Στατι(στι)κές νίκες!

Ο Απόλλων επέλεξε το δρόμο της τακτικής στην άμυνα για να πάρει ό,τι καλύτερο γινόταν από ένα ματς με τον πρωτοπόρο και σε φάση σούπερ ψυχολογίας σε κάθε επίπεδο Ολυμπιακό. Ο Παράσχος, ακόμη κι όταν δέχτηκε το γκολ από λάθος πίεσης, δεν άλλαξε σχέδιο και απέφυγε τα ρίσκα. Ήξερε ότι αν κρατούσε το 0-1, κάποια φάση θα μπορούσε να τη βρει.

Δυο φορές ο Σα ήταν εκεί που έπρεπε για να μπλοκάρει το σουτ του Μπεντινέλι και την κεφαλιά του Ιωαννίδη. Ο Ολυμπιακός είχε περισσότερες ευκαιρίες, αλλά κι οι γηπεδούχοι πίστευαν ότι αν δεν έμπαινε το δεύτερο γκολ σε βάρος τους, οι ελπίδες θα έμεναν έως το τέλος.

Σε ανοιχτό παιχνίδι ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να βρει αυτό το δεύτερο τέρμα κι ο Μαρτίνς επιστράτευσε τους Γάλλους που δεν είναι σίγουρο ότι είχε σκοπό να χρησιμοποιήσει εάν δεν έκρινε ότι χρειαζόταν. Ο Βαλμπουενά πήρε τις εκτελέσεις στις στατικές φάσεις, ο Χασάν ήταν μέσα σε κάθε φάση κι ας έχανε και σίγουρα γκολ, ο Εμβιλά βρέθηκε εκεί που έπρεπε για να πετύχει το δεύτερο τέρμα.

Κι όταν από (ατυχία και απροσεξία μαζί του πολύ καλού γενικά Σεμέδο) ο Απόλλων βρήκε από το πουθενά ένα γκολ στο 90΄, ο Ολυμπιακός δεν τον άφησε να ελπίσει σε κάτι παραπάνω. Έστω σε μια ακόμη επίθεση στις καθυστερήσεις. Ο Ματιέ «έστησε» την μπάλα, η εκτέλεση ήταν και πάλι «φαρμάκι» και ο Χασάν ολοκλήρωσε αυτό που γράψαμε λίγες ώρες πριν από το ματς. Ότι απέναντι στον Απόλλωνα το γκολ το έχει για πλάκα. Πέντε γκολ σε τρία ματς στην «Ελαφρά Ταξιαρχία» είναι κάτι που οδηγεί σε πελατειακή σχέση. Κι έτσι ο Χασάν έφτασε τα 31 γκολ με τον Ολυμπιακό και θέλει άλλο ένα για να φτάσει όσα είχε βάλει με την Ρίο Άβε. Τα γκολ του στην Μπράγκα τα έχει ήδη ξεπεράσει.

Με τις στατικές φάσεις πολλές φορές κερδίζονται τέτοια ύπουλα ματς. Κι ο Ολυμπιακός με Ματιέ, Φορτούνη και τώρα και τον Λαλά, θα έχει συνεχώς λύσεις αυτού του τύπου όταν τις χρειάζεται.

Για τον Ανδρούτσο αξίζουν πολλά μπράβο. Όχι για το ταλέντο ή τη διάθεσή του. Αλλά για την υπομονή του και το γεγονός ότι δεν απογοητεύτηκε όπως θα συνέβαινε με άλλους στη θέση του.

Περισσότερο απ' όλα σε αυτό το ματς, μού άρεσε ο τρόπος που μπήκε στο γήπεδο ο Μασούρας. Ήταν σα να μπήκε για να ξαναπάρει θέση στην ενδεκάδα. Κάπως έτσι θα περιμένουμε να μπουν κι ο Πέπε με τον Τιάγκο κάποια στιγμή. Θα γίνει κι αυτό...