Όταν η ελπίδα φεύγει...

Τραγικές εικόνες με τους εγκλωβισμένους σε οχήματα και τρένα να περιμένουν βοήθεια. Δεν είναι η πρώτη φορά που η χώρα πιάνεται αδιάβαστη. Απροετοίμαστη. Οι εγκλωβισμένοι στα μυαλά και στην προχειρότητα δεν θα πάψουν ποτέ, όπως κι αν βαφτίζονται οι κακοκαιρίες ή οι άλλες αντιδράσεις της φύσης. Οι ευθύνες μετατίθενται από τη μια μεριά στην άλλη. Από τη μία οδό στην επόμενη. Ή στην προηγούμενη.

Μερικές φορές συμβαίνουν γεγονότα που δεν μπορεί κανείς να εξηγήσει. Όχι τα φυσικά φαινόμενα, ακραία ή μη. Την ανικανότητα, την απάθεια, την αδιαφορία, το τρέχουμε και δε φτάνουμε, ενώ θα έπρεπε να έχουμε φτάσει προτού χρειαστεί να τρέξουμε.

Ποιοι είχαν προβλέψει, ποιοι δεν άκουσαν τις προβλέψεις, ποιοι δεν έβαλαν αλυσίδες προτού καν χιονίσει, ποιοι μόνον εισέπρατταν και δεν έκαναν τα βασικά, ποιοι απολάμβαναν το χιόνι στα τζάκια τους, ποιοι πέθαναν στην Ανθούσα γιατί το χιόνι κάλυψε τα σπίτια τους που δεν είχαν τζάκια, ποιοι κουβαλούσαν τα παιδιά τους στους ώμους μέσα στον πάγο για να γλιτώσουν, ποιοι θα κάνουν την αποτίμηση της ζημιάς και ποιοι άνθρωποι έγιναν ήρωες για τους συνανθρώπους τους, όπως κάθε φορά σε κάθε καταστροφή

Τέτοια συζητάμε πάλι. Με διχίλιαρα στα αυτοκίνητα, με χιλιάρικα στα τρένα, με κουπόνια φαγητού στο αεροδρόμιο, με ό,τι πιθανό και απίθανο μπορεί να συμβαίνει σε μία χώρα συνήθως μαθημένα στα απίθανα.

Η Ελπίδα θα φύγει, ήδη φεύγει. Ίσως κι η ίδια απορημένη για ό,τι προκάλεσε ενώ πριν από έναν χειμώνα η φίλη της η Φαίδρα είχε περάσει από την ίδια χώρα και είχε απορήσει κι εκείνη. Ποιος ξέρει, μπορεί τελικά για ό,τι μας συμβαίνει να φταίει ότι δίνουμε ονόματα στα προβλήματά μας. Ότι τα προσέχουμε σαν παιδιά μας. Αντί να προσέχουμε τα ίδια τα παιδιά μας και τους ανθρώπους αυτής της χώρας.

Στο ποδόσφαιρο, η ελπίδα έχει φύγει από καιρό. Όπως και η λογική. Η λογική που σύμφωνα με κάποιους ήταν να γίνει ματς στο Φάληρο και να μη γίνει στο ΟΑΚΑ. Με χιόνια και στα δύο γήπεδα. Επειδή ο καιρός ως την Τετάρτη θα έφτιαχνε και οι εργάτες στο Καραϊσκάκη θα καθάριζαν τα χιόνια πιο γρήγορα.

Κανείς δε σκέφτηκε την ομάδα του Παναιτωλικού που είχε αρχίσει να ταξιδεύει και ενημερώθηκε στο δρόμο να επιστρέψει. Κανείς δε σκέφτηκε το πώς προπονήθηκαν αυτές τις μέρες οι παίκτες των ομάδων ή πως πήγαιναν στις προπονήσεις Κανείς δεν σκέφτηκε την ταλαιπωρία που έζησαν στην ΑΕΚ, στα Σπάτα. Ή έστω εκείνους κάποιος τους σκέφτηκε και αποφάσισε να αναβάλλει το δικό τους παιχνίδι εγκαίρως. Για αυτό του Ολυμπιακού χρειαζόταν ΦΕΚ. Και μερικούς τους πειράζει κιόλας Τους προκαλεί εντύπωση και καχυποψία. Δεν θα καταλάβουν και δεν έχει και σημασία, αλλά απλά να αναφέρουμε ότι άλλοι παίκτες θα έπαιζαν με τον Παναιτωλικό και άλλοι στην Τούμπα.

Πιο απλά; Άλλο -9, άλλο +9. Για τον καιρό λέω...