Τέχνη ή επιστήμη, τι άλλαξε τον κόσμο;

Στον αιώνα της τεχνολογίας ποιος θα ισχυριζόταν ότι υπάρχει κάτι άλλο πέρα από την επιστήμη που θα μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο;

Κι όμως, η πλανητική ηγεμονία της τεχνολογίας δεν θα αρκούσε για να μεταμορφώσουμε τον κόσμο του χτες στον κόσμο του σήμερα και του αύριο. Στα χρόνια του μεσοπολέμου τα ριζοσπαστικά εικαστικά κινήματα, Dada, De Stijl, Μπαουχάους και Ρωσικός κονστρουκτιβισμός, εμπνεύστηκαν το «νέο άνθρωπο» με μια ενόραση καθαρά νιτσεϊκή και καθόρισαν την μοντέρνα γραμματική και γεωμετρία της ζωγραφικής και της γλυπτικής. Πρόκειται για μια συλλογική ουτοπία προσώπων και πραγμάτων που θα διαμορφωθεί στα περίφημα χρόνια του μεσοπολέμου.

^{Μοντριάν}

Η μεσοπολεμική τέχνη επεκτείνεται σε κάθε πτυχή της ανθρώπινης δραστηριότητας. Η αισθητική σκοπιά της καλλιτεχνικής πρωτοπορίας δεν περιορίζεται στο αισθητικό επίπεδο. Εκθέσεις, περιοδικές εκδόσεις και προσωπικές σχέσεις έχουν ως αποτέλεσμα ένα ευρύτερο συνασπισμό στην τέχνη. Η εικονική ή γλυπτική διαφοροποίηση όσον αφορά τα σχήματα, τις γραμμές και τη φόρμα αποτελούν φυσικά μια υψηλή προτεραιότητα. Προκρίνονται νέα υλικά, αλλάζουν τα κριτήρια, προωθείται η νέα τάση προς την αφαίρεση. Όλα αυτά φαντάζουν αυστηρώς καλλιτεχνικά. Ταυτόχρονα όμως τα εικαστικά κινήματα της εποχής εκείνης είχαν έντονα πολιτικό χαρακτήρα και απεικόνισαν τις νέες ιδεολογίες με τρόπο συναρπαστικό. Οι ντανταϊστές, ο Μοντριάν, ο Καντίνσκι και οι Ρώσοι κονστρουκτιβιστές σέρνουν το χορό των εξελίξεων σε μια επαναστατική σύλληψη της Ιστορίας. Στη Ζυρίχη, στο Βερολίνο, στη Βαϊμάρη στην Ρωσία των μπολσεβίκων όλα αλλάζουν.

Ένα μεγάλο κομμάτι του σύγχρονου κόσμου και του ανθρώπου που ζει και εκφράζεται σε αυτόν, το οφείλουμε στους αιρετικούς καλλιτέχνες που έδρασαν πριν από μας για μας εν μέσω κατακλυσμιαίων ιστορικών εξελίξεων.

^{Καντίνσκι}

Λαμβάνοντας υπόψη την επιρροή των προαναφερθέντων κινημάτων στην εικόνα της δικής μας καθημερινότητας, θα ήταν δύσκολο να αποφανθούμε με βεβαιότητα ποιος τελικά αλλάζει τον κόσμο: Η επιστήμη ή η τέχνη;