Τζίμι Μπλάντον: Το κοντραμπάσο μίλησε στα χέρια του

Ο Τζίμι Μπλάντον πέθανε το 1939, σε ηλικία 23 ετών από φυματίωση. Είχε προλάβει ωστόσο να διδάξει σε όλους πώς έπρεπε να παίζεται πια το κοντραμπάσο σε μια τζαζ μπάντα μικρή ή μεγάλη.

Όταν Ο Ντιουκ Έλινγκτον άκουσε για πρώτη φορά τον Μπλάντον να παίζει μπάσο με τον Φέιτ Μάραμπλ στο Σαιν Λούις του άνοιξε όλες τις πόρτες και τον έβαλε στο κέντρο της μεγάλης μπάντας του δίπλα στον σαξοφωνίστα Μπεν Γουέμπστερ.

Για δύο χρόνια ο Μπλάντον έβγαζε μάτια όπου κι αν εμφανιζόταν. Οι δίσκοι που ηχογράφησε άνοιξαν νέους ορίζοντες για τους μπασίστες της τζαζ. Το κοντραμπάσο στα χέρια του πήρε άλλη αίγλη. Η συναρπαστική αρμονία και η ρυθμική ακρίβεια στο παίξιμό του, σε πρωτόγνωρο βαθμό, έκαναν το κοντραμπάσο στυλοβάτη του ρυθμ- σέσιον.Τώρα ο πιανίστας μπορούσε να αφιερωθεί στον εξωραϊσμό των συγχορδιών αντί να δίνει έμφαση στο ρυθμό. Ακόμα και ο ντράμερ δεν χρειαζόταν πια να λειτουργεί ως μετρονόμος αλλά απελευθερωμένος προσέθετε χρώμα και ενδιαφέρουσες ρυθμικές παρεμβάσεις.

Όλα αυτά χάρη στον Τζίμι Μπλάντον που σε ηλικία 22 ετών διαγνώστηκε με φυματίωση και πέθανε ένα χρόνο μετά στο σανατόριο. Οι κοντραμπασίστες της τζαζ θα πρέπει να τον έχουν εικόνισμα.

Τον Νοέμβριο του 1939, ο Blanton και ο Ellington ηχογράφησαν δύο κομμάτια -"Blues" και "Plucked Again"- τα οποία ήταν το πρώτο εμπορικά ηχογραφημένο ντουέτο πιάνου-μπάσου.