;

Να μπει από την ομοσπονδία υποχρεωτικός αριθμός παικτών με συμμετοχή στην 11άδα.

Πάλι όμως από τους παράγοντες εξαρτάται να το εφαρμόσουν. Μόνο με συμφωνία κυρίων γίνεται. Αν δεν θέλουν, νομικά το ανατρέπουν. Ο Ντόι ξεχώριζε όταν ήταν μικρός;

Τον Ντόι εγώ τον πήρα στη Μικτή Αθηνών από μια ακαδημία στην οποία έπαιζε, τον Ιάσονα Ιλίου, που δουλεύει πολύ καλά, όπως και άλλες ακαδημίες. Μου είχε μιλήσει για αυτό το παιδί ο Νίκος Φούσκας, τον οποίο είχα ποδοσφαιριστή στη Μικτή Αθηνών όταν ήταν στις υποδομές του Πανιωνίου! Το είδα το παιδί, το δοκίμασα, το πήρα στη Μικτή Αθηνών και προκάλεσε το ενδιαφέρον των μεγάλων ομάδων.

Τι θέση έπαιζε τότε;

Αμυντικός χαφ.

Τι είχε;

Ήταν πολυσύνθετος, είχε καλή σωματοδομή, είχε ταχύτητα στις αντιδράσεις του, είχε καλή τεχνική, είχε ευφυΐα και, κάτι πολύ σημαντικό, ήταν άριστος χαρακτήρας.

Θυμάστε κάποιο περιστατικό;

Είχα πει σε όλα τα παιδιά να προσέξουν τι παπούτσια θα φοράνε. Να μην έχουν μεγάλες τάπες, να έχουν μικρή σχάρα από κάτω, διότι ο πλαστικός χλοοτάπητας θέλει ειδικά παπούτσια να μην τους χτυπάνε στα πόδια. Επίσης τους είχα πει ότι όταν έρχονται στην ομάδα και αλλάζουν να μην πατάνε ξυπόλυτοι στα αποδυτήρια γιατί υπάρχουν μικρόβια, να φέρνουν μαζί τους παντόφλες. Ο Ντόι λοιπόν ήταν ο πρώτος που μου έστειλε μήνυμα με φωτογραφία κάτι παπούτσια και κάτι παντόφλες να διασταυρώσει ότι είναι εντάξει για να έρθει στην προπόνηση. Ήταν πολύ πειθαρχημένο παιδί, σοβαρό και συνεπές. Και στη θεωρία που τους έλεγα κράταγε σημειώσεις σε τετράδιο. Τι έλειπε; Να του δώσουν την ευκαιρία. Μπράβο στον Μίτσελ που του την έδωσε. Θα κάνει μεγάλη καριέρα όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό αυτό το παιδί. Να θυμάστε τα λόγια μου. Δεν θα πέσω έξω.

Καλά, ας αφήσουμε το εξωτερικό να δούμε λίγη ελληνοποίηση στις ομάδες γιατί παρατράβηξε το κακό.

Να σας πω ότι και τον αδερφό του Ανδρέα Ντόι είχα, τον Κωνσταντίνο, που είναι μικρότερος, 17 χρόνων, πήρε μεταγραφή φέτος στη Σούπερ Λίγκα 2, στην Ηλιούπολη. Εξαιρετικός και αυτός. Τον είχα φέτος στη Μικτή Αθηνών. Αριστεροπόδαρος στόπερ. Θα πάει καλά και αυτός. Ο μεγάλος έχει και τα δύο πόδια. Ο Ανδρέας. Ο μικρός είναι αριστεροπόδαρος.

Πρέπει να κληθεί στην Εθνική Ανδρών ο Ανδρέας Ντόι;

Ε βέβαια πρέπει να κληθεί! Έχει τεράστια προοπτική εξέλιξης. 19 χρόνων είναι και έπαιξε βασικός σε Ελλάδα και Ευρώπη με τον Ολυμπιακό. Τον εμπιστεύτηκε ο Μίτσελ και τον δικαίωσε στο υψηλότερο επίπεδο. Πολλά συγχαρητήρια στον προπονητή του Ολυμπιακού. Αυτό πρέπει να κάνουν οι ελληνικές ομάδες. Πρέπει να δείξουμε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στα δικά μας παιδιά για να κερδίσει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Πρέπει η πολιτεία να βοηθήσει στο μεγάλο πρόβλημα με τους αγωνιστικούς χώρους. Ξέρετε πόσους αγώνες διοργανώνει η ΕΠΣ Αθηνών κάθε χρόνο;

