Μίλτον Μπάμπιτ: Η μουσική του έρχεται από άλλο πλανήτη
Ο μεταμοντέρνος ήχος του Μίλτον Μπάμπιτ είναι ό,τι πιο πρωτότυπο και πρωτοποριακό μας έδωσε ο 20ος αιώνας της μουσικής.
Ο Μίλτον Μπάμπιτ ήταν μαθηματική και μουσική διάνοια, ένας ρηξικέλευθος νους που αποφάσισε να ανοίξει νέους δρόμους για την πρωτοπορία στην εποχή του. Θα μπορούσε κανείς να τον συσχετίσει με τον δικό μας τον Ιάννη Ξενάκη. Ο Μπάμπιτ ήταν το αγαπημένο παιδί της Μάριον Μπάουερ, ήταν όμως και ο μουσικός που αμφισβήτησε την αμερικανοκρατία του Άαρον Κόπλαντ θεωρώντας ότι η τέχνη της μουσικής έπρεπε επιτέλους να κάνει ένα βήμα μπροστά με φόντο την καλπάζουσα τεχνολογία και τις εξελίξεις στο χώρο της επιστήμης. Σαγηνευμένος από το όραμα του Μπραμς και του Σένμπεργκ ακολούθησε τη σειριακή λογική της μουσικής και έφτασε να γίνει ο κύριος εκφραστής της ηλεκτρονικής μουσικής.
Η αντίστασή του στον box office προσανατολισμό της λόγιας μουσικής, τον βοήθησε να απελευθερωθεί ολοκληρωτικά και να αναζητήσει τους νέους δρόμουςτης μουσικής πρωτοπορίας. Τα θεωρητικά του κείμενα, το Words About Music, (ed. Stephen Dembski and Joseph N Straus, Wiscoscin University Press,1987 και το The Collected Essays of Milton Babbitt (ed. Stephen Peles, Princeton University Press, 2003) συμπληρώνουν αυτή τη γενναία και απροκατάληπτη διάνοια που μας έδωσε τα εργαλεία να φανταστούμε μια μουσική «από άλλο πλανήτη».
Ο Alex Ross άλλωστε είχε ήδη δηλώσει ότι η μουσική του Μίλτον Μπάμπιτ θα μπορούσε να είναι η τζαζ κάποιου άλλου πλανήτη.