Γιατί όλοι είμαστε μια ομάδα

Μόνο σε μια παρέα… ηλιθίων θα υπήρχε αυτό το τριήμερο διαφωνία για τις ομάδες μας και την πολυπόθητη παρουσία τους στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Γράφει ο Κώστας Μπελιάς.

Γιατί όλοι είμαστε μια ομάδα

Θα πιάσουμε το νήμα από την τελευταία άκρη του. Από το σημείο εκείνο που δείχνει τη νίκη της ΑΕΚ επί της Σεντ Γκάλεν και τους 300 βαθμούς στο σακούλι της Ελλάδας στο ράνκινγκ της ΟΥΕΦΑ. Λογικά, την πρόκριση της ΑΕΚ θα πανηγύρισαν από τον Πειραιά έως την Τούμπα. Διότι αποκλεισμός της ΑΕΚ και πρόκριση της Σεντ Γκάλεν θα σήμαινε ότι οι Ελβετοί, τους οποίους κυνηγάμε, θα συνέχιζαν με δύο ομάδες ~έχει περάσει η Βασιλεία~ και εμείς ως 18οι επίσης με δύο. Ευτυχώς έχουμε τρεις ~Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ~ και οι Ελβετοί μόνο μία. Δυστυχώς δεν κερδίσαμε τίποτα από Άρη και ΟΦΗ.

Η χώρα μας προσπαθεί να πιάσει τη 17η ή τη 16η θέση, διότι αυτές στέλνουν τον πρωταθλητή στον 2ο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ και τον δεύτερο, τον τρίτο και τον κυπελλούχο στον 2ο προκριματικό γύρο του Γιουρόπα Κόνφερενς Λιγκ.

Επειδή είπαμε για τους πανηγυρισμούς σε Πειραιά και Τούμπα, λογικά με τον ίδιο τρόπο θα πρέπει να πανηγύρισαν όλοι για τη νίκη του Ολυμπιακού επί της Ομόνοιας και εύχονται απόψε να συμβεί το ίδιο στην Κύπρο. Και ο ΠΑΟΚ να νικήσει την Κράσνονταρ και να προκριθεί και η ΑΕΚ έναντι της Βόλφσμπουργκ.

Τρεις μέρες λοιπόν και είμαστε όλοι μια ομάδα. Το ξεκαθαρίζουμε, τρεις μέρες παραμένουμε η ομάδα μας, αλλά είμαστε όλοι μαζί. Είναι διπλός ο λόγος. Εκτός της βαθμολογικής συγκομιδής στο ράνκινγκ της ΟΥΕΦΑ, υπάρχει και μια άλλη όψη του νομίσματος. Το σακούλι που δεν γεμίζει με βαθμούς, αλλά με ευρώ. Από αυτό το σακούλι θα έχουν όφελος οι ομάδες, κάθε μια για λογαριασμό της. Ουσιαστικά, θα έχουν όφελος όλες, καθώς θα γίνουν καλύτερες, ως εκ τούτου πιο ανταγωνιστικές, τόσο μεταξύ τους όσο και απέναντι σε άλλες ομάδες που θα βρουν στον δρόμο τους, στις ευρωπαϊκές βραδιές τους. Στις μελλοντικές ευρωπαϊκές βραδιές τους. Κάποιος θα σκεφτεί ότι είναι καλύτερα να μην πάρουν οι άλλοι και να πάρουμε τα πολλά εμείς. Ο καθένας βάζει την ομάδα που υποστηρίζει στο «εμείς».

Να θυμίσω ότι κάποτε, όχι πολύ πίσω, η μόνιμη δικαιολογία ~όχι άδικα~ για τις κακές επιδόσεις ομάδων μας στην Ευρώπη ήταν η έλλειψη ανταγωνισμού εντός συνόρων. Συνεπώς, δεν είναι δυνατόν να θέλεις η ομάδα σου να βελτιώνεται και την ίδια ώρα οι εντός συνόρων αντίπαλοί της να χειροτερεύουν. Ακόμα και για τις μεταγραφές έφταιγε η ανυπαρξία των άλλων, το κακό μας πρωτάθλημα, που δεν ήταν ελκυστικό για ξένους παίκτες.

Απόψε λοιπόν υπάρχει μια βραδιά για το ποδόσφαιρό μας. Μια μεγάλη βραδιά. Αύριο, άλλη μια. Μεθαύριο, ακόμα μία. Ως τέτοιες πρέπει να τις αντιλαμβανόμαστε, ως τέτοιες να τις χαρούμε. Από σήμερα, έως το βράδυ της Πέμπτης. Όχι μια βραδιά για τον Ολυμπιακό, μια για τον ΠΑΟΚ, μια για την ΑΕΚ. Τρεις βραδιές για όλους μας. Ύστερα από αυτές θα κάνουμε λογαριασμό. Ο καθένας θα παρακολουθήσει την κλήρωση που θα τον ενδιαφέρει. Αρκεί να είναι οι ομάδες μας στις κληρώσεις που πρέπει. Όχι η μία, αλλά και οι τρεις.