Πόσους;

5.000 αγώνες κάθε χρόνο! Σε όλα τα πρωταθλήματα. Υπάρχει δηλαδή πολύ μεγάλη δραστηριότητα χωρίς να υπάρχουν τα γήπεδα για να φιλοξενήσουν αυτήν την τεράστια δραστηριότητα. Πάω σε γήπεδα και βλέπω 3-4 γκρουπάκια να γυμνάζονται στο ίδιο γήπεδο ταυτόχρονα. Χωρίζουν το γήπεδο στα 4, το καταλαβαίνετε; Είναι μεγάλο πρόβλημα αυτό.

Πείτε τα, εδώ ασχολούμαστε μόνο με τα μεγάλα ξένα ονόματα και πάνε κατά διαόλου οι ομάδες μας στην Ευρώπη. Περνάνε τα χρόνια και καμία παραγωγή σοβαρή δεν βλέπουμε.

Ο πρόεδρος της ΕΠΣ Αθηνών, ο Παναγιώτης Δημητρίου, κάνει μεγάλη προσπάθεια, αλλά χρειαζόμαστε περισσότερες αθλητικές εγκαταστάσεις. Οι σχολές προπονητών ΟΥΕΦΑ που γίνονται στην Ελλάδα με τον κ. Τσάνα και τον κ. Μητροτάσιο είναι υψηλού επιπέδου. Η εκπαίδευση των προπονητών έχει βελτιωθεί πολύ. Υπάρχουν προγράμματα της ΟΥΕΦΑ που ακολουθούμε πλέον. Παλιά έκανε ο καθένας εμπειρικά ό,τι ήθελε. Πλέον δεν είναι έτσι τα πράγματα. Η εκπαίδευση έχει γίνει σύγχρονη και η Ελλάδα είναι σε υψηλό επίπεδο από πλευράς προπονητών. Έχουμε καλύτερους προπονητές για τα παιδιά από ό,τι παλιά. Και ταλέντα υπάρχουν. Γήπεδα δεν υπάρχουν και βούληση από τους παράγοντες να εμπιστευτούν τους εγχώριους νέους ποδοσφαιριστές.

Τι ομάδα είστε;

Κοιτάξτε, το 1971 μετά το «Γουέμπλεϊ» πήγα ως ποδοσφαιριστής στον Παναθηναϊκό από το Χαλάνδρι. Το 1975 πήγα στον Φωστήρα ανταλλαγή για 1 χρόνο στη μεταγραφή του Άγη Παναγόπουλου και τελικά έπαιξα στον Φωστήρα 7 χρόνια! Μετά έπαιξα 4 χρόνια στην Καλλιθέα, Β' Εθνική, από το 1980 ως το 1984. Και γύρισα στο Χαλάνδρι για να κλείσω την καριέρα μου. Θέλω να ευχαριστήσω το «ΦΩΣ» και εσένα για το μεγάλο ενδιαφέρον στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Να μνημονεύσω ότι ο Γιώργος Ζουρίδης και ο Βασίλης Τσούμπας για δεκαετίες συνέβαλαν τα μέγιστα μέσα από το «ΦΩΣ» στην ανάδειξη του ποδοσφαίρου στην Αθήνα, στα σωματεία μας. Να ευχαριστήσω επίσης τον πρόεδρο και τα μέλη του Δ.Σ. της ΕΠΣ Αθηνών για την εμπιστοσύνη που έχουν δείξει στο πρόσωπό μου 25 χρόνια, καθώς και τα μέλη της επιτροπής της Μικτής Αθηνών Κ-16, τον κ. Κασκαντίρη και τον κ. Ρούσο. Ευχαριστώ όλα τα σωματεία της ΕΠΣ Αθηνών και τους ποδοσφαιριστές για τη συνεργασία, καθώς και όλους τους άμεσους συνεργάτες μου. Το πιο μεγάλο ευχαριστώ στους γονείς των παιδιών, που μας εμπιστεύονται το πολυτιμότερο αγαθό στη ζωή τους που είναι τα παιδιά τους.