Πάουλ Κλέε - Ανήκω τόσο στους νεκρούς όσο και στους αγέννητους
Είναι συχνά ευλογία και κατάρα να είσαι τόσο χαρισματικός όσο ήταν ο Πάουλ Κλέε.
Δεν περιορίζομαι στο εδώ και τώρα, ανήκω τόσο στους νεκρούς όσο και στους αγέννητους. Πιο κοντά στην καρδιά της δημιουργίας από τους περισσότερους, όχι όμως και αρκετά κοντά ακόμη.
Τα λόγια αυτά ανήκουν στον μεγάλο ζωγράφο Πάουλ Κλέε, που το μέγεθός του συναγωνίζεται αυτό του Πάμπλο Πικάσο. Χαράχτηκαν στον τάφο του για να διαβάζονται από όσους πιθανόν θα τον επισκέπτονται στην τελευταία του κατοικία.
Καθηγητής στη σχολή Μπαουχάους και στην ακαδημία Καλών Τεχνών του Ντύσεντορφ ο Κλέε δεν άφησε ποτέ τις επαγγελματικές του ασχολίες να επηρεάσουν τη δημιουργική του φλέβα. Οικοδόμησε έτσι ένα δικό του κόσμο και διαμόρφωσε όσο κανείς την αφηρημένη τέχνη της εποχής μας.
Πέθανε το 1940 σε μια εποχή που όλοι τον καταδίωκαν και τον παραγκώνιζαν λόγω της Εβραϊκής του καταγωγής.
