Τι ξέρετε για τον μεγάλο Τισιανό;
Ο Τιτσιάνιο Βετσέλλιο, γνωστός και ως Τισιανός, είναι ο μεγαλύτερος ζωγράφος της Αναγέννησης, καθώς η επιδραστικότητά του ξεπερνά και αυτή του Ντα Βίντσι και του Μιχαήλ Αγγέλου.
Δεν χρειαζόταν να έχει τα επιστημονικά ενδιαφέροντα του Λεονάρντο ντα Βίντσι ή τη μεγαλοφυία του Μιχαήλ Αγγέλου και την ισορροπημένη αρμονία του Ραφαήλ, για να πετύχει όσα πέτυχε με τη ζωγραφική του ο μέγας Τισιανός.
Αναμφίβολα ο κορυφαίος Βενετσιάνος ζωγράφος, θα πρέπει να θεωρηθεί ίσως και ως ο μέγιστος Αναγεννησιακός καλλιτέχνης, για πολλούς και διαφόρους λόγους, ένας από τους οποίους είναι και το γεγονός ότι καθιέρωσε την ελαιογραφία σε μουσαμά, αξιοποιώντας όλες τις δυνατότητες που πρόσφερε αυτή η νέα τεχνοτροπία.
Ο πάπας Παύλος Γ' κατέβαλε κάθε προσπάθεια να φέρει τον μεγάλο αυτό ζωγράφο στην αυλή του Βατικανού αλλά δεν τα κατάφερε. Ο Τισιανός παρέμεινε πάντα ανεξάρτητος και ελεύθερος και με τον καιρό έγινε ο πιο περιζήτητος ζωγράφος στην Ευρώπη της εποχής του.
Από το πλούσιο έργο του Βενετσιάνου ζωγράφου θα μπορούσε κανείς να δημιουργήσει ένα καρέ αριστουργημάτων. Το κολοσσιαίο ρετάμπλ με τίτλο Η Ανάληψη της Παρθένου, προκάλεσε αναστάτωση στους εκκλησιαστικούς κύκλους για την αδρότητα της σύλληψης, την έντονη παρουσία του κόκκινου χρώματος και το δραματικό κρεσέντο των μορφών. Το πορτρέτο του Πάπα Παύλου Γ' εντυπωσιάζει με τη γωνία τριών τετάρτων στην οποία είναι τοποθετημένο το σώμα του άγιου πατέρα, στάση που δίνει μια χαλαρότητα αλλά και μια υπεροχή απέναντι στο θεατή ειδικά με το σταθερό βλέμμα που του απευθύνει ο Πάπας. Η Αφροδίτη του Ουρμπίνο είναι μια τολμηρή, ρηξικέλευθη σύνθεση, που επιδέχεται πολλές και διάφορες ερμηνείες με την επικρατέστερη να είναι απλά ένας ύμνος στη χωρίς φραγμούς ερωτική συμπεριφορά.
Η αρπαγή της Ευρώπης είναι μια μεγαλοφυής απόδοση του αρχαίου μύθου με αναφορές στο ερωτικό πάθος της γυναίκας, μια σύλληψη απαγορευμένη για την εποχή. Ο Τισιανός επικεντρώνεται στην ηδονική προσδοκία του «θύματος» που σπαρταρά από πόθο και λιγότερο στην αξιόμεμπτη πράξη της αρπαγής της από ένα θεό. Τον καιρό που ο Τισιανός ζωγράφιζε πίνακες όπως Η αρπαγή της Ευρώπης, βίωνε την εμπειρία πρωτοποριακών τεχνικών που δοκίμαζε με προσοχή και επιμονή. Με τον τρόπο αυτό έγινε ο πρώτος ζωγράφος του οποίου οι πίνακες αυτονομήθηκαν σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην είναι πια απομιμήσεις του πραγματικού κόσμου αλλά ισοδύναμες εκδοχές του.
Με αυτά και μ' αυτά ο Τισιανός υπήρξε ο θεμελιωτής της μεταγενέστερης δυτικής ζωγραφικής.
