Στράτος Γκαρόζης: «Καταστροφικό και ανεξήγητο το λουκέτο στις Ακαδημίες»

Ένας γνήσιος άνθρωπος του ποδοσφαίρου είναι ο Στράτος Γκαρόζης. Από αυτούς που μάτωσαν τα γόνατα τους στα ξερά των τοπικών πρωταθλημάτων στις αρχές της δεκαετίας του 1990, για να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα. Ο 44χρονος Γιαννιώτης είχε πάνω από 100 ματς Α΄ εθνικής στην καριέρα του σε ΠΑΣ Γιάννινα, Καλαμάτα, Ακράτητο, Κέρκυρα, στη συνέχεια πέρασε από όλες τις μικρές κατηγορίες και από το 2013 αφοσιώθηκε στο αναπτυξιακό ποδόσφαιρο. Μια ζωή ολόκληρη στα γήπεδα δηλαδή. Μια ζωή με παρένθεση τους τελευταίους 12 μήνες που οι ποδοσφαιρικές υποδομές έχουν μπει στο «ψυγείο» λόγω πανδημίας.

Κίνδυνοι που φτάνουν μέχρι και την απόφαση να παρατήσουν τον αθλητισμό, όπως ο ίδιος (προ)βλέπει ως τεχνικός διευθυντής των Ακαδημιών ΑΟ Ανατολή που εδρεύουν στα Ιωάννινα και ανήκουν στο δίκτυο της ΠΑΕ ΑΕΚ.

Ο ΑΟ Ανατολής απασχολεί 150 παιδιά ηλικίας από 6 έως 18 ετών. Όλα αυτά εδώ και μήνες παραμένουν μακριά από το γήπεδο, «αγκαλιά» με μια ηλεκτρονική συσκευή για τις περισσότερες ώρες της ημέρες.

Ο Γκαρόζης αναλύει τις πιθανές επιπτώσεις σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ - ΜΠΕ:

«Όταν μένεις ένα χρόνο μακριά από προπονήσεις, οι συνέπειες ίσως είναι καταστροφικές. Κατ΄αρχάς θα έχουν μεγάλο πρόβλημα στη φυσική κατάσταση. Όσο ατομική προπόνηση κι αν κάνουν, δεν θα είναι ποτέ το ίδιο . Δεν μπορούν να ακολουθήσουν ατομικό πρόγραμμα μόνοι τους, ούτε καν οι επαγγελματίες. Τα παιδιά αναζητούν ομαδικότητα, παρέα»

Βέβαια, τονίζει ότι η σημαντικότερη συνέπεια του εγκλεισμού των παιδιών δεν είναι η πιθανή απώλεια της φυσικής κατάστασης, αλλά η ψυχολογική: «Πολλά παιδιά έχουν αλλάξει πλήρως τρόπο ζωής. Σταμάτησαν τη φυσική άσκηση, περνούν ατελείωτες ώρες μπροστά στον υπολογιστή με τηλεκπαίδευση αλλά και με παιχνίδια, είναι συνέχεια με το κινητό στα χέρια. Κάθε άλλη δραστηριότητα σταματάει. Μην ξεχνάμε επίσης ότι η προπόνηση βοηθάει και στην ψυχολογία».

Ως προπονητής, ο παλαίμαχος άσος διαπιστώνει ιδίοις όμασι τους κινδύνους: «Κρατάω επαφή με τα παιδιά μέσω εφαρμογών. Μιλάμε πολύ, δεν κάνουμε διαδικτυακή προπόνηση, τη θεωρώ πολύ λάθος. Όμως συζητάμε και βλέπω ότι τα παιδιά δεν έχουν όρεξη. Βαριούνται, δεν θέλουν να δουλεύουν μόνοι τους. Μεγαλύτερο πρόβλημα αντιμετωπίζουν τα παιδιά της ηλικιακής κατηγορίας Κ16 που πρέπει να κάνουν το βήμα παραπάνω, είτε προς κάποια ακαδημία ΠΑΕ είτε προς την αντρική ομάδα του συλλόγου μας. Αρκετά εξέφρασαν επιθυμία να σταματήσουν τη μπάλα. Είναι Β΄ Λυκείου, πλησιάζουν οι πανελλήνιες, έχουν εγκλωβιστεί. Θέλει πολύ δουλειά σε ψυχολογικό επίπεδο για να μπορέσουν αυτά τα παιδιά να ξαναβρούν το ενδιαφέρον τους για τον αθλητισμό. Προπονητικά σε 1-2 μήνες μπορούν να επανέλθουν, όμως το κυριότερο είναι το ψυχολογικό».

