Ο Ολυμπιακός θα έχει αποτύχει πραγματικά αν κάποτε παίξει Conference

Ο Ολυμπιακός οφείλει να είναι πάντα εκεί που ανήκει. Γι΄αυτό. ας φροντίσει να πάρει το πρωτάθλημα (νταμπλ), να παίξει τα τέσσερα προκριματικά για να είναι στο Champions League ή στη χειρότερη στο Europa League. Να ανταγωνιστεί καλύτερα από φέτος τους καλύτερους κι όχι να βλέπει ευκαιρίες στους υποβιβασμούς. 

Ο Ολυμπιακός θα έχει αποτύχει πραγματικά αν κάποτε παίξει Conference

1. Η πορεία του Ολυμπιακού φέτος στην Ευρώπη δεν ήταν όσο καλή θα έπρεπε κι αυτό είχε ήδη κριθεί από τον αποκλεισμό το καλοκαίρι στην Βουλγαρία. Το Europa League ήταν ευκαιρία διάκρισης, αλλά οι πιθανότητες περιορίστηκαν με τη δεύτερη θέση στον όμιλο και την κλήρωση με ομάδα προερχόμενη από το Champions League. Υπήρχε, όμως, η δυνατότητα μεγαλύτερου ανταγωνισμού απέναντι στην Αταλάντα, πολύ απλά επειδή ο Ολυμπιακός είναι μαθημένος να ανταγωνίζεται τους καλύτερους. Κι ο κόσμος και η ομάδα και ολόκληρος ο οργανισμός. Συνεπώς η διπλή ήττα και ο αποκλεισμός ήταν απογοητευτικός.


2. Οι οικονομικές συγκρίσεις πάντα γίνονται, σχετικά με τα ρόστερ κλπ, μόνο που πάντα έτσι είναι. Σε αυτό το επίπεδο ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζει συνήθως ακριβότερες ομάδες από πιο ισχυρά πρωταθλήματα. Τι να κάνουμε; Το δικό μας πρωτάθλημα δεν είναι εδώ και καιρό μέσα στα δυνατά.


3. Με τα «αν» δε γράφτηκε ποτέ ιστορία. Αν το έβαζε ο Ονιεκούρου και έκανε το 0-2 στο Μπέργκαμο. Ή αν το έβαζε ο Μαντί και γινόταν το 1-0 στο Φάληρο. Αν δεν το είχε βάλει ο Όλεγκ με την Αντβέρπ ή ο Τικίνιο με την Φενέρ ο Ολυμπιακός δεν θα είχε περάσει. Αν δεν είχε αποβληθεί ο Μπα, μπορεί να ήταν στο Champions League. Αν δεν είχε δοκάρι ο Πέλκας μπορεί να έχανε και στην Τουρκία. Αν είχε τους βασικούς φορ της η Αταλάντα μπορεί να έβαζε περισσότερα από τρία. Είναι η γνωστή ιστορία με τα «καρούλια και τα ρουλεμάν».


4. Τα ελαφρυντικά της ομάδας είναι γνωστά και χιλιοειπωμένα/γραμμένα. Η ελλιπής προετοιμασία, τα προβλήματα με τα κρούσματα, οι απουσίες των Αφρικανών, η κόπωση των βασικών που παίζουν αμέτρητα ματς τα τελευταία χρόνια. Όπως και τα λάθη: οι όχι πολλές επιτυχημένες μεταγραφικές κινήσεις, το «μπέρδεμα» μεταξύ έτοιμων παικτών και επενδύσεων, η διαχείριση του προπονητή που δεν ήταν πάντα επιτυχημένη, η απόδοση βασικών παικτών που δεν είχε σταθερότητα, το θέαμα που έλειπε και δεν έδινε έμπνευση.


5. Με όλα αυτά ο Ολυμπιακός είναι πρώτος με διαφορά στο πρωτάθλημα, πάει για το Κύπελλο και έφτασε μέχρι τα play off του Europa League. Η πορεία δεν είναι ούτε για θριαμβολογία ούτε για καταστροφολογία. Μέτρο χρειάζεται και καλύτερες αποφάσεις απ’ όλους. Όπως και μεγαλύτερη προσπάθεια. Κυρίως καλύτερο ποδόσφαιρο, γιατί αυτό είναι που στην πραγματικότητα λείπει. Όχι αν απέκλεισε ο Ολυμπιακός την Φενέρ ή αποκλείστηκε από την Αταλάντα.


