Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός: Οι επόμενες δράσεις του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης
Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης συμμετέχει στον θεσμό του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός και παρουσιάζει τις επόμενες δράσεις του που θα λάβουν χώρα τον Σεπτέμβριο σε αρχαιολογικού χώρους της Αττικής.
12 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΡΩΜΑΪΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ
Καλλιτέχνες: Μανώλης Μανουσάκης, Μιχάλης Μοσχούτης, Acte Vide (Δανάη Στεφάνου και Γιάννης Κοτσώνης), Νικολέτα Χατζοπούλου
Επιμέλεια: Δάφνη Βιτάλη, Επιμελήτρια ΕΜΣΤ
Ώρα: 18.00 – 20.00
Είσοδος με το εισιτήριο του αρχαιολογικού χώρου μισή ώρα πριν από την έναρξη της παράστασης: Ολόκληρο: €8, Μειωμένο: €4
Απαραίτητη η κράτηση και η προσκόμιση του δελτίου εισόδου εδώ.
Την περασμένη άνοιξη, τη στιγμή που ολόκληρος ο πλανήτης βρισκόταν σε lockdown, βιώσαμε μια στάση. H παύση αυτή συνοδεύτηκε από μία σιωπή, αλλά συγχρόνως και από μία αναμονή. Για αρκετούς, υπήρξε αναμφίβολα μια περίοδος αναστοχασμού και περίσκεψης, σε μια στιγμή που το παρόν φαινόταν να έχει ανασταλεί και πολλά έμοιαζαν να έχουν σταματήσει στο χρόνο. Η ζωή συνεχιζόταν έξω χωρίς την ανθρωπότητα και εμείς, μέσα από τα σπίτια μας, αφουγκραζόμασταν αυτήν την εκκωφαντική δύναμη της σιωπής που για ορισμένους από εμάς υπήρξε αποκαλυπτική. Για άλλους πάλι δυσβάσταχτη.
Πώς μπορούμε να σκεφτούμε τη σιωπή μέσω του ήχου; Υπάρχει σιωπή και πώς αυτή ερμηνεύεται; Τι μένει όταν εμείς απουσιάζουμε; Ποιους ήχους έχουμε αφήσει πίσω μας ως ανθρωπότητα και ποιοι είναι οι ήχοι του φυσικού περιβάλλοντος; Πώς μπορούμε να αφουγκραστούμε την παύση; Μπορούμε να σωπάσουμε και να ακούσουμε τη σιωπή; Να αφομοιώσουμε αντί να καταναλώσουμε; Να συλλογιστούμε αντί να παράγουμε; Να μετατρέψουμε τον χρόνο αναμονής σε έναν χρόνο γόνιμο και πολύτιμο;
Ο ήχος είναι μια δόνηση που απορροφάται στιγμιαία από το σώμα μας, και μετατρέπεται στον ακροατή σε μια λεπτή και υποκειμενική εμπειρία και μνήμη. Καλλιτέχνες που δουλεύουν με τον ήχο, έχουν προσκληθεί να ερμηνεύσουν τη σιωπή και να παίξουν ζωντανά με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο, προτρέποντας το κοινό να ξανασκεφτεί τη βραδύτητα αντί της βιασύνης, τη στατικότητα αντί της κίνησης, την αυτοσυγκέντρωση αντί της ασυνεσίας, την ακοή αντί της ομιλίας, τη σιωπή αντί του θορύβου.
Μέσα στον αρχαιολογικό χώρο, τα αρχαία ερείπια που στέκονταν αδειανά αν και επιβλητικά μέσα στη σιωπή των ημερών της καραντίνας, θα υποδεχτούν εκ νέου το κοινό για να αφουγκραστεί τη σιωπή και να στοχαστεί γύρω από έννοιες όπως η παύση και η αναμονή. Οι επισκέπτες θα προσκληθούν να είναι ενεργοί ακροατές και να παραδοθούν στη συχνότητα του ήχου και της συναισθηματικής διέγερσης.