Τι σημαίνει όμως να απολέσει κάποιο νέο παιδί το ενδιαφέρον του για τον αθλητισμό; Ο Στράτος Γκαρόζης είναι σαφής: «Σίγουρα υπάρχει κίνδυνος να τα παρατήσουν. Όλο αυτό το διάστημα δεν ασχολούνται, δεν βρίσκουν τους φίλους στο γήπεδο, έχουν χάσει κάθε σοβαρό κίνητρο . Μακάρι να βγω λάθος, αλλά σε λίγα χρόνια θα φανεί το κενό αυτό στις ανάλογες ηλικίες, αφού η Ελλάδα είναι η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα στην οποία υπάρχει καθολικό lockdown στις ακαδημίες. Στις υπόλοιπες χώρες λειτουργούν τα μεγάλα τμήματα, σε άλλες λειτουργούν όλα. Στην Αλβανία σταμάτησαν τα σχολεία, αλλά όχι οι ακαδημίες. Και δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο, μιλάμε για το σύνολο του αναπτυξιακού αθλητισμού».

Ο Γκαρόζης έχει ιδιαίτερη ευαισθησία όταν γίνεται κουβέντα για τμήματα υποδομών. Εκτός του ότι μαθαίνει ποδόσφαιρο στα παιδιά τα τελευταία χρόνια, ήταν κι ο ίδιος «προϊόν» μιας αναπτυξιακής ηλικίας που τον έφερε στις μικρές εθνικές ομάδες. Συμπαίκτης με τη σπουδαία φουρνιά των «76ρηδων» (Ελευθερόπουλος, Δέλλας, Λάκης, Μαυρογενίδης οι κατά ένα χρόνο πρεσβύτεροι Καραγκούνης, Λυμπερόπουλος) κατέκτησαν το χάλκινο μετάλλιο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Νέων του 1995. Μάλιστα ακολούθησε όλη τη διαδρομή και κλήθηκε στην εθνική Νέων για πρώτη φορά, όταν ακόμα αγωνιζόταν στον πρώτο του σύλλογο, τον ΑΟ Βελισσαρίου, κάτι που δεν συμβαίνει πλέον στις μέρες μας.

Η ανησυχία του είναι έκδηλη, καθώς δεν διαφαίνεται «φως στο τούνελ» και δεν δίνονται επαρκείς εξηγήσεις από τους αρμόδιους.
«Δεν βλέπω καμία εξήγηση η οποία να σε πείθει. Δεν υπάρχει κάποια μελέτη παγκοσμίως ότι οι προπονήσεις των μικρών ηλικιών προκαλούν μεγάλη διασπορά του ιού. Έχω ρωτήσει ειδικούς και μου επιβεβαιώνουν ότι δεν υπάρχει έρευνα. Θεωρώ ότι δεν γίνεται σωστή διαχείριση. Και ακριβώς επειδή όλα αυτά δεν έχουν λογική, δυστυχώς το μυαλό σου πάει σε πολλά πράγματα, σε ακραία πράγματα» είπε και πρόσθεσε ότι ακόμα μεγαλύτερη είναι η ανησυχία των γονέων. «Έχουν τρελαθεί με αυτή την κατάσταση. Δεν μιλάμε για αρνητές. Μιλάμε για ανθρώπους κάποιας ηλικίας, που τηρούν όλα τα μέτρα προστασίας, αλλά εξακολουθούν και αναρωτιόνται για ποιο λόγο παραμένουν κλειστές οι Ακαδημίες. Δεν μπορεί το παιδί που αθλείται στο σχολείο με τους φίλους του, να μην αθλείται στο γήπεδο. Εμείς στείλαμε πρόταση στους αρμόδιους φορείς να διοργανώσει rapid test ο Δήμος και η Περιφέρεια Ιωαννίνων, 3-4 φορές το μήνα. Προτείναμε ατομικές προπονήσεις ανά δέκα άτομα σε μεγάλο γήπεδο και κάθε μία ώρα να αλλάζουν οι ομάδες. Κανείς δεν μας απάντησε...

Μετά από τόσο καιρό δεν υπάρχει δικαιολογία, αυτή είναι η προσωπική μου άποψη. Κάποιοι ίσως την ενστερνίζονται, κάποιοι όχι. Μόνο σε σενάρια συνωμοσίας πάει το μυαλό. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για να μη μπορούν δύο παιδιά να αλλάζουν πάσα 10 μέτρα, αλλά να μπορούν να παίζουν τένις! Λένε μερικοί για τους γονείς που μαζεύονται απ΄έξω. Γιατί, μήπως στα κολυμβητήρια που άνοιξαν πρόσφατα δεν μαζεύονται γονείς για να πάρουν τα παιδιά τους;
Η υπομονή έχει και τα όριά της. Από τη στιγμή που υπάρχουν τα παιδιά και γίνονται θύματα αυτής της κατάστασης, πρέπει να αντιδράσουμε».