6. Δεν είναι εύκολο, αλλά όχι και τόσο πια δύσκολο να μπορέσει ο Ολυμπιακός να ξαναγίνει η πολύ επιθετική ομάδα, με τις πολλές φάσεις και τις πιο άνετες εγχώριες νίκες, αλλά και με τις περισσότερες απειλές στα ευρωπαϊκά παιχνίδια του σε σχέση με φέτος. Αυτός θα πρέπει επίσης να είναι πολύ βασικός στόχος για τη νέα σεζόν που πάλι θα είναι πιεσμένη σε πρόγραμμα και με πολλές υποχρεώσεις. Αυτή είναι η μεγαλύτερη υποχρέωση του Μαρτίνς, πιο πολύ ίσως και από τα αποτελέσματα. Έτσι είναι ο Ολυμπιακός, τι να κάνουμε. Ένα κλαμπ που απαιτείται να έχει καλή μπάλα, πολλές φάσεις και αρκετά γκολ. Περισσότερα από φέτος. Ο προπονητής αποθεώθηκε πάλι από τον κόσμο με την Αταλάντα ενώ η ομάδα έχανε. Η διοίκηση ανανέωσε πρόσφατα το συμβόλαιό του. Δεν έχει πίεση αποτελεσμάτων τόσο έντονη κι όσοι φέρνουν την καταστροφή από τον αποκλεισμό στην Ευρώπη, ας το έχουν κι αυτό στο μυαλό τους. Γιατί οι νίκες φέρνουν ηρεμία, το καλό και επιθετικό ποδόσφαιρο δίνει έμπνευση στην ομάδα και απομακρύνει γκρίνιες και αμφισβητήσεις. Προφανώς το καλό ποδόσφαιρο φέρνει πιο εύκολα νίκες και προκρίσεις από τις «επαγγελματικές» εμφανίσεις.


7. Ο Ολυμπιακός πρέπει με τον ΟΦΗ, τον Αστέρα και τον Άρη να αντιδράσει με νίκες και με καλή μπάλα. Στα play off να κάνει το ίδιο. Στο Κύπελλο να πάει για το νταμπλ κι ας είναι ο θεσμός της ΕΠΟ. Τρόπαιο είναι, ο ΠΑΟΚ είναι αντίπαλος στα ημιτελικά, στόχος μεγάλος πρέπει να είναι. Και από το καλοκαίρι η προοπτική να έχει Champions League. Κι ας είναι τέσσερα τα προκριματικά. Ο Ολυμπιακός είναι για να κυνηγά πάντα το καλύτερο. Να παίζει κόντρα στους καλύτερους. Όπως κάνει εδώ και πάνω πλέον από δύο δεκαετίες. Είναι υποχρεωμένος να γίνεται καλύτερος και να βελτιώνεται, όχι να κοιτάζει τις πιο κάτω διοργανώσεις μήπως τα καταφέρει εκεί. Τα Conference ή τα...Ιντερτότο είναι ωραία για να παίζεις... στοίχημα ή να μαθαίνεις κι άλλες ομάδες και πόλεις ευρωπαϊκών χωρών που δεν τις ήξερες. Αν φτάσει εκεί ο Ολυμπιακός, να διαγωνίζεται για τέτοιες προκρίσεις και να έχει τέτοιο όνειρο για τις διεθνείς φιλοδοξίες του, τότε θα έχει αποτύχει στην πραγματικότητα. Όχι τώρα επειδή έμεινε έξω από την Αταλάντα ή από την Άιντραχτ, ενώ σαφέστατα θα μπορούσε να είναι καλύτερος και να τις είχε νικήσει. Και με δική του ευθύνη, αλλά και με επίγνωση των δυσκολιών σε αυτό το επίπεδο. Δεν το λέω για να υποτιμήσω την πρόκριση του ΠΑΟΚ, καλή τύχη να έχει στη συνέχεια και να περάσει κι άλλο. Η γνώμη μου, όμως, για τον Ολυμπιακό αυτή είναι…



Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ. 232110